คอคอดคอรินท์

คอคอดคอรินท์ (อังกฤษ: Isthmus of Corinth; กรีก: Ισθμός της Κορίνθου) เป็นผืนดินแคบ ๆ ซึ่งเชื่อมระหว่างเพโลพอนนีสและส่วนที่เหลือของกรีซแผ่นดินใหญ่ ใกล้กับเมืองคอรินท์ มีอาณาเขตติดต่อกับอ่าวคอรินท์ทางตะวันตก และอ่าวซาโรนิกทางตะวันออก นับตั้งแต่ ค.ศ. 1893 คลองคอรินท์ได้ตัดผ่านคอคอดกว้าง 6.3 กิโลเมตร ซึ่งทำให้เพโลพอนนีสกลายสภาพเป็นเกาะ

ภาพขณะแล่นเรือทะลุคอคอดคอรินท์ โดยใช้คลองคอรินท์

ปัจจุบัน สะพานถนนสองแห่ง สะพานทางรถไฟสองแห่ง และสะพานที่สามารถแช่น้ำได้อีกสองแห่งที่ปลายสุดทางสองด้านของคลองซึ่งเชื่อมต่อกับคอคอดฝั่งที่เป็นกรีซแผ่นดินใหญ่กับฝั่งเพโลพอนนีส นอกจากนี้ สะพานฉุกเฉินทางทหารยังพบที่ด้านตะวันตกสุดของคลองอีกด้วย

แนวคิดของเส้นทางลัดเพื่อร่นเวลาเรือซึ่งแล่นรอบเพโลพอนนีสมีประวัติยาวนานมาตั้งแต่สมัยกรีกโบราณ ความพยายามครั้งแรกที่จะสร้างคลองเกิดขึ้นในสมัยของทรราช เพริแอนเดอร์ หรือ เพริแอนกรอส ในช่วงศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล โครงการก่อสร้างดังกล่าวถูกยกเลิกไปเนื่องจากความยากลำบากในการก่อสร้าง และสร้างทางลาดหินเหนือพื้นดินซึ่งง่ายกว่าและเสียค่าใช้งานน้อยกว่าแทน ซึ่งก็คือ ถนนดิโอกอส ไว้สำหรับใช้ในการขนส่ง ส่วนที่เหลือของดิโอกอสยังคงหลงเหลืออยู่จนถึงปัจจุบันติดกับคลองคอรินท์ เมื่อสาธารณรัฐโรมัน (หรือในภายหลัง จักรวรรดิโรมัน) เข้าควบคุมกรีซ ได้มีความพยายามหลายประการในการสร้างเส้นทางลัด ในรัชสมัยของจักรพรรดิไทบีเรียส วิศวกรพยายามที่จะขุดคลอง แต่ไม่ประสบความสำเร็จเนื่องจากการขาดอุปกรณ์ที่ทันสมัย ดังนั้น จึงมีการแก้ปัญหาโดยใช้วิธีการแบบอียิปต์โบราณ คือ เรือจะถูกกลิ้งข้ามคอคอดบนขอนไม้ อันเป็นวิธีการเดียวกับการขนก้อนแกรนิตเพื่อสร้างพีระมิด ในปี ค.ศ. 67 จักรพรรดิเนโรผู้คลั่งไคล้วัฒนธรรมกรีก มีพระบรมราชโองการให้ทาส 6,000 คนขุดคลองโดยใช้พลั่ว ในปีต่อมาหลังจากจักรพรรดิเนโรสวรรคต จักรพรรดิกาลบาผู้สืบราชบัลลังก์ ทรงยกเลิกโครงการดังกล่าวเนื่องจากทรงเห็นว่าแพงเกินไป