วิกิพีเดีย

อามัล คลูนีย์

(เปลี่ยนทางจาก Amal Clooney)

อามัล คลูนีย์ (Amal Clooney; สกุลเดิม อะลามุดดีน; อาหรับ: أمل علم الدين; Alamuddin, เกิดเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 1978)[1] เป็นเนติบริกรชาวอังกฤษ-เลบานอนประจำดอจทีสตรีทแชมเบอส์ เฉพาะทางด้านกฎหมายระหว่างประเทศและสิทธิมนุษยชน[2] ลูกค้าที่เธอเคยว่าความให้ เช่น จูเลียน แอสเซนจ์ ผู้ก่อตั้งวิกิลีกส์ เพื่อคุ้มครองไม่ให้เขาถูกขับไล่ออกจากประเทศ[3], อดีตประธานาธิบดียูเครน ยูเลีย ตีโมเชนโก[4], นักข่าวชาวอียิปต์-แคนาดา โมฮะเม็ด ฟะห์มี[5] และผู้ได้รับรางวัลโนเบล นาเดีย มูรัด[6]

อามัล คลูนีย์
คลูนีย์เมื่อปี 2018
เกิดอามัล อะลามุดดีน (Amal Alamuddin)
(1978-02-03) 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1978 (46 ปี)
เบรุต ประเทศเลบานอน
สัญชาติสหราชอาณาจักน
เลบานอน
การศึกษาโงเรียนมัธยมด็อกเตอร์ชัลลอเนอส์
ศิษย์เก่าวิทยาลัยเซนต์ฮูจ ออกซ์ฟอร์ด (BA)
มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก (LLM)
อาชีพเนติบริกร, นักกิจกรรมสิทธิมนุษยชน
ปีปฏิบัติงาน2000–ปัจจุบัน
คู่สมรสจอร์จ คลูนีย์ (สมรส ข้อผิดพลาด: เวลาไม่ถูกต้อง)
บุตร2

ในปี 2019 อามัล คลูนีย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นทูตพิเศษด้านเสรีภาพสื่อประจำสำนักงานกิจการต่างประเทศและเครือจักรภพของอังกฤษ[7] ก่อนที่จะลาออกจากตำแหน่งนี้ในปี 2020[8]

ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2564 ศาลอาญาระหว่างประเทศ (ICC) ได้แต่งตั้ง Amal Clooney เป็นที่ปรึกษาพิเศษด้านความขัดแย้งของซูดานในเมืองดาร์ฟูร์

ในปี 2014 เธอสมรสกับนักแสดง จอร์จ คลูนีย์

ชีวิตช่วงต้นและครอบครัว แก้

อามัล อะลามุดดีน (Amal Alamuddin) เกิดที่เมืองเบรุต ประเทศเลบานอน ชื่อ อามัล ของเธอเป็นคำจากภาษาอาหรับ أمل ʾamal มีความหมายว่า "ความหวัง"[9]

ครอบครัวของเธอเดินทางออกจากประเทศเลบานอนเมื่อเธออายุได้สองขวบ ขณะที่เกิดสงครามกลางเมืองเลบานอน และตั้งรกรากอยู่ที่เจอร์ราดส์ครอสส์ ในบัคกิงแฮมเชอร์[10] พ่อของเธอ รามซี อะลามุดดีน (Ramzi Alamuddin) เป็นดรูซชาวเลบานอนจากตระกูลอะลามุดดีนแห่งบากลิเน (หมู่บ้านหนึ่งในอำเภอชูฟ; Chouf district)[11] เขาจบการศึกษาด้วยวุฒิ MBA จากมหาวิทยาลัยอเมริกันแห่งเบรุต และเดินทางกลับไปประเทศเลบานอนในปี 1991[12][13] ส่วนแม่ของอามัล คลูนีย์ คือบาเรีย (Bariaa, สกุลเดิม มิกนาสส์; Miknass) เติบโตมาในครอบครัวมุสลิมซุนนี[14][11] ตากตริโปลี ในเลบานอนตอนเหนือ[14][11] เธอเป็นนักข่าวด้านการเมือง[15] และบรรณาธิการข่างต่างประเทศประจำหนังสือพิมพ์แพนอาหรับ อัลฮะยัต และเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทด้านการประชาสัมพันธ์ อินเตอร์เนชันนอลคอมมิวนิเคชันเอกซเปิร์ต (International Communication Experts) ซึ่งทำงานเฉพาะทางด้านการประชาสัมพันธ์บุคคลมีชื่อเสียง[16]

