แบทเทิลกราวด์ (2014)
แบทเทิลกราวด์ (2014) (อังกฤษ: Battleground (2014)) เป็นรายการเพย์-เพอร์-วิว มวยปล้ำอาชีพของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี จัดเมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 2014 ณ สนาม Tampa Bay Times Forum ในเมืองแทมปา, รัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา[1] ซึ่งจัดเป็นปีที่ 2 ของศึกแบทเทิลกราวด์
| แบทเทิลกราวด์ (2014) | |||
|---|---|---|---|
 โปสเตอร์โปรโมตศึก โดยมี เบรย์ ไวแอ็ตต์ | |||
| สมาคม | ดับเบิลยูดับเบิลยูอี | ||
| วันที่ | 20 กรกฎาคม 2014 | ||
| เมือง | แทมปา, รัฐฟลอริดา | ||
| สถานที่ | Tampa Bay Times Forum | ||
| ผู้ชม | 12,000 | ||
| ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view | |||
| |||
| ลำดับเหตุการณ์แบทเทิลกราวด์ | |||
| |||
เบื้องหลัง แก้
ในรอว์ วันที่ 30 มิถุนายน ทริปเปิลเอช กับสเตฟานี แม็กแมน ออกมาประกาศแนะนำตัวจอห์น ซีนา แชมป์โลกเฮฟวี่เวท WWE คนใหม่ แชมป์ 15 สมัย สเตฟานีประกาศว่าในฐานะที่ซีนาเป็นแชมป์ เขาจะได้เป็นนายแบบปกเกม WWE 2K15 ด้วย ซีนาขอบคุณ และบอกว่าเขารู้สึกเป็นเกียรติ์ที่ได้ขึ้นปก แต่เขารู้สึกว่ามันแปลกๆ นะ เพราะเมื่อคืนตอนที่เขาได้แชมป์น่ะเขาเห็น ทริปเปิล เอช กับ สเตฟานี ทำหน้าบึ้งและกุมขมับอีกต่างหาก ทริปเปิล เอช บอกว่าเราไม่เคยมีปัญหากับนายนะ อย่าเข้าใจผิดสิ เราสนับสนุนนายและตอนนี้นายก็เป็นแชมป์ด้วย แต่นายก็ต้องจำไว้นะว่านายจะเป็นแชมป์ได้ก็ต่อเมื่อนายเคารพเรา นายเองก็รู้ว่าเราสามารถทำให้แชมป์หายไปจากนายได้ทุกเมื่อ ทริปเปิล เอช ได้จัดแมตช์ให้ซีนาป้องกันแชมป์แบบ 4 เส้าในแบทเทิลกราวด์ และคนที่จะได้เข้าร่วมนั้นคือ แรนดี ออร์ตัน, เคน และโรแมน เรนส์ คืนเดียวกัน ซีนาได้จับคู่กับเรนส์ เจอกับ ออร์ตัน และเคน สุดท้ายแมตช์จบลงโดยซีนากับเรนส์ชนะฟาล์ว หลังแมตช์เคนลากซีนา มาใส่ท่า Tombstone ทำให้เซท โรลลินส์ เจ้าของกระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ รีบวิ่งออกมาขอใช้สิทธิ์นั้นทันที!! แต่ยังไม่ทันได้เริ่มแมตช์ ดีน แอมโบรส ก็มาไล่ต่อยโรลลินส์ และตามเข้าไปต่อยกันในอัฒจรรย์ ทำให้อดใช้กระเป๋าไป เคนไปเอาเก้าอี้มาและเตรียมอัดซีนาต่อ แต่เรนส์วิ่งมา Spear ใส่เคนแล้วก็ยืนจ้องหน้ากับทริปเปิลเอช
ในรอว์ วันที่ 30 มิถุนายน ได้มีการประกาศว่า แบด นิวส์ บาร์เร็ตต์ เจ้าของตำแหน่งแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ได้รับบาดเจ็บไหล่หลุด จนต้องพักการปล้ำหลายเดือน และต้องสละแชมป์ ทำให้ตำแหน่งแชมป์ว่างลง และได้มีการจัดแบทเทิลรอยัล ในแบทเทิลกราวด์ เพื่อหาแชมป์คนใหม่
ในรอว์ วันที่ 30 มิถุนายน คริส เจอริโค ได้กลับมาใน WWE อีกครั้ง โดยมาจัดการ Codebreaker ใส่ เดอะมิซ ก่อนจะเอาไมค์มาพูด บอกว่ารู้สึกดีเหลือเกิน รอเวลามานานแล้วที่จะได้พูดว่า RAW is... แต่ เดอะไวแอ็ตต์แฟมิลี (เบรย์ ไวแอ็ตต์, ลุก ฮาร์เปอร์ และ อีริก โรแวน) โผล่มารุมเล่นงานเจอริโค ในรอว์ วันที่ 7 กรกฎาคม เจอริโคมีแมตช์เจอกับเดอะมิซ และเจอริโคเป็นฝ่ายชนะ หลังแมตช์เบรย์ ไวแอ็ตต์โผล่มานั่งเก้าอี้โยกที่ทางเดิน และก็บอกว่า เจอริโคน่าจะเลิกพูดมากได้แล้ว เพราะการกระทำสำคัญกว่าคำพูด เจอริโคก็บอกว่าเห็นด้วย การกระทำสำคัญกว่าการพูด และตอนนี้แกก็อยู่คนเดียวพอดี จะไปกระทืบแกให้ตกเก้าอี้เดี๋ยวนี้แหละ เจอริโคเดินไปหาเบรย์ แต่ฮาร์เปอร์กับโรแวน ก็มายืนอยู่ข้างหลังเบรย์ ทำให้เจอริโคไม่เข้าไป และก็ได้แต่จ้องหน้า
