โอลด์แทรฟฟอร์ด
การแก้ไขบทความนี้ของผู้ใช้ใหม่หรือผู้ใช้ไม่ลงทะเบียนถูกปิดใช้งานจนถึง 2 กุมภาพันธ์ 2567 ดูนโยบายการป้องกันและปูมการป้องกันสำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม หากคุณไม่สามารถแก้ไขบทความนี้และคุณประสงค์เปลี่ยนแปลง คุณสามารถส่งคำขอแก้ไข อภิปรายการเปลี่ยนแปลงทางหน้าคุย ขอเลิกป้องกัน ล็อกอิน หรือสร้างบัญชี |
โอลด์แทรฟฟอร์ด (อังกฤษ: Old Trafford) เป็นสนามฟุตบอลในเขตโอลด์แทรฟฟอร์ด (เกรตเตอร์แมนเชสเตอร์) ประเทศอังกฤษ และเป็นสนามเหย้าของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในพรีเมียร์ลีก มีจำนวนความจุ 74,140 ที่นั่ง[1] โอลด์แทรฟฟอร์ดเป็นสนามกีฬาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาสโมสรในสหราชอาณาจักร โดยเป็นสนามกีฬาฟุตบอลขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 2 (รองจากสนามกีฬาเวมบลีย์) และใหญ่เป็นอันดับที่ 8 ในทวีปยุโรป[3] และเป็นสนามกีฬาขนาดใหญ่เป็นอันดับที่ 3 สนามแห่งนี้อยู่ห่างจากโอลด์แทรฟฟอร์ดคริกเกตกราวนด์ 0.5 ไมล์ (800 เมตร) และอยู่ติดกันกับป้ายรถราง
"โรงละครแห่งความฝัน" | |
.jpg) | |
 | |
| ชื่อเต็ม | โอลด์แทรฟฟอร์ด |
|---|---|
| ที่ตั้ง | เซอร์แมตต์บัสบีเวย์ โอลด์แทรฟฟอร์ด เกรตเตอร์แมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ |
| พิกัด | 53°27′47″N 2°17′29″W / 53.46306°N 2.29139°Wพิกัดภูมิศาสตร์: 53°27′47″N 2°17′29″W / 53.46306°N 2.29139°W |
| เจ้าของ | สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด |
| ผู้ดำเนินการ | แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด |
| ความจุ | 74,140[1] |
| สถิติผู้ชม | 76,962 (วุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ vs กริมสบีย์ทาวน์, 25 มีนาคม ค.ศ. 1939) |
| ขนาดสนาม | 105 x 68 เมตร (114.8 × 74.4 หลา)[2] |
| พื้นผิว | เดสโซกราสมาสเตอร์ |
| การก่อสร้าง | |
| ลงเสาเข็ม | ค.ศ. 1909 |
| เปิดใช้สนาม | 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1910 |
| งบประมาณในการก่อสร้าง | 90,000 ปอนด์ (ค.ศ. 1909) |
| สถาปนิก | Archibald Leitch (ค.ศ. 1909) |
| การใช้งาน | |
| แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (ค.ศ. 1910–ปัจจุบัน) | |
มีชื่อเล่นว่า "โรงละครแห่งความฝัน" ตั้งโดยเซอร์บ็อบบี ชาร์ลตัน[4] โอลด์แทรฟฟอร์ดเป็นสนามเหย้าของยูไนเต็ดตั้งแต่ปี ค.ศ. 1910 แม้ว่าตั้งแต่ปี ค.ศ. 1941 ถึง ค.ศ. 1949 สโมสรจะใช้เมนโรดร่วมกับสโมสรคู่แข่งร่วมเมืองอย่างแมนเชสเตอร์ซิตี อันเป็นผลมาจากความเสียหายจากระเบิดในสงครามโลกครั้งที่ 2 โอลด์แทรฟฟอร์ดได้ทำการขยายสนามหลายครั้งในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1990 และ 2000 รวมถึงการเพิ่มชั้นที่ 2 ให้กับอัฒจันทร์ฝั่งเหนือหรืออัฒจันทร์เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน, อัฒจันทร์ฝั่งตะวันตกหรือสเตรตฟอร์ดเอนด์ และอัฒจันทร์ฝั่งตะวันออก ทำให้สนามกลับมาจุได้เกือบ 80,000 ที่นั่ง การขยายสนามในอนาคตน่าจะเกี่ยวข้องกับการเพิ่มชั้น 2 ให้กับอัฒจันทร์ฝั่งใต้หรืออัฒจันทร์เซอร์ บ็อบบี้ ชาร์ลตัน ซึ่งจะเพิ่มความจุเป็นประมาณ 88,000 ที่นั่ง สถิติคนดูมากที่สุดของสนามถูกบันทึกไว้ในปี ค.ศ. 1939 เมื่อมีผู้ชม 76,962 คนชมการแข่งขันเอฟเอคัพรอบรองชนะเลิศระหว่างวุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์และกริมสบีทาวน์
