โรจู (老中) หรือแปลเป็นภาษาไทยว่า ผู้อาวุโส (Elder) เป็นตำแหน่งขุนนางชั้นสูงสุดในรัฐบาลโชกุนโทกูงาวะ แห่งยุคเอโดะ โดยแต่งตั้งจาก ไดเมียว (大名) ที่มีที่ดินระหว่าง 25,000 – 50,000 โคกุ[1]

แต่เดิมในยุคโชกุน 2 คนแรกคือ โชกุนอิเอะยะซุ และ โชกุนฮิเดะตะดะ มีตำแหน่งโรจูเพียงแค่ 2 คนต่อมาได้เพิ่มเป็น 5 คนก่อนจะปรับลดลงมาเหลือ 4 คน

ต่อมาในสมัย โชกุนสึนะโยชิ ได้มีการลดอำนาจของโรจูลงพร้อมกับตั้งตำแหน่ง ไทโร (大老) ขึ้นมามีอำนาจเหนือโรจูแทน

อ้างอิง แก้

  1. Beasley, William G (1972). The Meiji Restoration. Stanford University Press. p. 18. ISBN 0804708150.

บรรณานุกรม แก้