ผู้ใช้:Chenchira13/กระบะทราย

มิซูซุ คาเนโกะ
เทรุ คาเนโกะ
เกิด	11 เมษายน พ.ศ. 2446 นากาโตะ, ยามากุจิ, ประเทศญี่ปุ่น
เสียชีวิต	10 มีนาคม พ.ศ. 2473 (อายุ 26 ปี) เมืองเซนซากิ, จังหวัดยามากุจิ, ประเทศญี่ปุ่น
อาชีพ	นักเขียนบทกวีสำหรับเด็ก

มิซูซุ คาเนโกะ (ญี่ปุ่น : 金子みすゞ Kaneko Misuzu) ชื่อจริงคือ เทรุ คาเนโกะ (ญี่ปุ่น : 金子 テル Kaneko Teru )เป็นนักเขียนบทกวีสำหรับเด็กชาวญี่ปุ่น เกิดที่หมู่บ้านเซนซากิ ซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของเมืองนากาโตะ จังหวัดยามากุจิ ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเดิมเป็นหมู่บ้านชาวประมง ทำให้งานเขียนของมิซูซุ คาเนโกะ มักมีเรื่องราวเกี่ยวข้องกับประมงและทะเลเป็นจำนวนมาก และผลงานของเธอได้รับการแปลถึง 12 ภาษา

ประวัติ

มิซูซุ คาเนโกะ เริ่มการเขียนบทวีสำหรับเด็กตั้งแต่อายุ 20 ปี หลังจากที่ทำงานเป็นผู้จัดการในร้านหนังสือเล็กๆในเมืองชิโมะโนะเซกิ (Shimonoseki) เมืองใต้สุดของเกาะฮอนชู ประเทศญี่ปุ่น แม่เป็นผู้เลี้ยงดูคาเนโกะลำพังตั้งแต่พ่อเสียชีวิตไปซึ่งตอนนั้นคาเนโกะอายุได้เพียง 3 ขวบ คาเนโกะมีความหลงใหลในการอ่านและการเรียนรู้เสมอตั้งแต่เด็ก เห็นได้จากเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันกับคาเนโกะจะเรียนจบเพียงชั้นประถมศึกษา แต่คาเนโกะเรียนต่อจนอายุ 17 ปี และทุกคนมักพูดเสมอว่าคาเนโกะเป็นเด็กที่อ่อนโยน สดใสและเฉลียวฉลาด เช่นเดียวกับที่เป็นนักอ่านตัวยงและมีความใคร่รู้เกี่ยวกับธรรมชาติรอบตัวอยู่เสมอ วันหนึ่งในร้านหนังสือ คาเนโกะเจอนิตยสารจำนวนหนึ่งที่มีการตีพิมพ์งานเขียนและบทประพันธ์เกี่ยวกับเด็ก ซึ่งเป็นงานเขียนที่ผู้อ่านส่งเข้าไป คาเนโกะจึงลองส่งบทกวีไปจำนวนหนึ่ง แล้วบทกวีจำนวน 5 บทก็ได้รับการตอบรับและตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสารฉบับเดือนกันยายน พ.ศ. 2466 ซึ่งหลังจากนั้นบทกวีของคาเนโกะก็ได้ถูกตีพิมพ์ในนิตยสารทั่วประเทศและกลายเป็นนักเขียนบทวีชื่อดัง หลังจากนั้นอีก 5 ปีบทกวีของคาเนโกะก็ได้รับการตีพิมพ์อย่างต่อเนื่องอีกถึง 51 บท

แต่เรื่องชีวิตส่วนตัวของคาเนโกะกลับอาภัพ ถึงแม้ว่าจะได้แต่งงานกับเสมียนของร้านหนังสือของครอบครัว แต่ก็ถูกนอกใจและติดโรคทางเพศสัมพันธ์มาจากสามี ทำให้คาเนโกะต้องทนทรมานอย่างแสนสาหัสกับความเจ็บปวด และสามียังบังคับให้คาเนโกะหยุดทำงานเขียนอีกด้วย ซึ่งในที่สุดคาเนโกะก็ขอหย่า แต่กลับกลายเป็นว่าสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกตกเป็นของสามีเพราะกฎหมายของญี่ปุ่นในขณะนั้นจะให้สิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกกับผู้เป็นพ่อ ซึ่งก็ทำให้คาเนโกะต้องหมดหวังในการมีชีวิตอยู่ต่อไป

