การระบาดทั่วของโควิด-19 ในประเทศแคนาดา
บทความนี้เกี่ยวกับผลกระทบของการระบาดของโคโรนาไวรัส พ.ศ. 2562–2563 ต่อประเทศแคนาดา
| การระบาดของโคโรนาไวรัสในประเทศแคนาดา พ.ศ. 2563 | |
|---|---|
.svg) เคสต่อล้านคนในแต่ละรัฐ | |
.svg) เคสต่อรัฐ | |
 เคสต่อล้านคนโดยรัฐทางสาธารณสุข | |
| โรค | COVID-19 |
| สถานที่ | ประเทศแคนาดา |
| การระบาดครั้งแรก | อู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน |
| วันแรกมาถึง | 25 มกราคม พ.ศ. 2563 |
| ผู้ป่วยยืนยันสะสม | 19,276 คน[1] |
| ผู้ป่วยปัจจุบัน | 14,460 คน[1] |
| หาย | 4,381 คน[1] |
| เสียชีวิต | 435 คน[1] |
| ดินแดน | รัฐควิเบก, รัฐออนแทรีโอ, บริติชโคลัมเบีย |
เส้นเวลา
แก้หน่วยบริการพรมแดนแคนาดา (Canada Border Services Agency; CBSA) ดำเนินการติดตั้งป้ายประชาสัมพันธ์ในท่าอากาศยานนานาชาติโทรอนโตเพียร์สัน, ท่าอากาศยานนานาชาติแวนคูเวอร์ และท่าอากาศยานนานาชาติมอนทรีอัล ปิแอร์ อิลเลียต ทรูโด เพื่อสร้างความตระหนักเรื่องไวรัสและได้เพิ่มคำถามเพื่อคัดกรองสุขภาพลงในเครื่อง kiosks สำหรับนักท่องเที่ยวขาเข้าจากภาคกลางของประเทศจีน อย่างไรก็ตาม ไม่มีเที่ยวบินที่บินตรงจากนครอู่ฮั่นไปยังประเทศแคนาดา[2][3]
วันที่ 23 มกราคม แพตตี ฮาจดู รัฐมนตรีกระทรวงอนามัยแคนาดา กล่าวว่ามีคนจำนวนห้าหรือหกคนที่ถูกตรวจจับได้ถึงสัญญาณของโคโรนาไวรัส ประกอบด้วย อย่างน้อยหนึ่งคนในรัฐควิเบก และที่เหลืออยู่ในเมืองแวนคูเวอร์[4]
วันที่ 25 มกราคม มีผู้ต้องสงสัยเชื่อว่าติดเชื้อจริงเป็นรายแรกในแคนาดา ซึ่งเข้ารับการรักษาอยู่ที่ศูนย์วิทยาศาสตร์สุขภาพซันนีบรูกในโทรอนโต ผู้ป่วยเป็นชายอายุราว 50 ปี ซึ่งเดินทางจากนครอู่ฮั่นไปยังกว่างโจว[5] ก่อนจะเดินทางไปยังโทรอนโตในวันที่ 22 มกราคม และได้ติดต่อบริการฉุกเฉินเพื่อตามอาการที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว[6] กรณีต้องสงสัยเชื่อว่าติดเชื้อจริงในผู้ป่วยเกิดขึ้นหลังจากการทดสอบอย่างรวดเร็วที่ห้องปฏิบัติการโทรอนโตของสาธารณสุขแห่งรัฐออนแทรีโอ โดยผลการตรวจแรกที่ห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาแห่งชาติในวินนิเพ็ก รัฐแมนิโทบา ยืนยันผลว่าติดเชื้อในวันที่ 27 มกราคม[7][8][9] เจ้าหน้าที่ระบุว่า ผู้ป่วยกำลังเผชิญกับปัญหาในระบบทางเดินหายใจ แต่อาการยังคงคงที่[5] ต่อมาอาการของชายคนนี้ดีขึ้นเป็นลำดับ และสามารถออกจากโรงพยาบาลได้ในวันที่ 31 มกราคม[10]
วันที่ 27 มกราคม หัวหน้าหน่วยอนามัยรัฐออนแทรีโอ ประกาศว่าภรรยาของชายผู้ติดเชื้อ เป็นผู้ที่คาดว่าน่าจะติดเชื้อเป็นรายที่สอง[11] และได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อในวันรุ่งขึ้น[12] โดยเจ้าหน้าที่รายงานว่า ผู้ติดเชื้ออยู่ในสภาพดีและไม่มีอาการแสดง[5]
วันที่ 28 มกราคม พบผู้คาดว่าจะติดเชื้อรายแรกของบริติชโคลัมเบีย[13] เป็นชายอายุราว 40 ปีที่มีถิ่นฐานอยู่ในเขตแวนคูเวอร์ ซึ่งมีการเดินทางไปทำงานที่ประเทศจีนเป็นประจำ[14] เจ้าหน้าที่รายงานว่า ชายคนดังกล่าวเดินทางกลับมาจากอู่ฮั่น และเดินทา ไปพบแพทย์ในวันที่ 26 มกราคมหลังจากมีอาการ และได้กักตัวเองไวัที่บ้าน[14] การทดสอบวินิจฉัยการติดไวรัสของเขาให้ผลเป็นบวก[14] และต่อมาได้รับการยืนยันและตรวจสอบโดยห้องปฏิบัติการจุลชีววิทยาแห่งชาติในวันที่ 29 มกราคม[5] เอเดรียน ดริกซ์ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอนามัยและเจ้าหน้าที่อนามัยประจำรัฐแห้งบริติชโคลัมเบีย กล่าวว่า เจ้าหน้าที่กำลังติดต่อกับ "คนจำนวนหนึ่ง" ที่อาจมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ติดเชื้อ[14]
