เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง
เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง (รัสเซีย: Орден Красного Знамени) เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์ทางทหารดวงแรกของสหภาพโซเวียต สถาปนาเมื่อวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1918[2] ระหว่างสงครามกลางเมืองรัสเซียด้วยกฤษฎีกาของคณะกรรมการบริหารรัสเซียกลาง เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์ที่สูงที่สุดของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย และต่อมาคือสหภาพโซเวียตก่อนการสถาปนาเครื่องอิสริยาภรณ์เลนิน ในปี 1930 ผู้ที่รับได้รับจะเป็นผู้ที่แสดงความกล้าหาญพิเศษ การอุทิศ และ แสดงให้เห็นความกล้าหาญในสนามรบ เครื่องอิสริยาภรณ์ยังได้มอบให้แก่บุคคลทั่วไปรวมทั้งหน่วยทหาร เมือง เรือรบ องค์กรทางการเมืองและสังคม และ รัฐวิสาหกิจ ในปีต่อมาก็ยังได้มอบเครื่องอิสริยาภรณ์นี้เมื่อครบรอบยี่สิบปีของการเป็นทหาร ตำรวจ หรือ หน่วยงานรักษาความปลอดภัยของรัฐโดยไม่ต้องมีส่วนร่วมในการรบ
เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง | |
---|---|
ประเภท | เครื่องอิสริยาภรณ์ |
วันสถาปนา | 16 กันยายน ค.ศ. 1918 |
ประเทศ | สหภาพโซเวียต |
ผู้สมควรได้รับ | บุคคลากรทางหทารในกองทัพโซเวียต |
สถานะ | ไม่มีการมอบ |
สถิติการมอบ | |
รายแรก | 28 กันยายน 1918[1] |
รายล่าสุด | 1991 |
ทั้งหมด | 581,300 คน |
ลำดับเกียรติ | |
เสมอ | เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดงแห่งแรงงาน |
สมุดภาพ
แก้-
แพรแถบ
-
ด้านหน้าและด้านหลัง
-
แบบที่ 1
-
ธงประจำเรือลาดตระเวนอะวโรระ (1968)
-
เอกสารการรับมอบเครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดงในปี 1942
-
ไปรษณียากรที่ระลึกในปี 1952