ฮิรางานะ

ฮิรางานะ (ญี่ปุ่น: 平仮名 โรมาจิ: hiragana) คือ อักษรในภาษาญี่ปุ่น ซึ่งเป็นหนึ่งในสามของอักษรญี่ปุ่นที่ใช้ในปัจจุบันควบคู่กับคาตากานะและคันจิ ฮิรางานะและคาตากานะเป็นระบบคานะที่ตัวอักษรหนึ่งตัวแสดงถึงหนึ่งเสียง ในแต่ละ "คานะ" สามารถเป็นได้ทั้งในรูปสระและตัวสะกด

ที่มา

ฮิรางานะพัฒนามาจากอักษรจีน เริ่มแรกเรียก อนนาเดะ หรือ มือของผู้หญิง เพราะใช้เขียนโดยผู้หญิงเป็นส่วนใหญ่ ผู้ชายจะเขียนโดยใช้คันจิและคาตากานะ ประมาณ พ.ศ. 1500 ฮิรางานะจึงใช้โดยทั่วไป คำว่า ฮิรางานะ หมายถึง อักษรพยางค์สามัญ รูปแบบแรก ๆ ของฮิรางานะมีสัญลักษณ์หลายตัวที่ออกเสียงเหมือนกัน ระบบการเขียนมีความแตกต่างกันขึ้นกับผู้เขียนแต่ละคน รัฐบาลญี่ปุ่นเข้ามาจัดรูปแบบเมื่อ พ.ศ. 2489 จึงกลายเป็นอักษรที่ใช้ในปัจจุบัน

ลักษณะและการใช้

ฮิรางานะมีสัญลักษณ์ 46 ตัว และมักใช้ในการลงท้ายคำ (okurigana) ในภาษาญี่ปุ่น ใช้สำหรับคำที่ไม่มีในตัวอักษรคันจิ หรือใช้ในส่วนท้ายของคำกริยาหรือใช้เป็นคำช่วย ใช้โดยทั่วไปในสื่อสำหรับเด็ก ตำราเรียน และหนังสือการ์ตูน ฮิรางานะใช้สำหรับเป็นคำอ่านสำหรับตัวอักษรคันจิ เพื่อช่วยผู้อ่านได้ ซึ่งเรียกว่าฟูริงานะ ในหนังสือพิมพ์มีกฎที่ต้องใส่ฟูริงานะคู่กับคันจิที่นอกเหนือไปจากคันจิที่ทางราชการรับรองว่าเป็นคันจิที่ใช้บ่อย 1,945 ตัว หนังสือพิมพ์ส่วนใหญ่จะไม่ใช้คันจินอกเหนือไปจากคันจิกลุ่มนี้

ในปัจจุบันมีระบบฮิรางานะ 2 แบบคือ อิโรฮะ ฮิรางานะแบบเก่า และโกจูอง ฮิรางานะแบบใหม่

ตารางฮิรางานะ

ตัวอักษรฮิรางานะและเสียงอ่านของแต่ละตัว (ใช้ในการอ่านเท่านั้น) บางที่อาจใช้ตัวอักษรฮิรางานะในการเขียนแล้วแต่ความเหมาะสม หากต้องการทับศัพท์โปรดดูที่ การทับศัพท์ภาษาญี่ปุ่น

