เจ้าแม่ปี้เซียว

	เจ้าแม่ปี้เซียว
	เทวรูปเจ้าแม่นภาเขียวเทพี ศิลปะแบบประเพณีจีนในปัจจุบัน ณ ศาลเจ้าตั๊วแป๊ะกง (大伯公庙, 实兆远) แขวงจาลันปาเซอร์ ปันจัง ซีเตียวัน รัฐเปรัก ประเทศมาเลเซีย
ภาษาจีน	碧宵娘娘
การถอดเสียง
ภาษาจีนกลางมาตรฐาน
ฮั่นยฺหวี่พินอิน	Bì xiāo niángniáng

เจ้าแม่ปี้เซียว (จีน: 碧宵娘娘; แปลตรงตัว: "เจ้าแม่นภาเขียว") หรือ นามเดิมของนาง คือ จ้าว ปี้เซียวเป็นเทวีในศาสนาชาวบ้านจีนและลัทธิเต๋าอันเป็นหนึ่งในเทวีผู้ประทานพรและคุ้มครองอุปถัมป์การคลอดแต่บรรดาสตรีและมารดรทั้งหลาย นางเป็นพระเทพีขนิษฐาอันดับสามในของคณะเทพี ซานเซียวเชิ่งหมู่ (三霄聖母) หรือ ซานเซียวเนี่ยเนี้ย (三霄娘娘)^[1]^[2] เจ้าแม่ซานเซียวเนี้ยวเนี้ยวทรงได้รับการสักการะบูชาในฐานะของเจ้าแม่ผู้พิทักษ์ครัวเรือน หรือ เทพีห้องสุขา ในธรรมเนียมศาสนาชาวบ้านจีนว่ากันว่า "เทพเจ้าเตาไฟนั้นทรงสถิตย์คอยพิทักษ์คุ้มครองจากในครัว และเทพีซานเซียวนั้นทรงสถิตย์คอยพิทักษ์คุ้มครองจากในครัวเรือน"^[3]

เทพปกรณัม แก้

ตามเทพปกรณัม ห้องสิน, เจ้าแม่นั้นทรงอยู่ฝ่ายของพระเจ้าชางโจ้ว เจ้าแม่เป็นหนึ่งในขนิษฐาสตรีทั้งสามโดยเป็นขนิษฐาเล็กที่สามและทรงเป็นขนิษฐาของเทพแห่งโชคลาภสมบัติเงินทองของมีค่า คือ จ้าวกงหมิง คณะนางพร้อมด้วยขนิษฐาทั้งสามถึงแก่ชีพตักษัยวายชนม์หลังการรณรงค์ยุทธสงครามกับองค์เจียง จื่อหยา โดยต่อมา, ได้รับการสถาปนาเป็นหนึ่งในคณะเทพสามร้อยหกสิบห้าองค์ โดยได้รับการสักการะบูชาและมีหน้าที่อุปถัมป์ค้ำจุนเกื้อหนุนสำหรับการปัดเป่าทำลายโรคฝีดาษและโรคทั้งหลายเด็กและทารก^[4]

โดยสืบต่อมา, นางพร้อมด้วยขนิษฐภคินี คือ เจ้าแม่ยฺหวินเซียว และขนิษฐาที่สองของนาง คือ จ้าว ฉฺยงเซียว ได้รับการจัดหมวดหมู่เป็นคณะตรีเทพี, โดยเป็นหนึ่งในเจ้าแม่ประทานบุตร^[1]^[5]

ศาลเจ้าอุทิศถวายพระนางในประเทศไทย แก้

อ้างอิง แก้

↑ ^1.0 ^1.1 Chen, Fan-Pen Li (2007). Chinese Shadow Theatre: History, Popular Religion, and Women Warriors (ภาษาอังกฤษ). McGill-Queen's Press - MQUP. ISBN 978-0-7735-3197-0.
↑ Overmyer, Daniel (30 September 2009). Local Religion in North China in the Twentieth Century: The Structure and Organization of Community Rituals and Beliefs (ภาษาอังกฤษ). BRILL. ISBN 978-90-474-2936-4.
↑ "The Dark History of Conferred Gods: Yunxiao was killed innocent by unspoken rules Jiang Taigong leaked the Yellow River and changed Shanxi folklore". INF News. 18 March 2021.
↑ Stuart, Kevin; Li, Xuewei (1994). China's Dagur Minority: Society, Shamanism, & Folklore (ภาษาอังกฤษ). University of Pennsylvania, Department of Asian and Middle Eastern Studies.
↑ Yosano, Akiko (5 November 2001). Travels in Manchuria and Mongolia: A Feminist Poet from Japan Encounters Prewar China (ภาษาอังกฤษ). Columbia University Press. ISBN 978-0-231-12319-8.

ดูเพิ่ม แก้

[a-1] 1.0 ^1.1 Chen, Fan-Pen Li (2007). Chinese Shadow Theatre: History, Popular Religion, and Women Warriors (ภาษาอังกฤษ). McGill-Queen's Press - MQUP. ISBN 978-0-7735-3197-0.

[2] Overmyer, Daniel (30 September 2009). Local Religion in North China in the Twentieth Century: The Structure and Organization of Community Rituals and Beliefs (ภาษาอังกฤษ). BRILL. ISBN 978-90-474-2936-4.

[3] "The Dark History of Conferred Gods: Yunxiao was killed innocent by unspoken rules Jiang Taigong leaked the Yellow River and changed Shanxi folklore". INF News. 18 March 2021.

[4] Stuart, Kevin; Li, Xuewei (1994). China's Dagur Minority: Society, Shamanism, & Folklore (ภาษาอังกฤษ). University of Pennsylvania, Department of Asian and Middle Eastern Studies.

[5] Yosano, Akiko (5 November 2001). Travels in Manchuria and Mongolia: A Feminist Poet from Japan Encounters Prewar China (ภาษาอังกฤษ). Columbia University Press. ISBN 978-0-231-12319-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]