โอลด์แทรฟฟอร์ดเป็นเจ้าภาพการแข่งขันเอฟเอคัพ รอบชิงชนะเลิศ 1 ครั้ง รอบชิงชนะเลิศนัดรีเพลย์ 2 ครั้ง และถูกใช้เป็นสนามกลางสำหรับการแข่งขันรอบรองชนะเลิศเป็นประจำ ยังเคยเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันของทีมชาติอังกฤษในฟุตบอลโลก 1966 ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 1996 และโอลิมปิกฤดูร้อน 2012 รวมถึงฟุตบอลหญิงระดับนานาชาติเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ และแชมเปียนส์ลีกรอบชิงชนะเลิศ 2003 นอกเหนือจากการแข่งขันฟุตบอลแล้วยังเป็นสถานที่จัดการแข่งขันซูเปอร์ลีก แกรนด์ไฟนอล ของรักบี้ลีกทุกปียกเว้นปี ค.ศ. 2020 และรอบชิงชนะเลิศรักบี้ลีกชิงแชมป์โลก ในปี 2000, 2013 และ 2022
อ้างอิง
- อัตชีวประวัติ
- Barnes, Justyn; Bostock, Adam; Butler, Cliff; Ferguson, Jim; Meek, David; Mitten, Andy; Pilger, Sam; Taylor, Frank OBE; Tyrrell, Tom (2001). The Official Manchester United Illustrated Encyclopaedia. London: Manchester United Books. ISBN 0-233-99964-7.
- Brandon, Derek (1978). A–Z of Manchester Football: 100 Years of Rivalry. London: Boondoggle.
- Butt, R.V.J. (1995). The Directory of Railway Stations. Patrick Stephens. ISBN 1-85260-508-1.
- Inglis, Simon (1996) [1985]. Football Grounds of Britain (3rd ed.). London: CollinsWillow. ISBN 0-00-218426-5.
- James, Gary (2008). Manchester – A Football History. Halifax: James Ward. ISBN 978-0-9558127-0-5.
- McCartney, Iain (1996). Old Trafford – Theatre of Dreams. Harefield: Yore Publications. ISBN 1-874427-96-8.
- Mitten, Andy (2007). The Man Utd Miscellany. London: Vision Sports Publishing. ISBN 978-1-905326-27-3.
- Murphy, Alex (2006). The Official Illustrated History of Manchester United. London: Orion Books. ISBN 0-7528-7603-1.
- Rollin, Glenda; Rollin, Jack (2008). Sky Sports Football Yearbook 2008–2009. Sky Sports Football Yearbooks. London: Headline Publishing Group. ISBN 978-0-7553-1820-9.
- White, John (2007). The United Miscellany. London: Carlton Books. ISBN 978-1-84442-745-1.
- White, John D. T. (2008). The Official Manchester United Almanac (1st ed.). London: Orion Books. ISBN 978-0-7528-9192-7.
- หมายเหตุ
- ↑ 1.0 1.1 "Manchester United - Stadium" (PDF). premierleague.com. Premier League. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-08-20. สืบค้นเมื่อ 29 August 2014.
- ↑ "Premier League Handbook 2022/23" (PDF). Premier League. p. 30. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 21 July 2022. สืบค้นเมื่อ 21 July 2022.
- ↑ "Manchester Sightseeing Bus Tours". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-07-16. สืบค้นเมื่อ 15 July 2015.
- ↑ Barnes et al., p. 45
 | บทความกีฬา นักกีฬา หรือทีมกีฬานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |