โอนลีแฟนส์
โอนลีแฟนส์ (อังกฤษ: OnlyFans) เป็นเว็บไซต์บริการเนื้อหาสมัครสมาชิกที่มีฐานในลอนดอน[1][2] ผู้สร้างเนื้อหาสามารถรับเงินจากผู้ใช้ที่ติดตามเนื้อหาของตน[3] โดยอนุญาตให้ผู้สร้างเนื้อหารับทุนโดยตรงจากเหล่าแฟน ๆ ทุกเดือนหรือครั้งเดียวและมีคุณสมบัติจ่ายเมื่อรับชม (PPV)[4] เว็บไซต์นี้มีผู้สร้างเนื้อหา 2 ล้านคนและผู้ใช้ 130 ล้านคน[5]
 | |
| ภาษาที่ใช้ได้ | อังกฤษ |
|---|---|
| ก่อขึ้น | พฤศจิกายน 2016 |
| สำนักงานใหญ่ | ลอนดอน สหราชอาณาจักร |
| เจ้าของ | Fenix International Limited |
| ผู้ก่อตั้ง | ทิม สโตกลีย์ |
| ผู้บริหารสูงสุด | ทิม สโตกลีย์ (2016-2021) Amrapali Gan (2021-) |
| สถานะปัจจุบัน | เปิดบริการ |
บริการนี้มีชื่อเสียงจากผู้ค้าประเวณี (sex worker) ในงานลามก[6] แต่ก็ยังเป็นที่จัดแสดงผลงานของผู้สร้างเนื้อหาประเภทอื่น เช่นผู้เชี่ยวชาญสมรรถภาพทางกาย, นักดนตรี และผู้สร้างเนื้อหาประเภทอื่น ๆ ที่โพสต์ในโลกออนไลน์ทุกวัน
เว็บไซต์นี้ถูกวิจารณ์จากการแสดงเนื้อหาล่วงละเมิดทางเพศต่อเด็ก ถึงแม้ว่าทางNational Center on Sexual Exploitationรายงานว่าเมื่อเทียบกับเฟซบุ๊กแล้ว มีผู้รายงานถึงสิ่งนี้น้อยกว่า รัฐสภาสหรัฐเริ่มภารกิจสอบสวนออนลีแฟนส์ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2021 จากนั้นมีรายงานในวันที่ 19 สิงหาคม ค.ศ. 2021 ว่านับตั้งแต่เดือนตุลาคม ค.ศ. 2021 เป็นต้นมา ออนลีแฟนส์จะไม่อนุญาตให้มีเนื้อหาทางเพศที่โจ่งแจ้งอีกต่อไป[7] แต่มีการถอนข้อตัดสินนี้ใน 6 วันต่อมาเนื่องจากปฏิกิริยาที่รุนแรงของผู้ใช้และผู้สร้างเนื้อหา[5][8][9]
ดูเพิ่ม แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ Dickson, E. J. (18 May 2020). "Sex Workers Built OnlyFans. Now They Say They're Getting Kicked Off".
- ↑ "FENIX INTERNATIONAL LIMITED – company report". Dun & Bradstreet.
- ↑ Arceneaux, Michael (2020). I Don't Want to Die Poor: Essays. Simon and Schuster. ISBN 978-1-9821-2930-9. สืบค้นเมื่อ 25 July 2020.
- ↑ Jankowicz, Mia. "We spoke to a woman earning more than $100,000 a year selling explicit content on OnlyFans — this is exactly how she makes her money". Business Insider. สืบค้นเมื่อ 13 May 2020.
- ↑ 5.0 5.1 Browne, Ryan (2021-08-25). "OnlyFans says it will no longer ban porn in stunning U-turn after user backlash". CNBC (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-08-25.
- ↑ Bernstein, Jacob (9 February 2019). "How OnlyFans Changed Sex Work Forever". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 2 April 2021.
- ↑ "OnlyFans to ban sexually explicit content". BBC News. 20 August 2021. สืบค้นเมื่อ 20 August 2021.
- ↑ Akhtar, Sinéad Baker, Allana. "OnlyFans no longer plans to ban porn, saying in abrupt U-turn that it wants to be a 'home for all creators'". Business Insider (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-25.
- ↑ "Why did OnlyFans ban sexually explicit content? It says it's the credit card companies." CNN, 20 August 2021.