โบอิง วายซี-14
โบอิง วายซี-14 เป็นคู่แข่งของแมคดอนเนลล์ ดักลาส วายซี-15 ในโครงการสร้างเครื่องบินลำเลียงทางทหารที่ขึ้นลงระยะสั้น AMST (Advanced Medium STOL Transport) เครื่องต้นแบบวายซี-14 บินเป็นครั้งแรกในวันที่ 6 สิงหาคม ค.ศ. 1976 วายซี-14 เป็นเครื่องบินที่ใช้เทคโนโลยีพิเศษที่บริเวณปีก และติดเครื่องยนต์ไว้ที่บริเวณเหนือปีกเพื่อให้กระแสลมผ่านปีกด้านบนเพื่อเพิ่มแรงยก ทำให้ขึ้นลงระยะสั้นได้
ข้อมูลจำเพาะ แก้
มีดังต่อไปนี้[1]
- ผู้สร้าง บริษัท โบอิง แอโรสเปส (สหรัฐอเมริกา)
- ประเภท ลำเลียงทางทหารชั้นสูง ขึ้นลงระยะสั้น AMST (Advanced Medium STOL Transport) เจ้าหน้าที่ 3 นาย บรรทุกทหารพร้อมอาวุธ 150 คน
- เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน เจเนอรัล อิเล็คตริค ซีเอฟ 6-50 ดี ให้แรงขับสถิตเครื่องละ 22,680 กิโลกรัม 2 เครื่อง
- กางปีก 39.32 เมตร
- ยาว 40.13 เมตร
- สูง 14.73 เมตร
- พื้นที่ปีก 163.70 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า 53,297 กิโลกรัม
- ภารกรรมบรรทุกสูงสุด 28,123 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด เมื่อใช้ทางวิ่งขึ้นระยะสั้น 76,880 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด เมื่อใช้ทางวิ่งขึ้นระยะปกติ 112,945 กิโลกรัม
- ความยาวห้องลำเลียงพัสดุ 14.43 เมตร
- ความกว้างห้องลำเลียงพัสดุ 3.55 เมตร
- ความสูงห้องลำเลียงพัสดุ 3.66 เมตร
- อัตราเร็วขั้นสูง 811 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะสูง 9,150 เมตร
- อัตราเร็วร่อนลง 760 กิโลเมตร/ชั่วโมง
- ระยะทางวิ่งขึ้น 305 เมตร
- อัตราไต่ 1,935 เมตร/นาที
- เพดานบินใช้งาน 13,715 เมตร
- รัศมีปฏิบัติการ 740 กิโลเมตร
- พิสัยบิน 5,133 กิโลเมตร
อ้างอิง แก้
- ↑ อภิวัตน์ โควินทรานนท์. อากาศยาน 1979 ฉบับเครื่องบิน. กรุงเทพ : เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์, 2522.
 | บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |