แบล็คเบิร์น บัคคาเนียร์

แบล็คเบิร์น บัคคาเนียร์ (อังกฤษ: Blackburn Buccaneer) เดิมคือฮ็อคเกอร์ซิดเดลีย์ บัคคาเนียร์ เป็นเครื่องบินเจ๊ตโจมตีและตรวจการณ์ เครื่องต้นแบบเริ่มบินเป็นเครั้งแรกเมื่อวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1958 เป็นเครื่องบินเจ๊ตโจมตีของอังกฤษที่ใช้ปฏิบัติการรบทางยุทธวิธีที่มีขีดความสามารถในการบินต่ำได้ดีเพื่อหลบหลีกเรดาร์ของศัตรู บัคคาเนียร์เริ่มประจำการในกองทัพอังกฤษในปี ค.ศ. 1963

ข้อมูลจำเพาะ แก้

ผู้สร้าง บริษัท ฮ็อคเกอร์ ชิดเดลี่ย์ เอวิเอชั่น (อังกฤษ)
ประเภท เจ๊ตโจมตีและตรวจการณ์ 2 ที่นั่ง ประจำเรือบรรทุกอากาศยาน
เครื่องยนต์ เทอร์โบแฟน รอลส์-รอยซ์ อาร์บี 168-1 เอ สเปย์ หมายเลข 101 ให้แรงขับสถิตเครื่องละ 5,035 กิโลกรัม จำนวน 2 เครื่อง
กางปีก 13.41 เมตร
ยาว 19.33 เมตร
สูง 4.95 เมตร
พื้นที่ปีก 47.82 ตารางเมตร
น้ำหนักวิ่งขึ้นปกติ 20,865-25,400 กิโลกรัม
น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 28,123 กิโลกรัม
อัตราเร็วสูงสุด .85 มัค ที่ระยะสูง 61 เมตร
พิสัยบินโจมตี 3,700 กิโลเมตร
เพดานบิน 12,200 เมตร
บินทน 9 ชั่วโมง เมื่อเติมเชื้อเพลิงกลางอากาศ 2 ครั้ง
อาวุธ ลูกระเบิดขนาด 1,000 ปอนด์ 4 ลูก ในห้องเก็บอาวุธภายในลำตัว
- อาวุธปล่อยอากาศสู่พื้น เอชเอสดี/แมทรา มาร์เดล จำนวน 3 นัด

อ้างอิง แก้

อภิวัตน์ โควินทรานนท์. อากาศยาน 1979 ฉบับเครื่องบิน. กรุงเทพ : เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์, 2522.

บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล