ผู้ใช้:ManSP1996/อักษรมลายูเทวนาครี
การใช้อักษรมลายูเทวนาครี ใช้รูปแบบที่ใกล้เคียงกับการใช้ภาษาฮินดีเป็นอักษรโรมัน (หรือในทางกลับกันก็ได้) เนื่องจากภาษามลายู มีการออกเสียงคำยืมใกล้เคียงกับภาษาฮินดี ดังนั้น การถอดเสียงบางคำโดยเฉพาะคำยืมภาษาสันสกฤต จึงอาศัยดัดแปลงจากการถอดเสียงจากภาษาฮินดีเป็นหลัก
พยัญชนะ
แก้ระบบการออกเสียงยังคงตามอักษรเทวนาครีที่ใช้กับภาษาฮินดีหรือภาษาอื่นๆในกลุ่มอินโด-อารยัน โดยมีอักษรโรมันแบบมลายูหรืออักษรรูมีและอักษรยาวีเป็นตัวเทียบเคียง
- ตัวอักษรที่อยู่ในกรอบสีเทาคือตัวอักษรที่ไม่ได้ใช้ในภาษามลายูดั้งเดิม
สปรรศะ (เสียงกัก) |
อะนุนาสิกะ (เสียงนาสิก) |
อันตะสถะ (เสียงเปิด) |
อูษมะ/สังฆรรษี (เสียงเสียดแทรก) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ก้องหรือไม่ → | อะโฆษะ (ไม่ก้อง) | โฆษะ (ก้อง) | อะโฆษะ (ไม่ก้อง) | โฆษะ (ก้อง) | ||||||||||||
การพ่นลม → | อัลปปราณะ | มะหาปราณะ | อัลปปราณะ | มะหาปราณะ | อัลปปราณะ | มะหาปราณะ | ||||||||||
กัณฐยะ (เพดานอ่อน) |
क | Ka ک /k/ |
ख | Kha خ /x/ |
ग | Ga ݢ /ɡ/ |
घ | Gha غ /ɣ/ |
ङ | Nga ڠ /ŋ/ |
ह | Ha ه /h/ | ||||
ตาละวยะ (เพดานแข็ง) |
च | Ca چ /t͡ʃ/ |
छ | Cha چ* /t͡ʃʰ/ |
ज | Ja ج /d͡ʒ/ |
झ | Jha جھ* /d͡ʒʱ/ |
ञ | Nya ڽ /ɲ/ |
य | Ya ي /j/ |
श | Sya ش /ʃ/ |
||
มูรธันยะ (ปลายลิ้นม้วน) |
ट | Ta ٹ* /ʈ/ |
ठ | Tha ٹھ* /ʈʰ/ |
ड | Da ڈ* /ɖ/ |
ढ | Dha ڈھ* /ɖʱ/ |
ण | Na ن* /ɳ/ |
र | Ra ر /r/ |
ष | Sa ص* /ʂ/ | ||
ทันตยะ (ฟัน) |
त | Ta ط /t/ |
थ | Tha تھ* /t̪ʰ/ |
द | Da د /d/ |
ध | Dha دھ* /d̪ʱ/ |
न | Na ن /n/ |
ल | La ل /l/ |
स | Sa ص /s/ | ||
โอษฐยะ (ริมฝีปาก) |
प | Pa ڤ /p/ |
फ | Fa ف /f/ |
ब | Ba ب /b/ |
भ | Bha بھ* /bʱ/ |
म | Ma م /m/ |
व | Wa و /w/ |
- * ไม่มีในอักษรยาวี ยืมมาจากอักษรอูรดูซึ่งสามารถถอดรูปและเสียงจากอักษรเทวนาครี
อักษรเทวนาครีบางส่วนนอกจากนี้ ยังสามารถเขียนทับศัพท์ภาษาอื่นได้ เช่น ภาษาอาหรับ, ภาษาสันสกฤต หรือ ภาษาไทย เป็นต้น
อักษร | IPA | ถอดเป็นอักษรรูมี | ถอดเป็นอักษรยาวี |
---|---|---|---|
ळ | /ɭ/ | Lha | - (ไม่มีใช้สำหรับอักษรยาวี) |
क़ | /q/ | Qa | ق |
ज़ | /z/ | Za | ظ |
ड़ | /ṛa/ | Ra | - (ไม่มีใช้สำหรับอักษรยาวี) |
ढ़ | /ṛha/ | Rha | - (ไม่มีใช้สำหรับอักษรยาวี) |
สระ
แก้สระในอักษรเทวนาครีแบ่งเป็นเสียงยาวกับเสียงสั้น อย่างไรก็ตาม ภาษามลายูได้รับอิทธิพลจากภาษาอาหรับซึ่งมีการใช้สระค่อนข้างจำกัด จึงทำให้การใช้ตัวอักษรบางตัว จึงคล้ายคลึงกันและไม่สามารถแยกเสียงสั้น-ยาวได้ชัดเจน จึงอนุโลมให้ใช้สระเพียงเพื่อความเข้าใจได้
สระลอย | สระจม เกาะตัว क | IPA | ถอดเป็นอักษรรูมี (เทียบกับสระจม) | ถอดเป็นอักษรยาวี (เทียบกับสระจม) |
---|---|---|---|---|
अ, आ | क, का | /a/, /ā/ | Ka | كا |
इ | कि | /i/ | Ki | كي |
ई | की | /ī/ | Ky | كي |
उ, ऊ | कू, कु | /u/, /ū/ | Ku | کو |
ए | के | /ē/ | Ke | کي |
ऐ | कै | /ai/ | Kai | كاي |
ओ | को | /ō/ | Ko | کو |
औ | कौ | /au/ | Kau | كاو |
การใช้สระอักษรรูมี e ในภาษามลายูบางคำ มักเป็นการใช้สระอะกึ่งเสียง ซึ่งมักจะออกเสียง เออะ แต่เนื่องจากรูปในอักษรยาวีหรือแม้แต่ในรากศัพท์เดิม ไม่มีการใช้สระเพิ่มเติมเหมือนการใช้คำที่ไม่มีประวิสรรชนีย์ในภาษาไทย ทำให้บางครั้งจึงไม่จำเป็นต้องใช้สระ E เข้าในไปรูปก็ได้ เช่น Selamat ก็สามารถเขียนเป็น सलामत ได้โดยไม่จำเป็นต้องเขียน सेलामत
ตัวอย่างการใช้
แก้อักษรยาวี | อักษรรูมี | อักษรมลายูเทวนาครี | แปลภาษาไทย |
---|---|---|---|
کيلاون اينتن برکليڤ-کليڤ دلاڠيت تيڠڬي، دان چهاي مناري-ناري دلاڠيت بيرو، |
Kilauan intan berkelip-kelip di langit tinggi, |
किलौवं इंतं ब्रक्लिपक्लिप् दि लाङित् तिङगि, |
แสงเพชรงามแวววาวผ่านฟ้าสูง, |