พระเจ้านิกอลาที่ 1 แห่งมอนเตเนโกร
พระเจ้านิกอลาที่ 1 เปรโตวิช-เนจอร์จ (ซีริลลิกเซอร์เบีย: Никола I Петровић-Његош; 7 ตุลาคม [ตามปฎิทินเก่า: 25 กันยายน] 1841 – 1 มีนาคม 1921) เป็นผู้ปกครองของมอนเตเนโกรตั้งแต่ ค.ศ. 1860 ถึง ค.ศ. 1918 ทรงครองราชย์ระหว่าง ค.ศ. 1860 ถึง ค.ศ. 1910 และเป็นครั้งแรกของประเทศ และเป็นกษัตริย์เพียงพระองค์เดียว ระหว่างปี ค.ศ. 1910 ถึง ค.ศ. 1918
นิกอลาที่ 1 Никола I | |||||
---|---|---|---|---|---|
พระมหากษัตริย์แห่งมอนเตเนโกร | |||||
ครองราชย์ | 28 สิงหาคม 1910 – 26 พฤศจิกายน 1918 | ||||
ก่อนหน้า | พระองค์เอง (ในฐานะเจ้าชายแห่งมอนเตเนโกร) | ||||
ถัดไป | ยกเลิกระบอบกษัตริย์ | ||||
เจ้าชายแห่งมอนเตเนโกร | |||||
ครองราชย์ | 13 สิงหาคม 1860 – 28 สิงหาคม 1910 | ||||
ก่อนหน้า | ดานิโลที่ 1 | ||||
ถัดไป | พระองค์เอง (ในฐานะกษัตริย์แห่งมอนเตเนโกร) | ||||
พระราชสมภพ | 7 ตุลาคม ค.ศ. 1841 เนจูซิ ราชรัฐมุขนายกมอนเตเนโกร | ||||
สวรรคต | 1 มีนาคม ค.ศ. 1921 อันติบัส ประเทศฝรั่งเศส | (79 ปี)||||
ฝังพระศพ | 1 ตุลาคม 1989 โบสถ์โคลท์ เซติเญ ประเทศมอนเตเนโกร | ||||
คู่อภิเษก | มิเลนา วูโกติซ (สมรส 1860) | ||||
พระราชบุตร รายละเอียด |
| ||||
| |||||
ราชวงศ์ | เปรโตวิช-เนจอร์จ | ||||
พระราชบิดา | มิครอฟ เปรโตวิช-เนจอร์จ | ||||
พระราชมารดา | อนัสซียา มาติโนวิช | ||||
ศาสนา | เซอร์เบียออร์ทอดอกซ์ | ||||
ลายพระอภิไธย |
พระราชสมภพ
แก้นิกอลาเสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 1841 ณ ราชรัฐมุขนายกมอนเตเนโกร เป็นบุตรชายของ มิครอฟ เปรโตวิช-เนจอร์จ และ อนัตซียา มาติโนวิช พระองค์ทรงเป็นพระภาติยะ (หลานอา) ใน ดานิโลที่ 1 เจ้าชายแห่งมอนเตเนโกร ซึ่งพระปิตุลาของพระองค์นั้นทรงเสกสมรสและมีพระธิดาพระองค์เดียว ไม่ทรงมีพระโอรส พระองค์จึงกลายเป็นรัชทายาทพระองค์ต่อไป ส่วนพระบิดาของพระองค์นั้นไม่ทรงเป็นที่ไว้วางพระราชหฤทัยของพระปิตุลา พระชนม์ชีพในวัยเยาว์ของพระองค์นั้นถูกอบรมกับการต่อสู้ โดยเทือกเขาในตรีเยสเต เป็นสถานที่ที่พระปิตุลาส่งพระองค์ไปเรียน โดยมี เจ้าหญิงดารินกา เจ้าหญิงพระชายาแห่งมอนเตเนโกร พระปิตุลานี(ป้าสะใภ้) เป็นผู้ถวายความดูแลพระองค์ขณะทรงศึกษาวิชาต่อสู้ หลังจากนั้นพระปิตุลาของพระองค์เห็นว่า เรียนต่อสุ้อย่างเดียวอาจจะทำให้ดูป่าเถื่อน พระองค์จึงส่งพระภาติยะไปศึกษา ณ ปารีส ระยะเวลาเพียง 5 ปี พระองค์สามารถเข้าใจวัฒนธรรมชาวตะวันตกแบบยุโรปแท้ๆได้ และทรงดำรงพระชนม์ชีพแบบคนธรรมดา มิได้มีความสบายกว่านกัเรียนรุ่นเดียวกันแต่อย่างใด ซึ่งพระองค์ทรงถูกฝึกให้มีความเป็นผู้นำ กล้าตัดสินใจ และเป็นที่พึ่งได้ โดยพระอาจารย์ของพระองค์ได้เขียนจดหมายถวาย ดานิโลที่ 1 เจ้าชายแห่งมเนเตเนโกรว่า พระองค์ทรงเรียนรู้ไว้และมีความเป็นผู้นำกว่านักเรียนคนอื่นๆ พระปิตุลาจึงทรงมีพระดำรัส เชิญพระองค์เสด็จกลับประเทศ พระองค์ทรงกลายเป็น เจ้าชายพระประมุขแห่งมอนเตเนโกร แทนที่พระปิตุลาเนื่องด้วย พระปิตุลาของพระองค์ถูกลอบสังหาร เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม ค.