เมืองหลวงญี่ปุ่น
ประเทศญี่ปุ่นนั้นมีเมืองหลวง (首都 ชุโตะ หรือ 都 มิยะโกะ) มานับต่อนับ แต่ส่วนมากจะอยู่ในยุคโบราณ และจะอยู่ในภาคคันไซทั้งหมด ยกเว้นโตเกียวซึ่งเป็นเมืองหลวงใหม่ เมืองหลวงที่ไม่ใช่เมืองโตเกียว ที่ใหญ่ที่สุดของประเทศคือ เฮอังเกียว ซึ่งเป็นยุคที่ถือได้ว่าเป็นต้นกำเนิดของวัฒนธรรมญี่ปุ่น มีการประดิษฐ์ตัวอักษรญี่ปุ่น โดยดัดแปลงมาจากตัวอักษรจีน ผู้คนเริ่มที่จะสวมใส่กิโมโน ซึ่งในยุคก่อนหน้านั้นชาวญี่ปุ่นยังแต่งตัวแบบจีนอยู่
- นานิวะโนะมิยะ (難波宮 เมืองโอซะกะ จังหวัดโอซะกะ) - (คริสต์ศตวรรษที่ 4)
- อาซึกะโนะมิยะ (飛鳥宮 ตำบลอะซึกะ จังหวัดนารา) - พ.ศ. 1135 (ค.ศ. 592) ถึง พ.ศ. 1188 (ค.ศ. 645)
- นานิวะโนะมิยะ - พ.ศ. 1188 ถึง พ.ศ. 1198 (ค.ศ. 655)
- อาซึกะโนะมิยะ - พ.ศ. 1198 ถึง พ.ศ. 1220 (ค.ศ. 667)
- โอซึเกียว (大津京 เมืองโอซึจังหวัดชิกะ) - พ.ศ. 1210 ถึง พ.ศ. 1215 (ค.ศ. 672)
- อาซึกะโนะมิยะ (飛鳥宮) - พ.ศ. 1215 ถึง พ.ศ. 1237 (ค.ศ. 694)
- ฟุจิวะระเกียว (藤原京) - พ.ศ. 1237 ถึง พ.ศ. 1253 (ค.ศ. 710)
- เฮโจเกียว (平城京 เมืองนะระ) - พ.ศ. 1253 ถึง พ.ศ. 1283 (ค.ศ. 740)
- คุนิเกียว (จังหวัดเกียวโตะ) - พ.ศ. 1283 ถึง พ.ศ. 1287 (ค.ศ. 744)
- ชิงะระกุโนะมิยะ (信楽宮 จังหวัดชิงะ) - พ.ศ. 1287
- นะนิวะเกียว (เมืองโอซากา) - พ.ศ. 1287 ถึง พ.ศ. 1288 (ค.ศ. 745)
- เฮโจวเกียว - พ.ศ. 1288 ถึง พ.ศ. 1327 (ค.ศ. 784)
- นะงะโอะกะเกียว (長岡京 เมืองนะงะโอกะ จังหวัดเกียวโตะ) - พ.ศ. 1327 ถึง พ.ศ. 1337 (ค.ศ. 794)
- เฮอังเกียว (平安京 เมืองเกียวโตะ) - พ.ศ. 1337 ถึง พ.ศ. 1723 (ค.ศ. 1180)
- ฮุคุฮะระเกียว (福原京 เมืองโคเบะ จังหวัดเฮียวโงะ) - พ.ศ. 1723
- เฮอังเกียว - พ.ศ. 1723 ถึง พ.ศ. 2411 (ค.ศ. 1868)
- โตเกียว (東京 เขตชิโยดะ โตเกียว) - พ.ศ. 2411 ถึง ปัจจุบัน