ปันจักสีลัต
ปันจักสีลัต (อินโดนีเซีย: pencak silat, pentjak silat หรือ penchak silat) เป็นคำที่มีความหมายกว้าง ใช้เรียกศิลปะการต่อสู้ของอินโดนีเซียจำพวกหนึ่ง[1][2] และประเทศเพื่อนบ้านของอินโดนีเซียมักใช้คำนี้เรียกการแข่งขันสีลัตแบบมืออาชีพ ปันจักสีลัตนี้เป็นการต่อสู้แบบเต็มตัวรูปแบบหนึ่งซึ่งประกอบด้วยการฟาดฟัน (strike) การยื้อยุด (grappling) และการจับโยน (throwing) นอกเหนือไปจากการใช้อาวุธ โดยที่ทุกส่วนของร่างกายนั้นจะได้รับการใช้งานและอาจถูกโจมตีได้ ปันจักสีลัตไม่เพียงฝึกฝนเพื่อการป้องกันตัวในทางกายภาพ แต่ยังเพื่อความมุ่งหมายในทางจิตวิทยาด้วย[3]
ยังเป็นที่รู้จักในชื่อ | ปันจักสีลัตอินโดนีเซีย |
---|---|
มุ่งเน้น | การป้องกันตัว |
Hardness | แบบเต็มตัว, กึ่งเต็มตัว, แบบเบา |
ประเทศต้นกำเนิด | ประเทศอินโดนีเซีย |
ผู้มีชื่อเสียง | Iko Uwais, Yayan Ruhian, Cecep Arif Rahman |
กีฬาโอลิมปิก | ไม่ |
ประเพณีปันจักสีลัต * | |
---|---|
มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมโดยยูเนสโก | |
ปันจักสีลัตในนาข้าวที่จังหวัดสุมาตราตะวันตก | |
ประเทศ | อินโดนีเซีย |
ภูมิภาค ** | เอเชียและแปซิฟิก |
สาขา | ธรรมเนียมและการแสดงออกทางมุขปาฐะ, ศิลปะการแสดง, แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรม และงานเทศกาล, ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล, งานช่างฝีมือดั้งเดิม |
เกณฑ์พิจารณา | R.1, R.2, R.3, R.4, R.5 |
อ้างอิง | 01391 |
ประวัติการขึ้นทะเบียน | |
ขึ้นทะเบียน | 2019 (คณะกรรมการสมัยที่ 14) |
รายการ | ตัวแทนมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของมนุษยชาติ |
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและการสงวนรักษาที่ดี ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก |
เปอร์ซีลัต (PERSILAT) หรือสหพันธ์ปันจักสีลัตระหว่างประเทศ (International Pencak Silat Federation: IPSF) เป็นองค์การระหว่างประเทศซึ่งควบคุมปันจักสีลัต และเป็นองค์การหนึ่งเดียวในด้านปันจักสีลัตที่สภาโอลิมปิกแห่งเอเชียรับรอง[4] เปอร์ซีลัตก่อตั้งขึ้นที่จาการ์ตาเมื่อวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 1980 และประกอบด้วยองค์การต่าง ๆ ในระดับชาติของบรูไน มาเลเซีย สิงคโปร์ และอินโดนีเซีย[5][6]
ปันจักสีลัตได้รับการบรรจุเข้าไว้ในซีเกมส์และการแข่งขันรายการอื่น ๆ ในระดับภูมิภาค โดยเปิดตัวในซีเกมส์ 1987 และเอเชียนเกมส์ 2018 ซึ่งจัดขึ้นในอินโดนีเซียทั้งคู่[7]
ยูเนสโกรับรองให้ปันจักสีลัตเป็นผลงานชิ้นเอกในมรดกมุขปาฐะและจับต้องไม่ได้ของมนุษยชาติจากอินโดนีเซียเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 2019[8]
อ้างอิง
แก้- ↑ Donn F. Draeger (1992). Weapons and fighting arts of Indonesia. Rutland, Vt. : Charles E. Tuttle Co. ISBN 978-0-8048-1716-5.
- ↑ "Pencak Silat".
- ↑ "Pencak Silat: Techniques and History of the Indonesian Martial Arts". Black Belt Magazine. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 กันยายน 2017. สืบค้นเมื่อ 6 กรกฎาคม 2015.
- ↑ "Pencak Silat recognized by OCA". ocasia.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-04. สืบค้นเมื่อ 2020-07-03.
- ↑ "PERSILAT was founded on March 11, 1980". berolahraga.net. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-07-04. สืบค้นเมื่อ 2020-07-03.
- ↑ Douglas, Ian. "The Politics of Inner Power:The Practice of Pencak Silat in West Java" (PDF). สืบค้นเมื่อ 2021-07-25.
- ↑ "Pencak Silat | Asian Games 2018 Jakarta Palembang". Asian Games 2018 Jakarta Palembang (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 2, 2018. สืบค้นเมื่อ 2018-09-02.
- ↑ "'Pencak silat' given UNESCO intangible world heritage distinction". The Jakarta Post. สืบค้นเมื่อ 13 December 2019.