ซีบิล เฟนตัน นีวอลล์ (อังกฤษ: Sybil Fenton Newall; 17 ตุลาคม ค.ศ. 1854 – 24 มิถุนายน ค.ศ. 1929) หรือที่รู้จักกันในชื่อ ควีนนี นีวอลล์ (อังกฤษ: Queenie Newall) เป็นนักยิงธนูชาวสหราชอาณาจักร ผู้ซึ่งได้รับรางวัลเหรียญทองจากโอลิมปิกฤดูร้อน 1908 ที่กรุงลอนดอน ซึ่งในขณะนั้นเธอมีอายุ 53 ปี นับเป็นนักกีฬาหญิงเหรียญทองที่มีอายุมากที่สุดของการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก แล้วสหราชอาณาจักรก็ไม่ได้เหรียญทองจากนักกีฬายิงธนูหญิงอีกเลย จนถึงโอลิมปิกฤดูร้อน 2004 ทั้งนี้ เธอเข้าร่วมสโมสรยิงธนูเชลเทนแฮมใน ค.ศ. 1905 และครองแชมป์แห่งชาติสามสมัย ซึ่งได้แก่ ค.ศ. 1911, ค.ศ. 1912 และ ค.ศ. 1914

ควีนนี นีวอลล์
ควีนนี นีวอลล์ ในโอลิมปิกฤดูร้อน 1908
ข้อมูลส่วนบุคคล
ชื่อเต็มซีบิล เฟนตัน นีวอลล์
ชื่อเล่นควีนนี
สัญชาติอังกฤษ
เกิด17 ตุลาคม ค.ศ. 1854
แฮร์ฮิลล์ ลิตเติลโบโรห์ โรชเดล
เสียชีวิต24 มิถุนายน ค.ศ. 1929(1929-06-24) (74 ปี)
เชลเทนแฮม กลอสเตอร์เชอร์
กีฬา
ประเทศธงของสหราชอาณาจักร สหราชอาณาจักร
กีฬายิงธนู
ประเภทดับเบิลเนชันแนลหญิง
สโมสรยิงธนูเชลเทนแฮม
รายการเหรียญรางวัล

ประวัติ

แก้

นีวอลล์เกิดที่คฤหาสน์ของพ่อเธอในโรชเดล ณ วันที่ 17 ตุลาคม ค.ศ. 1854 ใน ค.ศ. 1905 เธอร่วมกับมากาเร็ตน้องสาวของเธอได้เข้าร่วมสโมสรยิงธนูเชลเทนแฮมของท้องถิ่น โดยใน ค.ศ. 1907 เธอได้รับสี่รางวัลจากห้ารายการที่เธอเข้าแข่งขันในระดับภูมิภาค[1]

เธอได้มีส่วนรวมในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 1908 ที่จัดขึ้น ณ ไวท์ซิตี กรุงลอนดอน ซึ่งได้รับการคาดหวังว่าจะเป็นผู้ชนะในรายการยิงธนูหญิง อลิซ เลกห์ เลือกที่จะไม่เข้าแข่งขันและเพื่อให้คู่แข่งหลักของควีนนี ซึ่งมีชื่อว่าลอตตี ดอด ได้เข้ารอบ[1] โดยผู้แข่งขันหญิงในสนามยิงธนูเป็นชาวอังกฤษทั้งสิ้น[2]

สภาพอากาศในการแข่งขันยิงธนูวันแรกที่ไวท์ซิตีสเตเดียมค่อนข้างแย่มาก จนถึงกับต้องหยุดการแข่งเมื่อถึงระดับหนึ่ง เมื่อจบการแข่งขันวันแรกควีนนีทำคะแนนตามหลังดอดที่สิบคะแนน ส่วนสภาพทางอากาศในวันที่สองดีขึ้นเป็นอย่างมาก และควีนนีสามารถทำคะแนนตามดอดได้ทัน ในที่สุดก็ชนะด้วยคะแนน 688 คะแนน โดยทำคะแนนนำดอด 46 คะแนนก่อนเสร็จสิ้นการแข่งขันซึ่งดอดได้รับเหรียญเงิน ชัยชนะครั้งนี้ส่งผลให้ควีนนีเป็นผู้หญิงที่มีอายุมากที่สุดที่ได้รับเหรียญทองโอลิมปิก เมื่อเธอมีอายุ 53 ปี กับอีก 275 วัน ที่ซึ่งสถิติยังคงอยู่เรื่อยมาจนถึง ค.ศ. 2012 [1][3]

ส่วนการแข่งขันชิงชนะเลิศแห่งชาติที่มีขึ้นในเวลาต่อมา นีวอลล์ได้เป็นฝ่ายพ่ายต่ออลิซ เลกห์ แต่แล้วเธอก็ชนะในรายการดังกล่าวใน ค.ศ. 1911 และยังคงทำไว้ได้ใน ค.ศ. 1912 [1] และเป็นฝ่ายชนะรายการดังกล่าวอีกครั้งใน ค.ศ. 1914[4] เธอยังคงเล่นกีฬาเรื่อยมาจนถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง คะแนนสุดท้ายของเธอได้รับการบันทึกโดยสโมสรยิงธนูเชลเทนแฮมใน ค.ศ. 1928 จากนั้น เธอได้เสียชีวิตที่บ้านของเธอในเชลเทนแฮม ณ วันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 1929[1]

หลังจากการแข่งขันโอลิมปิก 1908 ก็ไม่มีนักยิงธนูชาวอังกฤษได้รับเหรียญโอลิมปิกอีกเลยจนกระทั่ง อลิสัน วิลเลียมสัน ที่ซึ่งได้รับรางวัลเหรียญทองแดงในประเภทหญิงเดี่ยวของการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2004[5]

ชีวิตส่วนตัว

แก้

ควีนนีเป็นลูกสาวของเฮนรี นีวอลล์ และมาเรีย เฟนตัน และเป็นลูกสาวคนโตในหมู่พี่น้องสิบคน พ่อของเธอเป็นพ่อค้าและเป็นเจ้าของบ้านในชนบทแฮร์ฮิลล์ และคฤหาสน์ในโอเวอร์อัลเดอเรย์ เชชเชอร์ ส่วนผู้เป็นตาของเธอมีชื่อว่าจอห์น เฟนตัน เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสำหรับโรชเดลในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2375 และ พ.ศ. 2380 ควีนนีไม่เคยแต่งงาน และอาศัยอยู่ร่วมกับมากาเร็ตผู้เป็นน้องสาวของเธอในเชลเทนแฮมตลอดช่วงชีวิตของเธอ[1]

อ้างอิง

แก้
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 Bancroft, James W. "Newall, Sybil Fenton [Queenie] (1854–1929)". Oxford Dictionary of National Biography. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.
  2. Greenberg, Stan (3 March 2011). "Female archery contestants". BBC History. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.
  3. "Talk of the Olympics; Redgrave: Video game almost killed my dream" (Subscription required). The Evening Standard. 17 August 2004. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.[ลิงก์เสีย]
  4. "Newall, Sybil (1854–1929)". Dictionary of Women Worldwide: 25,000 Women Through the Ages. 1 January 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (Subscription required)เมื่อ 2016-02-24. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.
  5. Gillon, Doug (19 August 2004). "Medals start to flow for Britain". The Herald. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (Subscription required)เมื่อ 2016-02-25. สืบค้นเมื่อ 6 June 2012.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้