ศ. 1910 พระองค์ทรงงานด้ารการทหารและกิจกรรมเกี่ยวกับความมั่นคงในประเทศทุกอย่าง จนเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม ค.ศ. 1910 รัฐบาลแห่งมอนเตเนโกรได้มีมติลงความเห็นอันเชิญพระองค์เถลิงถวัลยราชสมบัติเป็น พระเจ้านิกอลาที่ 1 แห่งมอนเตเนโกร พระมหากษัตริย์แห่งมอนเตเนโกร พร้อมด้วยฐานันดร มาเจสตี
อภิเษกสมรส
แก้นิกอลาทรงเข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสกับ มิเลนา วูโกติซ ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1860 มิเลนา วูโกติซ รับพระราชทานพระอิสริยยศ เจ้าหญิงพระชายาแห่งมอนเตเนโกร จนกระทั่งพระราชสวามีขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์ มิเลนา วูโกติซ จึงเป็น สมเด็จพระราชินีมิเลนาแห่งมอนเตเนโกร ทั้งคู่ มีพระราชบุตรถึง 12 พระองค์ ดังนี้
- เจ้าหญิงซอร์กาแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าหญิงมิลิตซาแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าหญิงอนัสตาเซียแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าหญิงมาลิกาแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าชายดานิโล มกุฎราชกุมารแห่งมอนเตเนโกร
- เอเลนาแห่งมอนเตเนโกร สมเด็จพระราชินีแห่งอิตาลี
- เจ้าหญิงอันนาแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าหญิงโซเฟียแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าชายเมียร์โคแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าหญิงซาเนียแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าหญิงวีเยราแห่งมอนเตเนโกร
- เจ้าชายปีเตอร์แห่งมอนเตเนโกร
- อนึ่ง ด้วยเหตุที่พระองค์ทรงมีพระราชธิดามากกว่าพระราชโอรส และพระราชธิดาของพระองค์ทรงเสกสมรสกับพระประมุชของหลายประเทศ พระองค์จึงได้รับสมญานามว่า พระสัสสุระแห่งยุโรป
นิกอลาเสด็จสวรรคตลงเมื่อวันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 1921 สิริพระชนมพรรษา 79 พรรษา
อ้างอิง
แก้- Jelena Đurović; Milenija Vračar; Dragica Lompar (2010). Nikola I, gospodar i pjesnik. Centralna narodna biblioteka Crne Gore "Đurđe Crnojević". ISBN 978-86-7079-109-1.
- Два Петровића Његоша, Владика Данило Петровић И Кнез Никола I. 1896.
- Перо Вуковић (1910). Књаз Никола I као пјесник: написао Перо Вуковић,... Штампарија К. Ц. Министерства војног.
- King Nikola--personality, work, and time. Crnogorska akademija nauka i umjetnosti. 1998.
- Radoman Jovanović (1977). Politički odnosi Crne Gore i Srbije 1860-1878. Istorijski institut SR Crne Gore.
- Novica Rakočević (1981). Politički odnosi Crne Gore i Srbije: 1903-1918. Istorijski institut SR Crne Gore u Titogradu.