ในรอว์ วันที่ 30 มิถุนายน เพจ เจ้าของตำแหน่งแชมป์ดีวาส์ ออกมาที่เวที และก็บอกว่าที่ผ่านมา 3 เดือนเธอได้พิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเธอคู่ควรกับตำแหน่งแชมป์ แต่ก็ยังมีบางคนบอกว่าเธอควรจะกลับไป NXT ซะดีกว่า แต่จะขอบอกเอาไว้เลยว่าเธอจะอยู่ที่นี่ เอเจ ลีออกมาขอท้าชิงแชมป์กับเพจ และเอเจก็สามารถคว้าแชมป์ดีวาส์ เป็นสมัยที่2ได้ ในสแมคดาวน์ วันที่ 11 กรกฎาคม ได้มีการประกาศแมตช์ชิงแชมป์ดีวาส์ ระหว่าง เอเจ กับ เพจ
ผลการปล้ำ แก้
| ลำดับ | ผล | กำหนด | เวลา |
|---|---|---|---|
| 1† | อดัม โรส (พร้อมด้วย เลย์ลา และซัมเมอร์ เรย์) ชนะ ฟันดังโก | ปล้ำเดี่ยว[2] | 1:21 |
| 2† | คาเมรอน ชนะ เนโอมี | ปล้ำเดี่ยว[3] | 3:21 |
| 3 | ดิ อูโซส์ (c) ชนะ เดอะไวแอ็ตต์แฟมิลี (ลู้ก ฮาร์เปอร์ และอีริก โรแวน) 2-1 | ปล้ำชนะ 2 ใน 3 ยก ชิงแชมป์ WWE Tag Team Championship[4] | 19:22 |
| 4 | เอเจ ลี (c) ปะทะ เพจ | ปล้ำเดี่ยว ชิงแชมป์ WWE Divas Championship[5] | 7:14 |
| 5 | รูเซฟ (พร้อมด้วย ลานา) ชนะ แจ็ก สแวกเกอร์ (พร้อมด้วย เซบ โคลเตอร์) โดยการเคาท์เอาท์ | ปล้ำเดี่ยว[6] | 9:57 |
| 6 | เซท โรลลินส์ ชนะ ดีน แอมโบรส โดยการปรับ | ปล้ำเดี่ยว[7] | 0:00 |
| 3 | คริส เจอริโค ชนะ เบรย์ ไวแอ็ตต์ | ปล้ำเดี่ยว[8] | 15:01 |
| 8 | เดอะมิซ ชนะโดยกำจัด ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ เป็นคนสุดท้าย[Note 1] | แบทเทิลรอยัล 19 คน ชิงแชมป์ WWE Intercontinental Championship ที่ว่างอยู่[9] | 14:11 |
| 9 | จอห์น ซีนา (c) ชนะ แรนดี ออร์ตัน, เคน และโรแมน เรนส์ | 4 เส้า ชิงแชมป์ WWE World Heavyweight Championship[10] | 18:15 |
(c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน
† – หมายถึงแมทช์การปล้ำที่จัดขึ้นก่อนเริ่มดำเนินรายการ | |||
- ↑ ผู้เข้าร่วมอื่นๆ: อัลเบร์โต เดล รีโอ, บิ๊กอี, โบ ดัลลัส, ซีซาโร, เคอร์ติส แอ็กเซล, แดเมียน แซนดาว, ดีเอโก, ฮีท สเลเตอร์, โคฟี คิงส์ตัน, อาร์-ทรูธ, ไรแบ็ก, เชมัส, ซิน คารา, เดอะเกรทคาลี, ไทตัส โอนีล, เซเวียร์ วูดส์ และแซค ไรเดอร์
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ Giri, Raj. "WWE Battleground Location, Mick Foley Hosting Comedy Show (Video), Evan Bourne Note". wrestlinginc.com. Raj Giri. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-06-30. สืบค้นเมื่อ 6 February 2014.
- ↑ WWE.com staff. "Adam Rose vs. Fandango". WWE. สืบค้นเมื่อ 20 July 2014.
- ↑ Clapp, John. "Cameron vs. Naomi (Kickoff Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ 15 July 2014.
- ↑ Pappolla, Ryan. "WWE Tag Team Champions The Usos vs. The Wyatt Family (2-out-of-3 Falls Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ 12 July 2014.
- ↑ Clapp, John. "Divas Champion AJ Lee vs. Paige". WWE. สืบค้นเมื่อ 12 July 2014.
- ↑ Clapp, John. "Jack Swagger vs. Rusev". WWE. สืบค้นเมื่อ 14 July 2014.
- ↑ Pappolla, Ryan. "Dean Ambrose vs. Seth Rollins". WWE. สืบค้นเมื่อ 12 July 2014.
- ↑ Clapp, John. "Chris Jericho vs. Bray Wyatt". WWE. สืบค้นเมื่อ 9 July 2014.
- ↑ Clapp, John. "Intercontinental Championship Battleground Battle Royal". WWE. สืบค้นเมื่อ 1 July 2014.
- ↑ Giannini, Alex. "WWE World Heavyweight Championship Fatal 4-Way Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 1 July 2014.