อะลามุดดีนมีพี่น้องอีกสามคน ประกอบด้วยพี่/น้องสาวหนึ่งคน และลูกพี่ลูกน้องชายสองคนจากการแต่งงานแรกของพ่อ[17]

การศึกษา แก้

อะลามุดดีนเข้าศึกษาในโรงเรียนมัธยมด็อกเตอร์ชัลลอเนอส์ โรงเรียนแกรมมาร์สตรี ตั้งอยู่ในลิทเทิลชัลฟอนท์ ในบัตกิงแฮมเชอร์ จากนั้นเธอเข้าศึกษาต่อที่วิทยาลัยฮูจ มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ที่ซึ่งเธอได้รับทุนเอ็กซ์ฮิบิชั่น[18] และรางวัลชรีกลีย์ (Shrigley Award)[19] ในปี 2000 คลูนีย์จบการศึกษาด้วยวุฒิ BA ในด้านนิติศาสตร์[ต้องการอ้างอิง]

หนึ่งปีถัดมา ในปี 2001 เธอเข้าศึกษาต่อที่สถาบันนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก เพื่อศึกษาต่อในวุฒิ LLM ที่ซึ่งเธอได้รับรางวัลแจ็ก เจ. แคทซ์ เมมอเรียล สำหรับความสามารถในด้านกฎหมายบันเทิง (Jack J. Katz Memorial Award for excellence in entertainment law)[20][21] เธอเคยทำงานกับโซเนีย โซโตแมร์ ที่ซึ่งขณะนั้นเป็นทนายความประจำศาลอุธรณ์ภาคสอง เป็นเวลาหนึ่งภาคเรียน[22]

งานเขียนและงานตีพิมพ์ แก้

  • Alamuddin, Amal (2010). "II. Before the Trial Begins; 6. Collection of Evidence". ใน Khan, Karim A. A.; Buisman, Caroline; Gosnell, Christopher (บ.ก.). Principles of Evidence in International Criminal Justice. Oxford: Oxford University Press. pp. 231–305. ISBN 978-0-19-958892-3. OCLC 663822377.
  • Alamuddin, Amal; Webb, Philippa (15 November 2010). "Expanding Jurisdiction over War Crimes under Article 8 of the ICC Statute". Journal of International Criminal Justice. 8 (5): 1219–1243. doi:10.1093/jicj/mqq066. ISSN 1478-1387. OCLC 775833494.[23]
  • Alamuddin, Amal (เมษายน 2012). "Does Libya Have to Surrender Saif Al-slam Gaddafi to The Hague?" (PDF). Mizaan: The Newsletter from Lawyers for Justice in Libya (1). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 23 กันยายน 2015. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2014.
  • Alamuddin, Amal (10 ธันวาคม 2012). "Will Syria go to the ICC?" (PDF). The Lawyer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 3 มิถุนายน 2016. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2014.
  • Alamuddin, Amal; Hardman, Nadia (February 2014). "Separating Law and Politics: Challenges to the Independence of Judges and Prosecutors in Egypt". Report of the International Bar Association Human Rights Institute (IBAHRI), Supported by the Open Society Foundations Arab Regional Office. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-08. สืบค้นเมื่อ 2020-11-28. PDF เก็บถาวร 2017-10-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  • Alamuddin, Amal (2014). "The role of the Security Council in starting and stopping cases at the International Criminal Court: problems of principle and practice". ใน Zidar, Andraž; Bekou, Olympia (บ.ก.). Contemporary Challenges for the International Criminal Court. London: British Institute of International and Comparative Law. pp. 103–130. ISBN 978-1-90522-151-6. OCLC 871319445.
  • Alamuddin, Amal; Bonini, Anna (2014). "Chapter 4: The UN investigation of the Hariri assassination; The relationship between the UN investigation commission and the Special Tribunal for Lebanon: Problems of Principle and Practice". ใน Alamuddin, Amal; Jurdi, Nidal Nabil; Tolbert, David (บ.ก.). The Special Tribunal for Lebanon: Law and Practice. Oxford: Oxford University Press. pp. 50–72. ISBN 978-0-19-968745-9. OCLC 861207456.
  • Clooney, Amal (18 August 2014). "The Anatomy of an Unfair Trial". Huffington Post.
  • Clooney, Amal (30 April 2015). "Release Mohamed Nasheed – an innocent man and the Maldives' great hope". The Guardian (ภาษาอังกฤษ).
  • Clooney, Amal (14 October 2015). "Maldives Backslides into Repression as the World Calls for President Nasheed's Release". Huffington Post.
  • Clooney, Amal; Webb, Philippa (2020). The Right to a Fair Trial in International Law. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-198-80839-8. OCLC 994411014. (forthcoming April 2020)

