นาธัน (ฮีบรู: נָתַן; ซีรีแอก: ܢܬܢ รุ่งโรจน์ประมาณ 1000 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นบุคคลในคัมภีร์ฮีบรู เป็นหนึ่งในผู้เผยพระวจนะของพระเป็นเจ้าซึ่งมีชีวิตอยู่ในรัชสมัยของกษัตริย์ดาวิดและกษัตริย์ซาโลมอนแห่งอิสราเอล

นาธัน (ขวา) กับกษัตริย์ดาวิด

ในหนังสือซามูเอล 2 ระบุว่า ครั้นเมื่อกษัตริย์ดาวิดดำริจะสร้างวิหารสำหรับเก็บหีบแห่งพระเจ้า พระยาเวห์ทรงใช้ให้นาธันมาบอกกษัตริย์ดาวิดว่ายังไม่ต้องสร้าง เพราะหลังจากที่ดาวิดตาย ลูกหลานของดาวิดจะเป็นคนสร้างให้เอง[1]

หนังสือพงศ์กษัตริย์ กล่าวว่าเมื่อครั้นเจ้าชาย​อา‌โด‌นี‌ยาห์ พระราชโอรสองค์โตของกษัตริย์ดาวิดประกาศตนขึ้นเป็นกษัตริย์ นาธันเป็นหนึ่งในบุคคลที่ไม่สนับสนุนอา‌โด‌นี‌ยาห์ และหันไปร่วมมือกับพระนาง​บัท‌เช‌บาเพื่อชิงบัลลังก์คืนมาให้เจ้าชายซาโลมอน ผู้ซึ่งกษัตริย์ดาวิดเคยรับปากกับพระยาเวห์ว่าจะยกให้เป็นกษัตริย์ต่อจากพระองค์[2]

หนังสือพงศาวดาร นาธันเป็นคนบันทึกเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ต่าง ๆ ในรัชสมัยของกษัตริย์ดาวิดและกษัตริย์ซาโลมอน

อ้างอิง

แก้
  1. 2 ซามูเอล 7 พระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน 2011 (THSV)
  2. 1 พงศ์กษัตริย์ 1 พระคัมภีร์ฉบับมาตรฐาน 2011 (THSV)