อ็อทโท ดยุกแห่งลอลันด์และเอสโตเนีย

เจ้าชายอ็อทโทแห่งเดนมาร์ก ดยุกแห่งลอลันด์และเอสโตเนีย (เดนมาร์ก: Otto Christoffersen; ราว ค.ศ. 1310 - หลัง ค.ศ. 1346) ทรงเป็นเจ้าชายเดนมาร์ก และทรงสืบตำแหน่งดยุกแห่งลอลันด์กับดยุกแห่งเอสโตเนีย

อ็อทโทแห่งเดนมาร์ก
ดยุกแห่งลอลันด์
ดยุกแห่งเอสโตเนีย
เจ้าชายแห่งเดนมาร์ก
ภราดาคณะอัศวินท็อยโท
ดยุกแห่งเอสโตเนีย
ครองราชย์1332 - 1338
ก่อนหน้าเจ้าหญิงอิงเงอบอร์กแห่งนอร์เวย์
ถัดไปวัลเดมาร์ที่ 2
ประสูติราวค.ศ. 1310
สวรรคตหลัง ค.ศ. 1346 (อายุมากกว่า 36 ปี)
พระนามเต็ม
อ็อทโท คริสตอฟเฟอร์เซน แอสตริดเซน
ราชวงศ์แอสตริดเซน
พระราชบิดาพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์ก
พระราชมารดายูเฟเมียแห่งพอเมอเรเนีย
ศาสนาโรมันคาทอลิก

พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สองในพระเจ้าคริสตอฟเฟอร์ที่ 2 แห่งเดนมาร์กกับยูเฟเมียแห่งพอเมอเรเนีย เมื่อทรงพระเยาว์ เจ้าชายอีริค พระเชษฐาของพระองค์ได้รับการเลือกเป็นยุวพระมหากษัตริย์แห่งเดนมาร์ก เจ้าชายอ็อทโทได้รับการแต่งตั้งเป็นดยุกแห่งลอลันด์และเอสโตเนีย และคาดว่าเกิดจากการขยายดินแดนจากการพิชิตเอสโตเนียของเดนมาร์กในสงครามครูเสดลิโวเนีย

พระราชบิดาและพระเชษฐาของพระองค์ถูกปลดจากราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 1326 และได้รับการฟื้นฟูราชบัลลังก์ในอีกสามปีต่อมา โดยมีเงื่อนไขว่าพระราชบิดาของพระองค์ต้องลงพระปรมาภิไธยในกฎบัตรที่ทำให้พระมหากษัตริย์ไม่มีพระราชอำนาจ ในขณะที่ขุนนางเดนมาร์กและเหล่าเคานท์แห่งฮ็อลชไตน์ ปกครองอยู่หลังม่านการเมือง และจำนองดินแดนส่วนใหญ่ของราชอาณาจักร ยุวกษัตริย์อีริค พระเชษฐาของพระองค์สวรรคตก่อนเจ้าชายอ็อทโทและพระราชบิดา ซึ่งพระองค์พยายามต่อสู้เพื่อกำจัดอิทธิพลของเคานท์ฮ็อลชไตน์ออกจากเดนมาร์ก กษัตริย์คริสตอฟเฟอร์เสด็จสวรรคตในค.ศ. 1332 ทำให้เจ้าชายอ็อทโท และเจ้าชายวัลเดมาร์ พระราชอนุชากลายเป็นรัชทายาทผู้มีสิทธิสืบราชบัลลังก์

เหล่าขุนนางเดนมาร์กไม่ตั้งใจที่จะคัดเลือกพระมหากษัตริย์พระองค์ใหม่ ในค.ศ. 1332 เจ้าชายอ็อทโททรงพยายามต่อสู้เพื่อราชบัลลังก์เดนมาร์ก แต่พระองค์พ่ายแพ้ต่อเกอร์ฮาร์ดที่ 3 เคานท์แห่งฮ็อลชไตน์-เรนส์บวร์ค ในการสมรภูมิที่ทาเพ็ด วีบอร์ก, เดนมาร์ก วันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 1334 พระองค์ถูกจับกุมเป็นนักโทษปราสาทเซเกแบร์ก

การสวรรคตของพระราชบิดาและความล้มเหลวในการแย่งชิงราชบัลลังก์ เดนมาร์กจึงถูกยุบเลิกราชอาณาจักรอย่างเป็นทางการ และในอีกแปดปีถัดมา เดนมาร์กอยู่ภายใต้การปกครองของกองทัพชาวเยอรมันซึ่งเป็นผู้รับจำนองดินแดนหลายคน ในเวลาต่อมา พระอนุชาของพระองค์ได้ทรงยึดดินแดนเดนมาร์กคืนมาจากพวกเคานท์ฮ็อลชไตน์ และครองราชย์เป็น พระเจ้าวัลเดมาร์ที่ 4 แห่งเดนมาร์ก ในค.ศ. 1340 เจ้าชายอ็อทโทจึงได้รับการปล่อยพระองค์ โดยมีเงื่อนไขว่าพระองค์ต้องทรงยอมสละการอ้างสิทธิในราชบัลลังก์ เจ้าชายอ็อทโทจึงเสด็จไปยังเยอรมนีและทรงเข้าร่วมคณะอัศวินท็อยโท ในค.ศ. 1346 คณะภาคีได้ซื้อดัชชีของพระองค์ในปีเดียวกัน และไม่มีการบันทึกถึงพระองค์อีกเลยในประวัติศาสตร์

แหล่งข้อมูล

แก้
ก่อนหน้า อ็อทโท ดยุกแห่งลอลันด์และเอสโตเนีย ถัดไป
เจ้าหญิงอิงเงอบอร์กแห่งนอร์เวย์    
ดยุกแห่งเอสโตเนีย
(ค.ศ. 1332 - ค.ศ. 1338)
  วัลเดมาร์ที่ 2