วันที่ 29 มกราคม รัฐบาลแคนาดาออกคำแนะนำให้หลีกเลี่ยงการเดินทางไปยังประเทศจีนโดยไม่จำเป็น เนื่องด้วยการระบาดของโคโรนาไวรัสสายพันธุ์ใหม่[15] รัฐบาลแคนาดายังได้ออกคำแนะนำในระดับภูมิภาค เพื่อให้หลีกเลี่ยงการเดินทางไปยังมณฑลหูเป่ย์ ประกอบด้วย นครอู่ฮั่น, นครหวงกัง และนครเอ้อโจว เนื่องจากมีการจำกัดการเดินทางอย่างหนักเพื่อจำกัดการแพร่ของไวรัส[15] ในวันเดียวกัน ฟร็องซัว ฟิลิปป์ ช็องแปญ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศแห่งแคนาดา ประกาศว่าจะมีการส่งอากาศยานไปรับตัวชาวแคนาดาที่อยู่ในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากไวรัสในประเทศจีน[16] และผลจากคำแนะนำที่ออกโดยรัฐบาลแคนาดา ทำให้สายการบินแอร์แคนาดาระงับเที่ยวบินตรงทุกเที่ยวไปยังประเทศจีนจนกว่าจะถึงวันที่ 29 กุมภาพันธ์เป็นอย่างน้อย[17]
วันที่ 31 มกราคม มีการรายงานยืนยันผู้ติดเชื้อรายที่สามในรัฐออนแทรีโอ (และเป็นรายที่สี่ในแคนาดา) จากนครลอนดอน[18] เจ้าหน้าที่รายงานว่า ผู้ติดเชื้อเป็นหญิงอายุราว 20 ปี เป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยเวสเทิร์สออนแทรีโอ ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากอู่ฮั่นในวันที่ 23 มกราคม[19] โดยเมื่อแรกไม่มีอาการแสดงและมีผลตรวจเป็นลบ แต่ต่อมามีการทดสอบขั้นสูงเพิ่มเติม และยืนยันว่าเธอมีไวรัสอยู่ในระบบร่างกายในระดับต่ำ[19] เจ้าหน้าที่กล่าวว่าเธอสวมหน้าที่อนามัยตลอดการเดินทาง และสมัครใจเข้าตรวจคัดกรองด้วยตนเองเมื่อมาถึง ทำให้สามารถหายขาดได้หลังจากผ่านไปสองถึงสามวัน[19] ในวันเดียวกัน รัฐบาลท้องถิ่นรัฐออนแทรีโอรายงานว่ามีผู้ถูกสอบสวน 17 รายภายใต้เขตอำนาจของรัฐ[20] โดยผู้ที่ถูกสอบสวนส่วนใหญ่กำลังรอการยืนยันผลขณะกักตัวเองไวัที่บ้าน[21] วันที่ 30 มกราคม เจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ในรัฐออนแทรีโอ กล่าวว่า มีการตรวจสอบแล้วทั้งหมด 67 ครั้ง และ 38 ผลทบสอบที่เป็นลบ[21] และกรณีที่เป็นไปได้ทั้งหมด ประกอบด้วย ผู้ที่มีผลเป็นลบก่อนหน้านี้ กำลังถูกทดสอบซ้ำเพื่อประเมินเพิ่มเติม[19]
วันที่ 6 กุมภาพันธ์ มีรายงานผู้ที่คาดว่าจะติดเชื้ออีกสองรายในบริติชโคลัมเบีย เป็นชายและหญิงอายุราว 30 ปี[22]
ชาวแคนาดาที่ติดค้างอยู่ในพื้นที่ที่มีการระบาดของไวรัสในประเทศจีน ได้รับแจ้งจากรัฐบาลแคนาดาว่า พวกเขาสามารถเดินทางออกจากประเทศจีนโดยเที่ยวบินเช่าเหมาลำเข้าประเทศแคนาดาได้ แต่ทั้งนี้ไม่อาจรวมไปถึงคู่สมรสหรือบุตรที่มีสัญชาติจีนได้[23]
ในวันที่ 30 เมษายน เกาะแบฟฟิน ยืนยันผู้ป่วย 1 ราย ก่อนที่จะมีรายงานว่ารายงานผลผิดพลาด
ปฏิกิริยา
แก้วันที่ 28 กุมภาพันธ์ Shopify ประกาศยกเลิกการจัดงาน Shopify Unite Conference ซึ่งเดิมมีกำหนดจัดขึ้นในระหว่างวันที่ 6 ถึง 9 พฤษภาคม ที่กรุงโตรอนโต[24]
วันที่ 4 มีนาคม การประชุม TED Talk ที่จะเกิดขึ้นอาจถูกเลื่อนหรืออาจเปลี่ยนแปลงเป็นการถ่ายทอดสดผ่านระบบออนไลน์แทน [25]
ในวันที่ 30 มิถุนายน รัฐบาลประเทศแคนาดา ประกาศปิดพรมแดนระหว่างประเทศแคนาดากับประเทศสหรัฐอเมริกา ทุกด้านที่ติดต่อกับประเทศสหรัฐอเมริกาอย่างน้อยถึง 31 กรกฎาคม
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 "Tracking every case of COVID-19 in Canada". CTV News. สืบค้นเมื่อ April 8, 2020.
