ตลาดน้ำดอนหวายเป็นตลาดน้ำริมแม่น้ำท่าจีน ในตำบลบางกระทึก อำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม ตั้งอยู่บนพื้นที่ของวัดคงคารามดอนหวาย หรือ วัดดอนหวาย ห่างจากวัดไร่ขิงประมาณ 5-6 กิโลเมตร ตลาดน้ำดอนหวายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำหรับการจับจ่ายซื้อของฝาก สินค้าท้องถิ่น อาหาร เครื่องดื่ม การท่องเที่ยวทางน้ำ มีวิถีชีวิตเรียบง่าย บรรยากาศโดยรอบร่มรื่น มีพ่อค้าแม่ค้ามาตั้งร้านค้าขายของอยู่บริเวณสองฟาก มีเรือขายของมากมาย

ตลาดน้ำดอนหวาย

ตลาดน้ำดอนหวายเป็นตลาดโบราณที่มีมาตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว มีอาคารไม้เก่า ๆ ปรากฏอยู่[1] มีหลังคาตลาดประสานกันเป็นหลังเดียว ประตูบานพับแบบบ้านคนจีนในสมัยรัชกาลที่ 6 การค้าขายแบบอุตสาหกรรมภายในเรือน ส่วนใหญ่ตั้งขายของอยู่หน้าบ้านของตัวเอง โดยสูตรการปรุงอาหารได้รับการสืบทอดจากบรรพบุรุษ มีทั้งอาหารไทยและอาหารจีน สินค้าประเภทอาหารที่โด่งดังเช่น เป็ดพะโล้นายหนับ และขนมตาลป้าไข่ เป็นต้น[2]

ประวัติ

แก้

ชุมชนตลาดดอนหวายเป็นชุมชนการค้าที่เกิดขึ้นจากการขยายตัวทางการค้าบนแม่น้ำท่าจีน เช่นเดียวกับตลาดน้ำในแถบนี้ตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 5 จนถึงสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง เช่น ตลาดบางเลน ตลาดบางปลา ตลาดห้วยพลู ตลาดต้นสน เป็นต้น เดิมทีตลาดน้ำดอนหวายเป็นตลาดน้ำภายในชุมชนที่ไม่ได้ใหญ่โตหรือมีชื่อเสียงอะไรนัก ชาวบ้านจะแจวเรือมาซื้อของกันที่ตลาดน้ำ จนเมื่อมีการตัดถนนผ่านวัดไร่ขิงหน้าชุมชน ทำให้ชาวบ้านหันไปซื้อของนอกชุมชนกัน พ่อค้าแม่ค้าในตลาดน้ำดอนหวายจึงต้องโยกย้ายแหล่งทำมาหากินไปอยู่ที่อื่น ตลาดน้ำดอนหวายมีสภาพเกือบเป็นตลาดร้าง มีร้านค้าอยู่ไม่ถึง 10 ร้าน จนราว พ.ศ. 2542–2543 ข้าวของแพงคนไทยประหยัดจึงค้นหาสินค้าราคาประหยัด ทำให้ตลาดน้ำดอนหวายเริ่มเป็นที่รู้จัก

ประมาณ พ.ศ. 2549 หนังสือพิมพ์ ไทยรัฐ ได้ตีพิมพ์เรื่องราวเกี่ยวกับเป็ดพะโล้ของร้านนายหนับ ทำให้วันรุ่งขึ้นมีคนนับร้อยเดินทางมายังตลาดเพื่อชิมเป็ดพะโล้รวมถึงชื่นชมบรรยากาศตลาดน้ำ เมื่อพ่อค้าแม่ค้าตลาดเดิมทราบข่าว เห็นว่าตลาดน้ำดอนหวายกลับมาคึกคักจึงกลับมาขายที่ตลาดดังเดิม จากนั้นรายการโทรทัศน์ สื่อต่าง ๆ เริ่มทยอยลงข่าวเกี่ยวกับตลาด อีกทั้งการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยก็ร่วมเข้าประชาสัมพันธ์ จนทำให้ตลาดน้ำดอนหวายมีชื่อเสียงขึ้นมา[3]

พื้นที่

แก้

ตลาดน้ำดอนหวายเปิดทำการทุกวัน ในส่วนของพื้นที่ในตลาดและรอบนอกตลาดในปัจจุบันมีการจัดพื้นที่ตลาดขึ้นใหม่ โดยนำพื้นที่บริเวณวัดให้ผู้ประกอบการเช่าค้าขาย ตลาดจึงแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนตลาดเก่าที่เป็นที่อยู่อาศัยของตน กับตลาดใหม่ภายในวัดดอนหวาย ซึ่งมีการแบ่งแยกประเภทสินค้าชัดเจน ตลาดใหม่ภายในวัดดอนหวายจะจำหน่ายจำพวกผักผลไม้อาหารทางด้านการเกษตรของประชาชนในชุมชน ส่วนทางด้านของคลาดเก่าจะจำหน่ายสินค้าเป็นจำพวกอาหารปรุงสด อาหารคาว แพอาหาร อาหารสะดวกซื้อ[3]

อ้างอิง

แก้
  1. "ตลาดดอนหวาย". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
  2. จิราภรณ์ ใจเอื้อ. "การสื่อสารการตลาดของธุรกิจชุมชนตลาดดอนหวาย" (PDF). มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
  3. 3.0 3.1 รุ้งตะวัน สินธุ์ลือนาม. "การจัดการและกลยุทธ์การแข่งขันทางการตลาดของตลาดริมนน้ำวัดดอนหวาย ในอำเภอสามพราน จังหวัดนครปฐม" (PDF). มหาวิทยาลัยศิลปากร.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้

13°46′24″N 100°17′01″E / 13.773453°N 100.283613°E / 13.773453; 100.283613