เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง

เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง (รัสเซีย: Орден Красного Знамени) เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์ทางทหารดวงแรกของสหภาพโซเวียต สถาปนาเมื่อวันที่ 16 กันยายน ค.ศ. 1918[2] ระหว่างสงครามกลางเมืองรัสเซียด้วยกฤษฎีกาของคณะกรรมการบริหารรัสเซียกลาง เป็นเครื่องอิสริยาภรณ์ที่สูงที่สุดของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย และต่อมาคือสหภาพโซเวียตก่อนการสถาปนาเครื่องอิสริยาภรณ์เลนิน ในปี 1930 ผู้ที่รับได้รับจะเป็นผู้ที่แสดงความกล้าหาญพิเศษ การอุทิศ และ แสดงให้เห็นความกล้าหาญในสนามรบ เครื่องอิสริยาภรณ์ยังได้มอบให้แก่บุคคลทั่วไปรวมทั้งหน่วยทหาร เมือง เรือรบ องค์กรทางการเมืองและสังคม และ รัฐวิสาหกิจ ในปีต่อมาก็ยังได้มอบเครื่องอิสริยาภรณ์นี้เมื่อครบรอบยี่สิบปีของการเป็นทหาร ตำรวจ หรือ หน่วยงานรักษาความปลอดภัยของรัฐโดยไม่ต้องมีส่วนร่วมในการรบ

เครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดง
ประเภทเครื่องอิสริยาภรณ์
วันสถาปนา16 กันยายน ค.ศ. 1918
ประเทศ สหภาพโซเวียต
ผู้สมควรได้รับบุคคลากรทางหทารในกองทัพโซเวียต
สถานะไม่มีการมอบ
สถิติการมอบ
รายแรก28 กันยายน 1918[1]
รายล่าสุด1991
ทั้งหมด581,300 คน
ลำดับเกียรติ
เสมอเครื่องอิสริยาภรณ์ธงแดงแห่งแรงงาน

สมุดภาพ

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. Great Soviet Encyclopedia, 3rd edition, entry on "Блюхер", available online [1][ลิงก์เสีย]
  2. "Decree of the All-Russian Central Executive Committee of September 16, 1918" (ภาษารัสเซีย). Legal Library of the USSR. 1918-09-16. สืบค้นเมื่อ 2012-03-25.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้