โกโต โชจิโร (ญี่ปุ่น: 後藤象二郎โรมาจิGotō Shōjirō, 13 เมษายน 1838-4 สิงหาคม 1897) ซามูไรชาวญี่ปุ่นและนักการเมืองช่วงปลายยุค บากูมัตสึ และช่วงต้น ยุคเมจิ[1] เขาเป็นผู้นำของ ขบวนการสิทธิและเสรีภาพของประชาชน (jiyū minken undō 自由民権運動) ขบวนการทางการเมืองที่ภายหลังได้แปรสภาพเป็นพรรคการเมือง

โกโต โชจิโร
Gotō Shōjirō
後藤象二郎
เกิด13 เมษายน ค.ศ. 1838
แคว้นศักดินาโทซะ
เสียชีวิต4 สิงหาคม ค.ศ. 1897(1897-08-04) (59 ปี)
ฮาโกเนะ จังหวัดคานางาวะ
สัญชาติญี่ปุ่น
อาชีพนักการเมือง
รัฐมนตรี
โกโต โชจิโร
ชื่อภาษาญี่ปุ่น
คันจิ後藤 象二郎
ฮิรางานะごとう しょうじろう
การถอดเสียง
โรมาจิGotō Shōjirō

ชีวิตช่วงต้น

แก้

โกโตเกิดใน แคว้นศักดินาโทซะ (ปัจจุบันคือ จังหวัดโคชิ) พร้อมกับเพื่อน ซามูไร อย่าง ซากาโมโตะ เรียวมะ เขาถูกเกลี้ยกล่อมโดยขบวนการ ซนโนโจอิ ซึ่งเป็นพวกหัวรุนแรงที่สนับสนุนราชสำนัก หลังจากเลื่อนตำแหน่ง เขาได้ยึดอำนาจทางการเมืองและมีอิทธิพลต่อไดเมียวแคว้นโทซะ ยามาอูจิ โทโยชิเงะ เพื่อเรียกร้องให้โชกุน โทกูงาวะ โยชิโนบุ ถวายพระราชอำนาจคืนแด่จักรพรรดิโดยสันติ

รัฐบุรุษเมจิและผู้ปลุกกระแสเสรีนิยม

แก้

หลังจาก การฟื้นฟูเมจิ โกโตได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งหลายตำแหน่ง รวมทั้งตำแหน่งผู้ว่าการจังหวัด โอซากะ และสมาชิกสภา แต่ต่อมาได้ออกจากรัฐบาลเมจิในปี ค.ศ. 1873 เนื่องจากไม่เห็นด้วยกับนโยบายของรัฐบาลที่มีต่อเกาหลี (เช่น การอภิปรายเซคันรอน) เขาร่วมกับ อิตางากิ ไทซูเกะ โดยได้ยื่นข้อเรียกร้องให้มีการจัดการเลือกตั้ง ในปี ค.ศ. 1874 เขาร่วมกับ Itagaki Taisuke และ Eto Shinpei และ Soejima Taneomi จากจังหวัด Hizen ได้ก่อตั้ง Aikoku Koto (พรรคมหาชนผู้รักชาติ) โดยประกาศว่า "พวกเรา ผู้คนในญี่ปุ่นสามสิบล้านคนได้รับสิทธิที่แน่นอนเท่าเทียมกัน ซึ่งในจำนวนนั้นได้แก่ การปกป้องชีวิตและเสรีภาพ การได้มาและการครอบครองทรัพย์สิน การดำรงชีวิตและการแสวงหาความสุข สิทธิเหล่านี้เป็นไปตามธรรมชาติที่มอบให้กับมนุษย์ทุกคน ดังนั้น จึงไม่สามารถพรากไปได้ด้วยอำนาจของมนุษย์คนใด" ท่าทีต่อต้านรัฐบาลเช่นนี้ดึงดูดชนชั้นซามูไรและขุนนางในชนบทท (ที่ไม่พอใจการเก็บภาษีแบบรวมศูนย์) และชาวนา (ที่ไม่พอใจกับสินค้าที่มีราคาแพงและค่าแรงต่ำ)

หลังจาก การประชุมโอซากะ 1875 เขากลับเข้าร่วมรัฐบาลช่วงสั้น ๆ โดยเข้าร่วมใน เก็นโรอิง หรือ วุฒิสภา เขาได้บริหารเหมืองถ่านหินใน คิวชู (เหมืองถ่านหินทากาชิมะ) แต่พบว่าเป็นการสูญเสียเงิน ทรัพยากร และเวลา เขาจึงขายธุรกิจของเขาให้ อิวาซากิ ยาตาโร ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งบริษัท มิตซูบิชิ

ใน ค.ศ. 1881 เขากลับเข้าสู่การเมืองด้วยการช่วยอิตางากิก่อตั้ง พรรคเสรีนิยม

อ้างอิง

แก้
  1. Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Gotō Shōjirō" in Japan Encyclopedia, p. 264, p. 264, ที่กูเกิล หนังสือ