คาเนโกะฆ่าตัวตายในปี พ.ศ. 2473 ก่อนวันเกิดอายุครบ 27 ปีเพียงเล็กน้อย หลังจากที่อาบน้ำให้ลูกสาวและกินซากุระโมจิ (Sakuramochi ขนมโมจิไส้ถั่วแดง) ของโปรดของคาเนโกะด้วยกัน คาเนโกะได้เขียนจดหมายสั่งเสียไว้ โดยขอให้แม่ของคาเนโกะเป็นผู้เลี้ยงดูลูกสาว จึงทำให้ลูกสาวของคาเนโกะได้รับการเลี้ยงดูจากยายในที่สุด

ผลงาน

“ฉัน นกน้อย กระดิ่ง” (ญี่ปุ่น : 私と小鳥と鈴と) และ “จับปลามากมาย” (ญี่ปุ่น : 大漁) เป็นบทกวีที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของชาวญี่ปุ่น และผลงานที่แปลเป็นภาษาไทยเล่มแรกก็มีชื่อภาษาไทยว่า “ ฉัน นกน้อย กระดิ่ง ” ชื่อภาษาญี่ปุ่น みんなちがって、みんないい。ซึ่งเป็นหนังสือรวมบทกวีประกอบภาพวาด โดยที่ผลงานของคาเนโกะจะเป็นบทกวีที่เกี่ยวข้องกับธรรมชาติ แสดงถึงความเห็นอกเห็นใจและตระหนักถึงคุณค่าต่อทุกสรรพสิ่ง เนื่องจากบทกวีของคาเนโกะมีเนื้อหาที่งดงามและลึกซึ้งจึงทำให้มีผลงานที่เกี่ยวข้องกับบทกวีของคาเนโกะมากมายทั้งในภาษาญี่ปุ่นและภาษาต่างประเทศ

การค้นพบงานเขียนและพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์

ถึงแม้งานเขียนของคาเนโกะจะได้รับการตอบรับอย่างดีในสมัยที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่กลับถูกลืมเลือนไปในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 จนในปี พ.ศ. 2509 ที่เซ็ตซึโอะ ยาซากิ (ญี่ปุ่น : 矢崎節夫 Setsuo Yazaki) นักเขียนบทกวีชาวญี่ปุ่นมีโอกาสได้อ่านบทกวีของคาเนโกะเรื่อง “จับปลามากมาย” (ญี่ปุ่น : 大漁) แล้วประทับใจอย่างมากจนอยากรู้เกี่ยวกับผู้แต่งบทกวีบทนี้อย่างมาก จึงใช้เวลาถึง 16 ปีในการตามรอยหาข้อมูลเกี่ยวกับคาเนโกะ จนในปี พ.ศ. 2525 ก็พบกับน้องชายของคาเนโกะวัย 77 ปี ที่ยังคงเก็บบันทึกที่คาเนโกะเขียนบทกวีไว้ถึง 512 บท ซึ่งต่อมาได้มีการตีพิมพ์ผลงานของคาเนโกะอีกครั้งในปี พ.ศ. 2527 หลังจากที่เซ็ตซึโอะ ยาซากิค้นพบผลงานทั้งหมด และมีชื่อเสียงอย่างมากในชั่วพริบตา จนในปีต่อมาได้มีการนำบทกวี “กองหิมะ” (ญี่ปุ่น : 積もった雪)และ “จับปลามากมาย” ไปใช้ในข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัย วิชาภาษาญี่ปุ่นของมหาวิทยาลัยโตเกียว ปัจจุบันบทกวี “ฉัน นกน้อย กระดิ่ง” ได้ถูกบรรจุในหนังสือเรียนวิชาภาษาญี่ปุ่นชั้นประถมศึกษาอีกด้วย และด้วยเหตุนี้เองทำให้คาเนโกะมีชื่อเสียงขึ้นอีกครั้งในบ้านเกิดของตัวเอง นั่นก็คือเมืองนากาโตะ และได้มีการก่อตั้งพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์มิซูซุ คาเนโกะ(Kaneko Misuzu Memorial Museum) ขึ้นที่บ้านเดิม ที่ซึ่งคาเนโกะเคยอาศัยอยู่ในวัยเยาว์ซึ่งแสดงผลงานและบันทึกต่างๆไว้มากมาย