สระและพยัญชนะ					yōon
あ อะ	い อิ	う อุ	え เอะ	お โอะ	(ยะ)	(ยุ)	(โยะ)
か คะ	き คิ	く คุ	け เคะ	こ โคะ	きゃ เคียะ	きゅ คิว	きょ เคี้ยว
さ ซะ	し ชิ	す ซุ	せ เซะ	そ โซะ	しゃ ชะ	しゅ ชุ	しょ โชะ
た ทะ	ち ฉิ	つ สึ	て เทะ	と โทะ	ちゃ ฉะ	ちゅ ฉุ	ちょ โฉะ
な นะ	に นิ	ぬ นุ	ね เนะ	の โนะ	にゃ เนียะ	にゅ นิว	にょ เนี้ยว
は ฮะ	ひ ฮิ	ふ ฟุ	へ เฮะ	ほ โฮะ	ひゃ เฮียะ	ひゅ ฮิว	ひょ เฮี้ยว
ま มะ	み มิ	む มุ	め เมะ	も โมะ	みゃ เมียะ	みゅ มิว	みょ เมี้ยว
や ยะ		ゆ ยุ		よ โยะ
ら ระ	り ริ	る รุ	れ เระ	ろ โระ	りゃ เรียะ	りゅ ริว	りょ เรี้ยว
わ วะ	ゐ*** วิ		ゑ*** เวะ	を**** โอะ
				ん -น
が งะ	ぎ งิ	ぐ งุ	げ เงะ	ご โงะ	ぎゃ เงียะ	ぎゅ งิว	ぎょ เงี้ยว
ざ สะ	じ จิ*	ず สุ**	ぜ เสะ	ぞ โสะ	じゃ จะ	じゅ จุ	じょ โจะ
だ ดะ	ぢ ฌิ*	づ สุ**	で เดะ	ど โดะ	ぢゃ ฌะ	ぢゅ ฌุ	ぢょ โฌะ
ば บะ	び บิ	ぶ บุ	べ เบะ	ぼ โบะ	びゃ เบี๊ยะ	びゅ บิว	びょ เบี๊ยว
ぱ พะ	ぴ พิ	ぷ พุ	ぺ เพะ	ぽ โพะ	ぴゃ เพียะ	ぴゅ พิว	ぴょ เพี้ยว

* じ กับ ぢ ออกเสียงคล้ายกัน ** ず กับ づ ออกเสียงเหมือนกัน *** ゐ และ ゑ ปัจจุบันเลิกใช้แล้ว **** を จะออกเสียงเหมือนกับ お แต่ を จะใช้กับคำช่วย を เท่านั้น ในบทเพลงบ่อยครั้งมักได้ยิน を เป็นเสียง wo [โวะ] แทน

ตัวอักษรที่ใช้สำหรับภาษาต่างประเทศ

............	............	............	いぇ (เยะ ye)	............
............	うぃ (วิ wi)	............	うぇ (เวะ we)	うぉ (โวะ wo)
わﾞ (va)	ゐﾞ (vi)	うﾞ (vu)	ゑﾞ (ve) ปัจจุบันเลิกใช้แล้ว	をﾞ (vo)
うﾞぁ (va)	うﾞぃ (vi)	うﾞぅ (vu)	うﾞぇ (ve)	うﾞぉ (vo)
............	............	............	しぇ (เชะ she)	............
............	............	............	じぇ (เจะ je)	............
............	............	............	ちぇ (เฉะ che)	............
............	てぃ (ทิ ti)	とぅ (ทึ tu)	............	............
............	でぃ (ดิ di)	どぅ (ดึ du)	............	............
つぁ (ทสะ tsa)	つぃ (ทสิ tsi)	.............	つぇ (ทเสะ tse)	つぉ (ทโสะ tso)
ふぁ (ฟะ fa)	ふぃ (ฟิ fi)	.............	ふぇ (เฟะ fe)	ふぉ (โฟะ fo)

• โดยปกติแล้วใช้ตัวอักษรคาตากานะ

ยูนิโคด

ฮิระงะนะ Unicode.org chart (PDF)

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

A

B

C

D

E

F

U+304x

ぁ

あ

ぃ

い

ぅ

う

ぇ

え

ぉ

お

か

が

き

ぎ

く

U+305x

ぐ

け

げ

こ

ご

さ

ざ

し

じ

す

ず

せ

ぜ

そ

ぞ

た

U+306x

だ

ち

ぢ

っ

つ

づ

て

で

と

ど

な

に

ぬ

ね

の

は

U+307x

ば

ぱ

ひ

び

ぴ

ふ

ぶ

ぷ

へ

べ

ぺ

ほ

ぼ

ぽ

ま

み

U+308x

む

め

も

ゃ

や

ゅ

ゆ

ょ

よ

ら

り

る

れ

ろ

ゎ

わ

U+309x

ゐ

ゑ

を

ん

ゔ

ゕ

ゖ

゙

゚

゛

゜

ゝ

ゞ

ゟ

อ้างอิง

• ประวัติและการเขียนฮิรางานะ (อังกฤษ)