ตะลุยแดนศักดิ์สิทธิ์

ตะลุยแดนศักดิ์สิทธิ์ หรือ เหนือพยัคฆ์ ชื่อภาษาไทยของภาพยนตร์จีนกำลังภายในเรื่อง A Touch of Zen (ภาษาจีนกลาง : 侠女, เสียหนี่ว์) นำแสดงโดย ไป๋อิง, สีว์เฟิง, สือเจวี้ยน, เถียนเผิง กำกับการแสดงโดย หูจินเฉวียน ความยาว 188 นาที ออกฉายเมื่อปี พ.ศ. 2514

ไฟล์:37356.jpg
หน้าปกดีวีดี

เนื้อเรื่องย่อ แก้

หญิงชาวบ้าน หยางห่วยชิง (สีว์เฟิง) ที่อาศัยอยู่กับแม่ผู้ชรา ที่ต้องหลบหนีการตามล่าของขันทีชั่วช้ากลุ่มหนึ่ง เธอมาหาที่หลบภัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่ต่อมาได้รับความช่วยเหลือจากกลุ่มพระลึกลับ และบัณฑิตนาม กู้เสิ่งไจ (สือเจวี้ยน) ผู้ชื่นชอบการวาดภาพและชีวิตที่เรียบง่ายมากกว่าการสอบแข่งขันเป็นข้าราชการ จากนั้นการผจญภัยที่น่าตื่นตาตื่นใจจึงได้เริ่มขึ้น

สิ่งที่ภาพยนตร์ได้ให้ไว้ แก้

A Touch of Zen เป็นภาพยนตร์สี 70 มิลลิเมตร (70 มม.) ที่สร้างมาจากนิยายเรื่องโปเยโปโลเยส่วนหนึ่ง ในตอนที่มีชื่อว่า "จอมยุทธหญิง" (侠女, เสียหนี่ว์) แต่เดิมมีความยาวทั้งสิ้น 200 นาที แต่ได้ถูกตัดให้เหลือ 188 นาที เป็นภาพยนตร์ที่ละเมียดละไมในการถ่ายทำ การกำกับศิลป์ การถ่ายภาพและการตัดต่อที่ยอดเยี่ยม มีฉากที่เข้าขั้นคลาสสิก เช่น ฉากต่อสู้ในป่าไผ่ถือเป็นฉากประทับใจที่กลายเป็นแรงบันดาลใจให้กับผู้กำกับหนังรุ่นหลังอย่าง อั้งลี่ นำมาใช้ในภาพยนตร์กำลังภายในเรื่อง พยัคฆ์ระห่ำ มังกรผยองโลก ในปี พ.ศ. 2543 และจางอี้โหมว ใน จอมใจบ้านมีดบิน ในปี พ.ศ. 2547 อีกด้วย

A Touch of Zen สร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2512 มีความโดดเด่นในการนำเสนอปรัชญาเต๋าแบบเซน ออกฉายครั้งแรกในปี พ.ศ. 2514 ที่ฮ่องกงและไต้หวันแต่ไม่ค่อยได้รับความสนใจจากผู้ชมเท่าที่ควร จนเมื่อภายหลังในปี พ.ศ. 2518 ภาพยนตร์ได้รับรางวัลเทคนิคพิเศษ จากเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์ ครั้งที่ 28 ซึ่งนับเป็นภาพยนตร์จากจีนเรื่องแรกที่ได้รับการยอมรับในสายตาชาวโลก ภาพยนตร์เรื่องนี้จึงเริ่มมีความสำคัญต่อวงการหนังจีนในเวลาต่อมา

ในวาระครบรอบ 100 ปี ของภาพยนตร์จีนในปี พ.ศ. 2548 A Touch of Zen ยังได้รับเลือกให้เป็น 1 ใน 4 ภาพยนตร์จีนดีเด่นของโลก ที่จัดอันดับโดยนิตยสารไทม์อีกด้วย และได้รับการยกย่องให้เป็นหนังกำลังภายในที่ดีที่สุดในรอบร้อยปี และได้รับการจัดอันดับให้เป็นภาพยนตร์จีนที่ดีที่สุดเป็นอันดับที่ 9 ในวาระครอยรอบ 100 ปี ของภาพยนตร์จีนในปี พ.ศ. 2560[1]

อ้างอิง แก้

  1. ฟ้าธานี (2017-04-18). "10 หนังจีนยอดเยี่ยมตลอดกาล". ผู้จัดการออนไลน์. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-04-24. สืบค้นเมื่อ 2017-04-18.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้