ค่ายมรณะ (อังกฤษ: Extermination camp หรือ Death camp) สร้างโดยนาซีเยอรมนีระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองเพื่อเป็นสถานที่สำหรับสังหารผู้คนเป็นจำนวนล้าน (โดยเฉพาะชาวยิว) อย่างมีระบบ

การพันธุฆาตชาวยิวเป็น “วิธีแก้ปัญหาสุดท้ายของปัญหาชาวยิว” (Die Endlösung der Judenfrage) ของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์[1] ความพยายามของนาซีในการกำจัดชาวยิวทั้งหมดมาเรียกรวมกันว่า “การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์” หรือ “The Holocaust”[2].

ที่มา

แก้

ในปี ค.ศ. 1942 ตำรวจที่ตำบลลูบินโอดีโล โกลบ็อกนิก (Odilo Globocnik) ก็สร้างค่ายมรณะแรกขึ้นตามคำสั่งของไฮน์ริช ฮิมม์เลอร์ตามการปฏิบัติการรีนฮาร์ด(Aktion Reinhard) ซึ่งเป็นการปฏิบัติการที่มีจุดมุ่งหมายในการกำจัดชาวยิวจากแผ่นดินเยอรมัน ในระยะแรกร่างของผู้ถูกสังหารก็ถูกฝังในหลุมศพนิรนาม (mass grave) แต่ต่อมาก็เปลี่ยนไปใช้การเผา นักโทษส่วนใหญ่ที่ถูกนำมายังค่ายมรณะเบวเชตซ์, เทรบลิงคา และโซบีบอร์มีโอกาสที่จะมีชีวิตรอดอยู่ไม่เกินสองสามชั่วโมงเมื่อมาถึงค่าย[3]

ค่ายมรณะแรกอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาโดยตรงโดยโอดีโล โกลบ็อกนิก ไม่ใช่องค์การบริหารค่ายกักกันแห่งหน่วยเอ็สเอ็ส (SS-Totenkopfverbände) ที่บริหารค่ายกักกัน เช่น ค่ายกักกันดาเคา (Dachau concentration camp) หรือ ค่ายกักกันราเฟนสบรึค (Ravensbrück concentration camp)

อ้างอิง

แก้
  1. "Die Endlösung der Judenfrage" - Adolf Hitler (In English, "The final solution of the Jewish question). Furet, François. Unanswered Questions: Nazi Germany and the Genocide of the Jews. Schocken Books (1989), p. 182; ISBN 0805240519
  2. Doris Bergen,Germany and the Camp System, part of Auschwitz: Inside the Nazi State, Community Teledvision of Southern California, 2004-2005
  3. Minerbi, Alessandra (2005) [2002]. A New Illustrated History of the Nazis. Rare Photographs of the Third Reich. UK: David & Charles. pp. 168–. ISBN 0-7153-2101-3.[ลิงก์เสีย]

ดูเพิ่ม

แก้