เบียทริซแห่งฟาลเกนบวร์ก
เบียทริซแห่งฟาลเกนบวร์ก (อังกฤษ: Beatrice of Falkenburg; ค.ศ. 1254 – 17 ตุลาคม ค.ศ. 1277) เป็นคู่สมรสคนที่สามของริชาร์ดแห่งคอร์นวอลล์และราชินีของชาวโรมันแต่ในนาม พระองค์มีพระชันษา 15 ปีในตอนที่เสกสมรสกับเจ้าชายอังกฤษวัย 60 ปีที่ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นพระสวามีที่ซื่อสัตย์ต่อพระองค์เป็นอย่างมาก แม้อายุจะต่างกัน แต่เบียทริซสิ้นพระชนม์หลังพระองค์เพียง 5 ปี ในอังกฤษ ตอนมีพระชันษา 23 ปี
| เบียทริซแห่งฟาลเกนบวร์ก | |
|---|---|
 กระจกหน้าต่างย้อมสีบรรยายภาพของเบียทริซในฐานะผู้อุปถัมภ์ทางการเงินให้นิกายฟรานซิสกันคือภาพเหมือนเดียวที่ยังเหลือรอดอยู่ของเธอ | |
| ราชินีคู่สมรสของชาวโรมัน | |
| ดำรงพระยศ | 16 มิถุนายน ค.ศ. 1269 – 2 เมษายน ค.ศ. 1272 |
| ประสูติ | ค.ศ. 1254 |
| สวรรคต | 17 ตุลาคม ค.ศ. 1277 (พระชันษา 23 ปี) อ็อกฟอร์ด |
| ฝังพระศพ | เกรย์ไฟรอาร์ส, อ็อกฟอร์ด |
| คู่อภิเษก | ริชาร์ด เอิร์ลที่ 1 แห่งคอร์นวอลล์ |
| ราชวงศ์ | ฟาลเกนบวร์ก |
| พระราชบิดา | เธโอดอริคที่ 2 เคานต์แห่งฟาลเกนบวร์ก |
| พระราชมารดา | แบร์ทาแห่งลิมบวร์ก |
ภูมิหลัง แก้
หนึ่งในบุตรหลายคนของเคานต์เธโอดอริคที่ 2 แห่งฟาลเกนบวร์ก (แม่แบบ:Lang-du) กับแบร์ทาแห่งลิมบวร์ก เบียทริซเกิดในตระกูลชนชั้นสูงมูซ-ไรน์ลันท์[1] บิดาของพระองค์เป็นผู้สนับสนุนการอ้างสิทธิ์ในบัลลังก์จักรวรรดิแห่งเยอรมนีของริชาร์ดแห่งคอร์นวอลล์หลังการราชาภิเษกของริชาร์ดในอาเคน อาของพระองค์ แองเกิลเบิร์ตที่ 2 แห่งฟาลเกนบวร์ก อาร์ชบิชอป-ผู้คัดเลือกแห่งโคโลญ ไม่ได้ภักดีหรือสนใจในตัวริชาร์ดแม้แต่น้อย แต่เมื่อเขาถูกจำคุกในช่วงโกลาหล ในตอนที่การเสนอตัวของริชาร์ดถูกคัดค้านโดยอัลฟองโซที่ 10 แห่งคาสตีล ที่ได้รับเลือกจากแซ็กโซนี, บรันเดนบวร์ก และเทรียร์ ริชาร์ดตัดสินใจที่จะคืนอิสรภาพให้กับเขา ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1268 กษัตริย์พร้อมกับเคานต์แห่งฟาลเกนบวร์กบุกโคโลญ เพื่อที่จะกำราบให้ราบคาบ บิดาของเบียทริซถูกฆ่าในการสู้รบ ส่วนอาของพระองค์งคงถูกจำคุก[2]
การแต่งงานและการเป็นราชินี แก้
ในช่วงของการขัดแย้ง ริชาร์ดหลงใหลได้ปลื้มเบียทริซที่ตอนนั้นมีพระชันษา 15 ปีและเป็นที่เลื่องลือด้านความงาม[2] ด้วยความกังวลในความปลอดภัยของเบียทริซ ริชาร์ดพาเบียทริซไปหาอาทางฝั่งของบิดา ฟิลิปแห่งโบลานเดน-โฮเฮนเฟล์ส และเริ่มการเจรจาเรื่องการแต่งงานกับเบียทริซ เบียทริซกลายเป็นพระชายาคนที่สามของพระองค์และราชินีของชาวโรมันในไกเซอร์สเลาเทิร์นเมื่อ 16 มิถุนายน ค.