ปรัชญาบริติช (อังกฤษ: British philosophy) หมายถึงวิธีทางปรัชญาของชาวบริติช "ปรัชญาบริติชมีลักษณะเฉพาะดังนี้: สามัญสำนึก ไม่ชอบความซับซ้อน ให้ความสนใจกับสิ่งที่เป็นรูปธรรมมากกว่าสิ่งที่เป็นนามธรรม และมีความซื่อตรงต่อวิธีวิทยาที่มีสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ประกอบกับมีบทกวีแทรกอยู่บ้างเป็นครั้งคราว"[1]

เดวิด ฮูม นักปรัชญาชาวสก็อตผู้มีอิทธิพลอย่างมากในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Matthews, Kenneth (1943). British Philosophers. Great Britain: William Collins. p. 7.