งูเห่าพ่นพิษสยาม
งูเห่าพ่นพิษสยาม (อังกฤษ: Indo-Chinese spitting cobra; ชื่อวิทยาศาสตร์: Naja siamensis) เป็นงูเห่าจำพวกงูเห่าพ่นพิษ กล่าวคือ เป็นงูเห่าที่สามารถพ่นพิษได้ โดยสามารถพ่นพิษได้ไกล 1-2 เมตร เมื่อพ่นน้ำพิษหมดแล้ว สามารถผลิตน้ำพิษได้ในเวลา 10 นาที ก็สามารถพ่นน้ำพิษใหม่ได้ ขณะชูคอแผ่แม่เบี้ยขู่ ก็จะอ้าปากเพื่อเตรียมพ่นพิษใส่ศัตรู จะมีรูของเขี้ยวพิษ อยู่ทางด้านหน้า เพื่อสะดวกในการฉีดพ่นพิษออกไป และถ้าพิษเข้าตา จะไม่ทำให้ตาบอดในทันที ยกเว้นเพียงแต่เราขยี้ตา ถ้าถูกพิษทางผิวหนังที่มีแผล ก็จะทำให้เกิดการอักเสบ แต่ไม่อันตรายมาก เพราะได้รับปริมาณพิษน้อย
| งูเห่าพ่นพิษสยาม | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอต Eukaryota |
| อาณาจักร: | สัตว์ Animalia |
| ไฟลัม: | สัตว์มีแกนสันหลัง Chordata |
| ชั้น: | สัตว์เลื้อยคลาน Reptilia |
| อันดับ: | กิ้งก่าและงู Squamata |
| อันดับย่อย: | Serpentes Serpentes |
| วงศ์: | วงศ์งูพิษเขี้ยวหน้า Elapidae |
| สกุล: | งูเห่า Naja Laurenti, 1768 |
| สปีชีส์: | Naja siamensis |
| ชื่อทวินาม | |
| Naja siamensis Laurenti, 1768 | |
| |
| ที่อยู่อาศัยของงูเห่าพ่นพิษสยาม | |
ลักษณะ
แก้ลักษณะรูปร่างทั่วไปจะคล้ายคลึงกับงูเห่าไทย (N. kaouthia) แต่มีลำตัวที่สั้นกว่า โดยจะยาวเฉลี่ย2 ถึง - 3เมตร มีความว่องไว นิสัยดุร้าย ดอกจันมักเป็นรูปตัว U หรือเลือนลางในบางตัว สีลำตัวบางตัวอาจมีลายดอกด่างขาว จึงได้อีกชื่อหนึ่งว่า "งูเห่าพ่นพิษด่าง" หรือ "งูเห่าพ่นพิษขี้เรื้อน" เป็นต้น
ถิ่นที่พบ
แก้งูเห่าชนิดนี้มีการแพร่กระจายพันธ์ในประเทศกัมพูชา, ลาว, ไทย และเวียดนาม
อ้างอิง
แก้- ↑ Stuart, B.; Thy, N.; Chan-Ard, T.; Nguyen, T.Q.; Bain, R. (2012). "Naja siamensis". IUCN Red List of Threatened Species. 2012: e.T177488A1488437. doi:10.2305/IUCN.UK.2012-1.RLTS.T177488A1488437.en. สืบค้นเมื่อ 20 November 2021.
- ↑ "Appendices | CITES". cites.org. สืบค้นเมื่อ 2022-01-14.