ศ. 1269 การตายของบิดาและการถูกจำคุกอย่างไร้ความหวังของอาผู้ทรงอำนาจทำให้เบียทริซไม่ใช่หมากทางการเมือง ริชาร์ดแต่งงานกับพระองค์เพียงเพราะหลงเสน่ห์พระองค์และไม่สามารถแยกจากพระองค์ได้แม้แต่ค่ำคืนเดียว[2][3] แต่อย่างไรก็ดี นักเขียนพงศาวดาร โธมัส ไวก์ส ย้ำชัดถึงความสำคัญทางการเมืองของการแต่งงาน: เบียทริซเป็นชาวเยอรมัน ซึ่งจะช่วยให้กษัตริย์อังกฤษของเยอรมันใกล้ชิดกับไพร่ฟ้าข้าแผ่นดินและอาณาจักรของพระองค์มากขึ้น[4]
การไม่ได้รับเชิญให้ไปโรมเพื่อรับการราชาภิเษกเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีแห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ของสามีภรรยาทำให้ริชาร์ดประกาศว่าพระองค์อยากให้เบียทริซได้เห็นดินแดนของพระองค์ในอังกฤษที่ยิ่งใหญ่ไพศาลและเดินทางออกจากเยอรมนี ทั้งคู่ไปถึงโดเวอร์เมื่อ 3 สิงหาคม ค.ศ. 1269 แต่ไม่ได้กลับไปที่เยอรมนีอีก[2]
การเป็นม่าย แก้
พระราชินีเบียทริซกลายเป็นม่ายในปี ค.ศ. 1272 สองสามีภรรยาไม่มีพระโอรสธิดา พระสวามีของพระองค์ถูกฝังเคียงข้างพระชายาคนที่สอง ซ็องเจียแห่งโพรว็องซ์ แต่เบียทริซอาจจัดแจงให้ฝังหัวใจของริชาร์ดที่โบสถ์นิกายฟรานซิสกันที่เกรย์ไฟรอาร์ส อ็อกฟอร์ด พระองค์ใช้ชีวิตแบบเปิดเผยตัวตน แทบไม่ปรากฏตัวในบันทึกทางประวัติศาสตร์ พระเชษฐาของพระสวามีของพระองค์ พระเจ้าเฮนรี่ที่ 3 แห่งอังกฤษ ส่งของขวัญมาให้พระองค์ใน ค.ศ. 1272 เช่นเดียวกับพระนัดดา พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 ใน ค.ศ. 1276 พระองค์ผิดใจกับพระโอรสเลี้ยง เอ็ดมุนด์ เอิร์ลแห่งคอร์นวอลล์คนที่ 2 เรื่องส่วนแบ่งในสินสมรสของมารดา ซ็องเจีย แต่ก็ได้รับข้อยุติในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 1276[1] พระองค์สิ้นพระชนม์ตอนมีพระชันษา 23 ปี เมื่อ 17 ตุลาคม ค.ศ. 1277 ถูกฝังที่เกรย์ไฟรอาร์ส อ็อฟอร์ด ในฐานะราชินีแห่งเยอรมนี[1]
อ้างอิง แก้
- ↑ 1.0 1.1 1.2 Westerhof, Danielle (2008). Death and the Noble Body in Medieval England. Boydell & Brewer. ISBN 1843834162.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Huffman, Joseph P. (2000). The Social Politics of Medieval Diplomacy: Anglo-German Relations (1066–1307). University of Michigan Press. ISBN 0472110616.
- ↑ Prestwich, Michael (1988). Edward I. University of California Press. ISBN 0520062663.
- ↑ Weiler, Björn K. U. (2006). Henry III of England and the Staufen Empire: 1216 – 1272. Boydell & Brewer. ISBN 0861932803.