จักรพรรดิเซี่ยเหรินจง

จักรพรรดิเซี่ยเหรินจง (仁宗) (1124–1193) พระนามเดิม หลี่ เหรินเซี่ยว (李仁孝) จักรพรรดิพระองค์ที่ 4 แห่งราชวงศ์เซี่ยตะวันตก

จักรพรรดิเซี่ยเหรินจง
西
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เซี่ยตะวันตก
ครองราชย์ค.ศ. 1124–1193
ก่อนหน้าจักรพรรดิเซี่ยชงจง
ถัดไปจักรพรรดิเซี่ยหวนจง
ประสูติค.ศ. 1124
หลี่เหรินเซี่ยว (李仁孝)
สวรรคตค.ศ. 1193
พระสมัญญานาม
จักรพรรดิเชิ่งเต๋อ (聖德皇帝)
วัดประจำรัชกาล
เหรินจง (仁孝)
พระราชบิดาจักรพรรดิเซี่ยชงจง

จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงเป็นพระราชโอรสองค์โตขอจักรพรรดิเซี่ยชงจง และสืบราชบัลลังก์เมื่อพระชนมายุได้สิบหกพรรษา หลังจากขึ้นสู่บัลลังก์ จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงได้เจริญสัมพันธไมตรีกับราชวงศ์จิน ในด้านภายในประเทศ จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงได้สร้างโรงเรียนหลายแห่งและใช้การสอบเพื่อคัดเลือกขุนนาง พระองค์เคารพลัทธิขงจื๊อ และสร้างอารามหลายแห่งเพื่อบูชาขงจื๊อ นอกจากนี้จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงยังทรงจ้างลามะทิเบตเป็นที่ปรึกษาทางศาสนาและพิมพ์คำสอนทางพุทธศาสนาหลายฉบับ

ในปี 1170 จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงทรงค้นพบแผนการที่จะลอบปลงพระชนม์พระองค์ พระองค์ประหารนายพลที่อยู่เบื้องหลังแผนการ ผลก็คือจักรพรรดิเซี่ยเหรินจงไม่ไว้วางใจนายพลกองทัพของพระองค์ และกองทัพก็เริ่มตกอยู่ในความไร้ความสามารถ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาราชวงศ์เซี่ยตะวันตกเริ่มทำสงครามกับศัตรูต่างๆ

รัชสมัยของจักรพรรดิเซี่ยเหรินจงเป็นจุดสูงสุดของราชวงศ์เซี่ยตะวันตก หลายเผ่าทางทิศเหนือและทิศตะวันตกกลายเป็นรัฐบรรณาการของเซี่ยตะวันตก และการมุ่งเน้นของจักรพรรดิเซี่ยเหรินจงเกี่ยวกับการเมืองภายในทำให้รัฐบาลกลางมีประสิทธิภาพมากขึ้น รัชสมัยของพระองค์ตรงกับจุดสูงสุดของราชวงศ์ซ่งใต้และราชวงศ์จิน และมีความขัดแย้งกันค่อนข้างน้อยระหว่างสามอาณาจักรนี้

พระองค์สวรรคตในปี ค.ศ. 1193 โดยทรงครองราชย์มานานกว่าครึ่งศตวรรษเหมือนพระราชบิดาของพระองค์