เถาวัลย์แดง
| เถาวัลย์แดง | |
|---|---|
| |
| Ichnocarpus frutescens [1] | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Plantae |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
| ไม่ได้จัดลำดับ: | Asterids |
| อันดับ: | Gentianales |
| วงศ์: | Apocynaceae |
| สกุล: | Ichnocarpus |
| สปีชีส์: | I. frutescens |
| ชื่อทวินาม | |
| Ichnocarpus frutescens (L.) W.T.Aiton[2] | |
เถาวัลย์แดง ชื่อวิทยาศาสตร์: Ichnocarpus frutescens อยู่ในวงศ์ Apocynaceae เป็นไม้เลื้อย กิ่งอ่อนมีขนเล็กน้อย กิ่งแก่เกลี้ยง ดอกช่อ ดอกสีขาวหรืออมเหลือง มีกลิ่นหอม ฝักเป็นแท่งกลม พบในอินเดีย เนปาล ในไทยพบในภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลาง
อ้างอิง แก้
- ↑ illustration circa 1880, from Francisco Manuel Blanco (O.S.A.) - Flora de Filipinas
- ↑ Li, Bingtao; Leeuwenberg, Antony J. M.; Middleton, David J. (2008) [1995]. Wu, Z. Y.; Raven, P. H. (บ.ก.). "Ichnocarpus frutescens, Apocynaceae, Vol. 16". Flora of China. Online access. eFloras.org. St. Louis, MO & Cambridge, MA.: Missouri Botanical Garden Press and Harvard University Herbaria. สืบค้นเมื่อ 9 Mar 2013.
- จรัญ มากน้อย และปรัชญา ศรีสง่า. พรรณไม้เมืองไทย: พันธุ์ไม้เขาหินปูนภาคกลาง. เชียงใหม่: องค์การสวนพฤกษศาสตร์. 2553. หน้า 73