จักรพรรดิเซี่ยเหรินจง

จักรพรรดิเซี่ยเหรินจง (仁宗) (1124–1193) พระนามเดิม หลี่ เหรินเซี่ยว (李仁孝) จักรพรรดิพระองค์ที่ 4 แห่งราชวงศ์เซี่ยตะวันตก

จักรพรรดิเซี่ยเหรินจง 西夏仁宗
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์เซี่ยตะวันตก
ครองราชย์	ค.ศ. 1124–1193
ก่อนหน้า	จักรพรรดิเซี่ยชงจง
ถัดไป	จักรพรรดิเซี่ยหวนจง
ประสูติ	ค.ศ. 1124 หลี่เหรินเซี่ยว (李仁孝)
สวรรคต	ค.ศ. 1193
พระสมัญญานาม จักรพรรดิเชิ่งเต๋อ (聖德皇帝) วัดประจำรัชกาล เหรินจง (仁孝)
พระราชบิดา	จักรพรรดิเซี่ยชงจง

จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงเป็นพระราชโอรสองค์โตขอจักรพรรดิเซี่ยชงจง และสืบราชบัลลังก์เมื่อพระชนมายุได้สิบหกพรรษา หลังจากขึ้นสู่บัลลังก์ จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงได้เจริญสัมพันธไมตรีกับราชวงศ์จิน ในด้านภายในประเทศ จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงได้สร้างโรงเรียนหลายแห่งและใช้การสอบเพื่อคัดเลือกขุนนาง พระองค์เคารพลัทธิขงจื๊อ และสร้างอารามหลายแห่งเพื่อบูชาขงจื๊อ นอกจากนี้จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงยังทรงจ้างลามะทิเบตเป็นที่ปรึกษาทางศาสนาและพิมพ์คำสอนทางพุทธศาสนาหลายฉบับ

ในปี 1170 จักรพรรดิเซี่ยเหรินจงทรงค้นพบแผนการที่จะลอบปลงพระชนม์พระองค์ พระองค์ประหารนายพลที่อยู่เบื้องหลังแผนการ ผลก็คือจักรพรรดิเซี่ยเหรินจงไม่ไว้วางใจนายพลกองทัพของพระองค์ และกองทัพก็เริ่มตกอยู่ในความไร้ความสามารถ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาราชวงศ์เซี่ยตะวันตกเริ่มทำสงครามกับศัตรูต่างๆ

รัชสมัยของจักรพรรดิเซี่ยเหรินจงเป็นจุดสูงสุดของราชวงศ์เซี่ยตะวันตก หลายเผ่าทางทิศเหนือและทิศตะวันตกกลายเป็นรัฐบรรณาการของเซี่ยตะวันตก และการมุ่งเน้นของจักรพรรดิเซี่ยเหรินจงเกี่ยวกับการเมืองภายในทำให้รัฐบาลกลางมีประสิทธิภาพมากขึ้น รัชสมัยของพระองค์ตรงกับจุดสูงสุดของราชวงศ์ซ่งใต้และราชวงศ์จิน และมีความขัดแย้งกันค่อนข้างน้อยระหว่างสามอาณาจักรนี้

พระองค์สวรรคตในปี ค.ศ. 1193 โดยทรงครองราชย์มานานกว่าครึ่งศตวรรษเหมือนพระราชบิดาของพระองค์