มุฮัมมัด อะบูลกอซิม อิบน์ เฮาก็อล (อาหรับ: محمد أبو القاسم بن حوقل; เกิดที่นุศ็อยบิน เมโสโปเตเมียตอนบน)[1] เป็นนักเขียน นักภูมิศาสตร์ และผู้บันทึกเหตุการณ์มุสลิมชาวอาหรับในคริสต์ศตวรรษที่ 10[2] เขาออกเดินทางสำรวจระหว่าง ค.ศ. 943 ถึง 969[3] ผลงานสำคัญที่เขาเขียนใน ค.ศ. 977 มีชื่อว่า ศูเราะตุลอัรฎ์ (صورة الارض; "โฉมหน้าของแผ่นดิน") ปีที่เขาเสียชีวิตซึ่งคะเนจากงานเขียนของเขาเป็นปีหลัง ฮ.ศ. 368/ค.ศ. 978

แผนที่โลกในคริสต์ศตวรรษที่ 10 โดยอิบน์ เฮาก็อล สำหรับภาษาอังกฤษ ดูที่นี่
แผนที่ทะเลแคสเปียนในคริสต์ศตวรรษที่ 10 โดยอิบน์ เฮาก็อล
แผนที่ทะเลแคสเปียนในคริสต์ศตวรรษที่ 10 โดยอิบน์ เฮาก็อล

อ้างอิง

แก้
  1. Soucek, Svat, A History of Inner Asia (Cambridge University Press:2000), p.73.
  2. Jean-Charles, Ducène (January 2017). "Ibn Ḥawqal". Encyclopaedia of Islam, Three (ภาษาอังกฤษ).
  3. Ludwig W. Adamec (2009), Historical Dictionary of Islam, p.137. Scarecrow Press. ISBN 0810861615.

บรรณานุกรม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้