ช่องซัดอาวุธ
ช่องซัดอาวุธ[1] (อังกฤษ: machicolation) คือช่องบนพื้นเชิงเทินที่เปิดได้ระหว่างคันทวย ที่ใช้ในการหย่อนหินหรือของร้อนลงมายังหรือยิงศัตรูที่อยู่ข้างล่าง การออกแบบวิวัฒนาการขึ้นในสมัยกลางเมื่อนักรบนอร์มันกลับมาจากการไปทำสงครามครูเสด เชิงเทินที่มีช่องจะสร้างยื่นออกไปจากตัวกำแพง เชิงเทินชั่วคราว (hoarding) เป็นสิ่งก่อสร้างที่คล้ายกับเชิงเทินแต่สร้างด้วยไม้เฉพาะช่วงเวลาที่ถูกล้อม ช่องซัดอาวุธได้เปรียบกว่าเชิงเทินชั่วคราวเพราะเป็นส่วนหนึ่งของเชิงเทินที่สร้างด้วยหินซึ่งทำให้ปลอดภัยจากการถูกไฟไหม้
คำว่า machicolation มาจากภาษาฝรั่งเศสเก่า machicoller ที่มาจากภาษาพรอว็องส์เก่า machacol และจากภาษาละติน *maccāre ที่แปลว่า "บด, บีบอัด" ถ้าช่องอยู่บนเพดานของทางผ่านก็เรียกว่า "ช่องสังหาร" (murder-hole)
การใช้หลังสมัยกลาง
แก้ช่องซัดอาวุธหลังสมัยกลางที่เป็นช่องระหว่างคันทวยแต่ไม่มีช่องที่ไม่มีที่เปิดใช้ในการตกแต่ง และกลายมาเป็นลักษณะของสิ่งก่อสร้างที่ไม่ใช่สิ่งก่อสร้างทางทหาร เช่นในการใช้ในการก่อสร้างสิ่งก่อสร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 19 และ 20 ของสถาปัตยกรรมฟื้นฟูกอทิก
อ้างอิง
แก้- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมศัพท์สถาปัตยกรรมศาสตร์ ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2554, หน้า 84.
- Mesqui, Jean (1997). Chateaux-forts et fortifications en France. Paris: Flammarion. pp. 493 pp. ISBN 2080122711.
ดูเพิ่ม
แก้แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ช่องซัดอาวุธ