แคว้นบันจาร์
(เปลี่ยนทางจาก แคว้นบันจัร)
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
แคว้นบันจาร์ (อินโดนีเซีย: Daerah Banjar, สะกดแบบเก่า: Bandjar) เป็นเขตปกครองตนเองในบริเวณภาคตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะบอร์เนียวในประเทศอินโดนีเซียที่ก่อตั้งโดยเนเธอร์แลนด์ใน ค.ศ. 1948 โดยเป็นส่วนหนึ่งของความพยายามฟื้นฟูอาณานิคมหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์ มันได้กลายเป็นรัฐสหพันธ์ของสหรัฐอินโดนีเซียใน ค.ศ. 1949 ประธานสภาบันจาร์ในตอนนั้นมีชื่อว่า โมฮัมเม็ด ฮานาฟียะฮ์ แคว้นถูกยุบลงในวันที่ 4 เมษายน ค.ศ. 1950 และรวมกับดายักใหญ่และสหพันธรัฐกาลีมันตันตะวันออกเฉียงใต้ให้กลายเป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดกาลีมันตัน ปัจจุบัน บริเวณที่เคยเป็นแคว้นครอบคลุมไปถึงสองในสามของจังหวัดกาลีมันตันใต้
| แคว้นบันจาร์ Daerah Banjar | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เขตปกครองตนเองระดับรัฐของอินโดนีเซีย | |||||||||
| ค.ศ. 1948 – ค.ศ. 1950 | |||||||||
 | |||||||||
| ยุคทางประวัติศาสตร์ | สงครามเย็น | ||||||||
• ก่อตั้ง | 14 มกราคม ค.ศ. 1948 | ||||||||
• สิ้นสุด | 4 เมษายน ค.ศ. 1950 | ||||||||
| |||||||||
