บาโรกป็อป
บาโรกป็อป (อังกฤษ: Baroque pop), บาโรกร็อก,[1] หรือ บาโรกอังกฤษ,[2] มักจะใช้สลับกับ แชมเบอร์ป็อปหรือแชมเบอร์ร็อก[3] เป็นแนวเพลงย่อยของดนตรีป็อปร็อก ซึ่งเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา และสหราชอาณาจักร ปรากฏให้เห็นในช่วงกลางยุคปี 1960 โดยในช่วงนั้นเป็นการผสมของป็อปร็อกและดนตรีคลาสสิก โดยเฉพาะดนตรียุคบาโรก
บาโรกป็อป | |
---|---|
แหล่งกำเนิดทางรูปแบบ | ป็อปร็อก, ออร์เคสตราป็อป, บาโรก, คลาสสิก |
แหล่งกำเนิดทางวัฒนธรรม | กลางยุคปี 1960 สหรัฐอเมริกา กลางยุคปี 1960 สหราชอาณาจักร |
เครื่องบรรเลงสามัญ | เครื่องสาย, ฮอร์น, กีตาร์, กีตาร์เบส, กลอง, ฮาร์ปซิคอร์ด, ออร์แกน |
รูปแบบอนุพันธุ์ | อาร์ตร็อก, ไซเคเดลิกป็อป, โพรเกรสซีฟร็อก, ซิมโฟนิกร็อก, ซันไชน์ป็อป, แชมเบอร์ป็อป |
หัวข้ออื่น ๆ | |
รายชื่อศิลปินบาโรกป็อป |
บาโรกป็อปมีความสำเร็จเป็นอย่างมากในปลายยุคปี 1960 ด้วยศิลปินในแนวเพลงนี้ ได้แก่ เดอะบีชบอยส์, เดอะมูดีบลูส์, เดอะบีเทิลส์, เดอะโรลลิงสโตนส์, เลิฟ และ โพรคัล ฮารัม แล้วหลักนิยมของบาโรกป็อปก็เริ่มจางหายไปในยุคปี 1970 ส่วนหนึ่งเป็นเพราะแนวดนตรีพังก์ร็อก, ดิสโก้ และฮาร์ดร็อกที่ได้รับความนิยมแทน แต่อย่างไรก็ตาม ดนตรียังคงมีการผลิตในแนวเพลงนี้อยู่เป็นธรรมเนียม[2]
อ้างอิง
แก้- ↑ B. Gendron, Between Montmartre and the Mudd Club: Popular Music and the Avant-Garde (University of Chicago Press, 2002), p. 174.
- ↑ 2.0 2.1 R. Stanley, 'Baroque and a soft place', Guardian 21/09/07, retrieved 13/04/09.
- ↑ "Chamber pop", Allmusic, retrieved 7 September 2011.