เจ้าจอมช้อย ในรัชกาลที่ 4

เจ้าจอมช้อย (สกุลเดิม: โรจนดิศ) เป็นพระสนมในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

เจ้าจอมช้อย
คู่สมรส	พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว​
บิดามารดา	พระยาอัพภันตริกามาตย์ (ดิศ โรจนดิศ) คล้าย โรจนดิศ

เจ้าจอมช้อย เป็นธิดาของพระยาอัพภันตริกามาตย์ (ดิศ โรจนดิศ) และขรัวยายคล้าย เป็นน้องสาวของเจ้าจอมมารดาเที่ยง และเป็นพี่สาวของเจ้าจอมมารดาชุ่ม นอกจากนี้ยังเป็นเป็นพี่สาวต่างมารดาของเจ้าจอมมารดาทับทิม (ธิดาขรัวยายอิ่ม) และเจ้าจอมมารดาแส (ธิดาขรัวยายบาง) ต่อมาถวายตัวเป็นเจ้าจอมในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว

ต่อมาได้เกิดเหตุขุนสุวรรณ (เขียน) ใช้ให้กุหลาบภรรยา เข้าไปพูดจาแทะโลมเจ้าจอมช้อย พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดฯ ให้ตระลาการชำระ แล้วให้นำขุนสุวรรณ (เขียน) และภรรยาไปประหารชีวิตเสียที่วัดดิสหงษาราม ส่วนเจ้าจอมช้อยนั้นให้ลงพระราชอาญาเฆี่ยนหกสิบทีแล้วจำไว้ ปรากฏใน พระราชพงศาวกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ ๔ ว่า

"ครั้นมาถึงเดือน ๗ นั้น เกิดความเรื่องอ้ายเขียนขุนสุวรรณ บุตรพระยาราชภักดี ให้อีกุหลาบภรรยาเข้าไปพูดจาแทะโลมเจ้าจอมช้อย บุตรพระยาบำเรอภักดี มีผู้ทิ้งหนังสือข้างใน โปรดฯ ให้ตระลาการชำระได้ความว่ารักใคร่ให้เข้าของกันเนืองๆ แต่ไม่ถึงตัวกัน ลูกขุนวางบทจึงให้เอาอ้ายเขียนอีกุหลาบไปประหารชีวิตเสียที่วัดมักสัน ณวันจันทร์ เดือน ๗ แรม ๑๒ ค่ำ (วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2402) แต่ตัวอีช้อยนั้นให้ลงพระราชอาญาหกสิบแล้วสับเสี่ยงแล้วจำไว้

แล้วโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม ให้เนรเทศพระโยคาญาณภิรัต วัดราชสิทธาราม ๑ เจ้าอธิการวัดบางประทุน ๑ เป็นผู้ให้น้ำมนต์อ้ายเขียนอีกุหลาบเนรเทศไปอยู่เมืองสงขลา"