อสมการของมาร์คอฟ

ในทฤษฎีความน่าจะเป็น อสมการของมาร์คอฟ เป็นข้อความทางคณิตศาสตร์ที่ให้ขอบเขตบนของความน่าจะเป็นที่ตัวแปรสุ่มที่มีค่าบวกจะมีมากกว่าหรือเท่ากับจำนวนจริงบวกคงที่หนึ่งๆ ชื่อของอสมการตั้งตามนักคณิตศาสตร์ชาวรัสเซียชื่อ อังเดร มาร์คอฟ

อสมการของมาร์คอฟมีใจความดังต่อไปนี้: ให้ เป็นตัวแปรสุ่มที่มีค่าไม่เป็นลบและ เป็นจำนวนจริงใด ๆ ที่มากกว่าศูนย์ แล้ว

เห็นได้ว่า อสมการของมาร์คอฟแสดงความสัมพันธ์ระหว่างความน่าจะเป็นกับค่าคาดหมาย เนื่องจากตัวอสมการเองไม่ได้กำหนดว่าตัวแปรสุ่มต้องมีสมบัติพิเศษประการใดเลย ขอบเขตบนที่ได้จากอสมการของมาร์คอฟมักจะมีค่าสูงกว่าความเป็นจริงมาก อย่างไรก็ดีเราสามารถใช้อสมการของมาร์คอฟพิสูจน์ข้อความทางคณิตศาสตร์อื่นๆ ที่ให้ขอบเขตบนที่แน่นขึ้นได้ เช่น อสมการของเชบิเชฟ และขอบเขตเชอร์นอฟ

การพิสูจน์ แก้

กำหนดฟังก์ชัน   ดังต่อไปนี้   เมื่อ   มิฉะนั้น   เราได้ว่า

 

เนื่องจาก   สำหรับทุกๆ จำนวนจริง   เราได้ว่า

 

ตามต้องการ

อีกบทพิสูจน์หนึ่ง แก้

ในกรณีที่ตัวแปรสุ่ม   เป็นตัวแปรสุ่มแบบไม่ต่อเนื่อง และมีค่าเป็นจำนวนเต็ม บทพิสูจน์ที่ใช้การคำนวณอย่างง่ายด้านล่างอาจเข้าใจได้ง่ายกว่า

จากนิยามของค่าคาดหมาย และเงื่อนไขที่ว่าตัวแปรสุ่ม   มีค่าไม่เป็นลบ เราได้ว่า

 
      (กระจายเทอม โดยแยกกรณี   กับ  )
      (ทิ้งเทอมหน้าซึ่งมีค่ามากกว่าหรือเท่ากับศูนย์)
      (เนื่องจาก  )
      (แยก  )
 .     (เนื่องจากเป็นผลรวมของความน่าจะเป็นของเหตุการณ์ที่ไม่เกิดร่วมกัน)

นั่นคือเราได้   ตามต้องการ

รูปแบบอื่นของ อสมการของมาร์คอฟ แก้

บางครั้งเราอาจพบเห็น การใช้อสมการของมาร์คอฟ ในรูปแบบอื่น ๆ เช่น

เมื่อ   คือ เป็นฟังก์ชันที่มีค่าไม่เป็นลบ และ มีค่าไม่ลดลงแล้ว

 

ซึ่งในกรณีที่   จะนำไปสู่ ขอบเขตเชอร์นอฟ