- ↑ "Canada to screen central China travelers for virus at 3 airports". Golbalnews.ca. Corus Entertainment Inc. 17 January 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 January 2020. สืบค้นเมื่อ 22 January 2020.
- ↑ "China reports 4 more cases of new strain of coronavirus". Canadian Broadcasting Corporation. 18 January 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 January 2020. สืบค้นเมื่อ 18 January 2020.
- ↑ "Several people in Canada being monitored for signs of coronavirus: Health minister". CTV News. 23 January 2020. สืบค้นเมื่อ 23 January 2020.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 "Un troisième cas confirmé de coronavirus au Canada". Radio-Canada (ภาษาฝรั่งเศส). 29 January 2020. สืบค้นเมื่อ 29 January 2020.
- ↑ "Health officials to announce 'presumptive case' of coronavirus in Toronto". Global News (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2020-01-25.
- ↑ Shah, Maryam (25 January 2020). "Here's what you need to know about Canada's first 'presumptive' coronavirus case". Global News. สืบค้นเมื่อ 26 January 2020.
- ↑ "Coronavirus : un cas confirmé et un deuxième cas présumé au Canada". Radio-Canada (ภาษาฝรั่งเศส). 2020-01-27. สืบค้นเมื่อ 2020-01-27.
- ↑ Ho, Solarina (2020-01-27). "Canada's second confirmed presumptive case of coronavirus diagnosed in Canada; first case confirmed". CTV News. สืบค้นเมื่อ 2020-01-27.
- ↑ "Canada's 1st coronavirus patient discharged from Toronto hospital". CBC News. 2020-01-31. สืบค้นเมื่อ 2020-01-31.
- ↑ "2nd presumptive case of coronavirus confirmed in Ontario". CBC News. 2020-01-27. สืบค้นเมื่อ 2020-01-27.
- ↑ Patton, Jessica (2020-01-28). "2nd case of coronavirus now confirmed in Toronto". Globalnews.ca. สืบค้นเมื่อ 2020-01-28.
- ↑ "Health officials 'confident' first case of coronavirus has been found in B.C." CBC News. 28 January 2020. สืบค้นเมื่อ 28 January 2020.
{{cite news}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์) - ↑ 14.0 14.1 14.2 14.3 "Joint statement on the first case of 2019 novel coronavirus in B.C." Government of British Columbia. 2020-01-28. สืบค้นเมื่อ 2020-01-29.
- ↑ 15.0 15.1 "Travel advice and advisories for China". Government of Canada. 2020-01-29. สืบค้นเมื่อ 2020-01-29.
- ↑ Harris, Kathleen (2020-01-29). "Canada readying to send plane to repatriate Canadians in China affected by coronavirus outbreak". CBC News. สืบค้นเมื่อ 2020-01-29.
- ↑ "Air Canada, other airlines suspend flights to China over coronavirus fears". Global News. 2020-01-29. สืบค้นเมื่อ 2020-01-29.
- ↑ Patton, Jessica; Dhanraj, Travis (2020-01-31). "Woman in her 20s confirmed as 3rd case of coronavirus in Ontario". Global News. สืบค้นเมื่อ 2020-01-31.
- ↑ 19.0 19.1 19.2 19.3 Boisvert, Nick (2020-01-31). "Ontario confirms 3rd coronavirus patient, Toronto hospital discharges the 1st one". CBC News. สืบค้นเมื่อ 2020-01-31.
- ↑ "The 2019 Novel Coronavirus (2019-nCoV)". Government of Ontario. 2020-01-31. สืบค้นเมื่อ 2020-01-31.
- ↑ 21.0 21.1 "No new cases of coronavirus in Ontario, public health officials say". CBC News. 2020-01-30. สืบค้นเมื่อ 2020-01-30.
- ↑ https://www.cbc.ca/news/canada/british-columbia/coronavirus-bc-1.5455063
- ↑ "Military will assist chartered plane out of China for at least 325 Canadians in Wuhan". 2 February 2020.
- ↑ "Shopify Unite 2020 Canceled Over Coronavirus Fears". adweek.com (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2020-02-28.
- ↑ https://www.cbc.ca/news/canada/british-columbia/ted-2020-to-be-postponed-or-held-online-amid-coronavirus-fears-in-vancouver-1.5486416