ชาลส์ ลาฟตัน (อังกฤษ: Charles Laughton; 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1899 − 15 ธันวาคม ค.ศ. 1962) เป็นนักแสดง นักเขียนบทภาพยนตร์ โปรดิวเซอร์ และผู้กำกับชาวอังกฤษ ลาฟตันเข้าเรียนที่ราชสถาบันศิลปะการแสดง และแสดงมืออาชีพเป็นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1926 เขาเป็นที่จดจำจากบทบาทการแสดงในบทพระเจ้าเฮนรีที่ 8 แห่งอังกฤษ ในภาพยนตร์เรื่อง The Private Life of Henry VIII (1933) ของอเล็กซานเดอร์ โคดา[1] ที่ทำให้เขาชนะรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม

ชาลส์ ลาฟตัน
ลาฟตันในภาพยนตร์เรื่อง The Barretts of Wimpole Street (1934)
เกิด1 กรกฎาคม ค.ศ. 1899(1899-07-01)
สการ์โบรัฟ อังกฤษ
เสียชีวิต15 ธันวาคม ค.ศ. 1962(1962-12-15) (63 ปี)
ฮอลลีวูด รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา
อาชีพ
  • นักแสดง
  • นักเขียนบทภาพยนตร์
  • โปรดิวเซอร์
  • ผู้กำกับ
ปีปฏิบัติงาน1926–1961
คู่สมรสเอลซา แลนเชสเตอร์
(สมรส 1929; 1962)

ลาฟตันมีผลงานการแสดงภาพยนตร์ 56 เรื่อง ระหว่างปี 1928–1962 ภาพยนตร์ยอดนิยมของเขาได้แก่ The Barretts of Wimpole Street, Mutiny on the Bounty, Ruggles of Red Gap, Jamaica Inn, The Hunchback of Notre Dame และ The Big Clock นอกจากอาชีพการแสดงแล้ว เขายังเป็นผู้กำกับให้กับละครบรอดเวย์หลายเรื่องเช่น The Caine Mutiny Court-Martial และ George Don Juan ของจอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ เขายังมีผลงานกำกับภาพยนตร์อีกหนึ่งเรื่องคือ The Night of the Hunter (1955) ที่นำแสดงโดยโรเบิร์ต มิตชัมและแชลลี วินเทอร์ส

นอกจากความโด่งดังแล้วยังมีนักแสดงชื่นชอบลาฟตันคือ แดเนียล เดย์-ลูวิส ที่ชอบการแสดงของเขา และกล่าวยกย่องลาฟตันว่า "เขาเป็นนักแสดงภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในช่วงเวลานั้น"[2]

อ้างอิง แก้

  1. "Charles Laughton: dazzling player of monsters, misfits and kings". 24 Nov 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-30. สืบค้นเมื่อ 2017-04-03.
  2. https://www.youtube.com/watch?v=RKfGU3vKjvc

แหล่งข้อมูลอื่น แก้