ความจริง
ความจริง คือสภาพที่เป็นอย่างนั้นโดยแน่แท้ ไม่กลายเป็นอื่น[1] มักใช้อย่างสอดคล้องกับข้อเท็จจริงและความเป็นจริง[2] หรือความเที่ยงตรง ของต้นแบบ, มาตรฐาน หรือความคิด[2]
ในทางญาณวิทยาถือว่าความจริงเป็นคุณสมบัติของข้อความที่มีลักษณะพิเศษแบบใดแบบหนึ่ง ดังนี้[3]
- แบบสหนัย ถือว่าข้อความที่เป็นจริง ต้องสอดคล้องกับข้อความอื่น
- แบบสมนัย ถือว่าข้อความที่เป็นจริง ต้องตรงข้ามกับข้อความเท็จ
- แบบปฏิบัตินิยม ถือว่าข้อความที่เป็นจริง ต้องนำไปใช้ได้ผลจริงตามทีคาดหมาย
- ในทางภาษาดิจิทัล ความจริง คือเลขฐานสอง มี 0 กับ 1
อ้างอิง
แก้- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ ๒, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. 1,544 หน้า. หน้า 303. ISBN 978-616-7073-80-4
- ↑ 2.0 2.1 Merriam-Webster's Online Dictionary, truth, 2005
- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา ฉบับราชบัณฑิตยสภา. พิมพ์ครั้งที่ 5, กรุงเทพฯ : สำนักงานราชบัณฑิตยสภา, 2560. 320 หน้า. หน้า 259. ISBN 978-616-389-061-0
วิกิพจนานุกรม มีความหมายของคำว่า ความจริง