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Russian, Ale (5 February 2018). "Amal's Big 40! George Clooney Celebrates Wife's Birthday on 24-Hour Getaway". People (ภาษาอังกฤษ).
  2. ↑ "George Clooney Finally Meets His Match With Human Rights Lawyer Amal Alamuddin". Vanity Fair. 29 March 2017.
  3. ↑ Rothman, Michael (19 March 2014). "5 Things About Amal Alamuddin". ABC News.
  4. ↑ Johnston, Ian (27 April 2014). "George Clooney Engaged To Amal Alamuddin: Actor To Marry British Human Rights Lawyer Who Has Represented Julian Assange". The Independent. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-25. สืบค้นเมื่อ 2020-11-28.
  5. ↑ Kingsley, Patrick (6 November 2014). "Amal Clooney calls on Egypt to release journalist Mohamed Fahmy". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 20 September 2019.
  6. ↑ Day, Emma (11 December 2018). "Nadia Murad is Joined by Amal Clooney as She Accepts Nobel Peace Prize". Vogue Middle East.
  7. ↑ "Amal Clooney appointed Foreign Office special envoy". BBC. สืบค้นเมื่อ 5 April 2019.
  8. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ BBC20200918
  9. ↑ Rosenthal, Franz (2014). Gutas, Dimitri (บ.ก.). Man Versus Society in Medieval Islam. Leiden; Boston: Brill. p. 613. ISBN 978-9-004-27089-3. OCLC 892338528.
  10. ↑ Flanagan, Padraic (28 April 2014). "George Clooney Engaged to High-Flying British Lawyer". The Daily Telegraph.
  11. ↑ 11.0 11.1 11.2 Gatten, Emma (13 September 2014). "Amal Alamuddin: George Clooney's Betrothed a Star Among Druze Community". NBC News. สืบค้นเมื่อ 28 September 2014.
  12. ↑ "George Clooney's Fiancée Amal Alamuddin Has Beauty, Brains And Style". The Straits Times. 27 April 2014. สืบค้นเมื่อ 6 May 2014.
  13. ↑ "You'd think George Clooney asked all of Lebanon to marry him". Global Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-27. สืบค้นเมื่อ 2020-11-28.
  14. ↑ 14.0 14.1 Gebeily, Maya (30 เมษายน 2014). "Amal Alamuddin from 'Druze family of sheikhs'". NOW News. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 ตุลาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2014.
  15. ↑ "Amal Clooney - the most wanted woman in Britain". Tatler. 19 January 2016. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 August 2017. สืบค้นเมื่อ 5 August 2018. '"I remember her as humane and brainy," adds Ghil'ad Zuckermann, now a professor of linguistics at the University of Adelaide, Australia, who was also at St Hugh's with Amal. "Students were talking about Amal even then, especially those from Middle Eastern backgrounds. I remember being told around 1997, about her famous journalist mother."
  16. ↑ Karam, Joyce (28 April 2014). "Who is Clooney's fiancée Amal Alamuddin?". Al Arabiya. สืบค้นเมื่อ 28 September 2014.
  17. ↑ "Lebanon in frenzy over Clooney-Alamuddin engagement". NOW News. AFP. 1 May 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 October 2014. สืบค้นเมื่อ 28 September 2014.
  18. ↑ "Colleges, Halls, and Societies: Notices – St Hugh's College". Oxford University Gazette. 23 ตุลาคม 1997. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 กรกฎาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 6 พฤษภาคม 2014.
  19. ↑ McNeal, Gregory S. (27 April 2014). "International Lawyer And Scholar Amal Alamuddin Engaged To George Clooney". Forbes. สืบค้นเมื่อ 15 September 2014.
  20. ↑ "Amal Alamuddin". Doughty Street Chambers. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 กรกฎาคม 2015. สืบค้นเมื่อ 14 พฤษภาคม 2015.
  21. ↑ Schumann, Rebecka (29 October 2013). "George Clooney Girlfriend Revealed: Who Is Amal Alamuddin? 6 Fast Facts About The Actor's New Love". International Business Times. สืบค้นเมื่อ 6 May 2014.
  22. ↑ Mathis-Lilley, Ben (28 April 2014). "London Human Rights Lawyer Amal Alamuddin Is Engaged". Slate. สืบค้นเมื่อ 28 September 2014.
  23. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ ExpandingJurisdiction-2010

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อามัล คลูนีย์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อามัล_คลูนีย์&oldid=9674246"