สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 แห่งโมร็อกโก
สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 แห่งโมร็อกโก (อาหรับ: الحسن الثاني) ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งประเทศโมร็อกโก ครองราชย์ตั้งแต่ พ.ศ. 2504 จนกระทั่งเสด็จสวรรคตใน พ.ศ. 2542 เป็นพระราชโอรสในสมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 5 แห่งโมร็อกโก และเสด็จขึ้นครองราชย์ในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2504 หลังการเสด็จสวรรคตของพระราชบิดา พระองค์ทรงถูกกล่าวหาในเรื่องการละเมิดสิทธิมนุษยชน และทรงเป็นผู้เผด็จการพระองค์หนึ่งในโลกอาหรับ[1] โดยในรัชสมัยของพระองค์ถูกเรียกว่า ปีแห่งตะกั่ว[2][3] อย่างไรก็ดี พระองค์ถูกยกย่องว่าทรงเป็นกษัตริย์ที่มีพระปรีชาสามารถเป็นอย่างมากในท่ามกลางความวุ่นวายทางการเมืองในภูมิภาคโลกอาหรับ และทรงประกอบพระราชกรณียกิจอันเป็นประโยชน์ต่อชาวโมร็อกโกเป็นจำนวนมาก[4][5]
สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 | |
---|---|
อามีร์ อัล-มูมินิน | |
สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 เมื่อ พ.ศ. 2504 | |
พระมหากษัตริย์แห่งโมร็อกโก | |
ครองราชย์ | 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2504 – 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2542 |
ก่อนหน้า | สมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 5 แห่งโมร็อกโก |
ถัดไป | สมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 6 แห่งโมร็อกโก |
พระราชสมภพ | 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2472 ราบัต, โมร็อกโก |
สวรรคต | 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2542 (70 ปี) ราบัต, ประเทศโมร็อกโก |
คู่อภิเษก | เจ้าหญิงลัลลา ฟาติมาฮ์ เจ้าหญิงลัลลา ลาติฟะฮ์ |
พระราชบุตร | |
ราชวงศ์ | ราชวงศ์อเลาอัว |
พระราชบิดา | สมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 5 แห่งโมร็อกโก |
พระราชมารดา | เจ้าหญิงลัลลา อับลา บินต์ ทาฮาร์ |
ศาสนา | ศาสนาอิสลามนิกายซุนนี |
พระองค์ทรงมีบทบาทอย่างมากในการอ้างสิทธิ์ดินแดนเวสเทิร์นสะฮาราในฐานะส่วนหนึ่งของประเทศโมร็อกโก[6] และทรงมีบทบาทในความขัดแย้งอาหรับ–อิสราเอล[7] ทั้งนี้ พระองค์เคยเกือบถูกลอบปลงพระชนม์ใน พ.ศ. 2515 ขณะทรงประทับบนเครื่องบินพระที่นั่ง แต่ก็ทรงรอดพระชนม์ชีพมาได้[8][9]
ในรัชสมัยของพระองค์เศรษฐกิจได้ดำเนินนโยบายแบบเสรีนิยมทางเศรษฐกิจ ซึ่งทำให้อุตสาหกรรมการเกษตร การท่องเที่ยว และการทำเหมืองแร่มีบทบาทสำคัญเป็นอย่างมาก ในวันที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2516 พระองค์ทรงประกาศนโยบายโมร็อกกาไนเซชัน ซึ่งทรัพย์สินของรัฐ ที่ดินทำการเกษตร และธุรกิจจากต่างชาติมากกว่าร้อยละ 50 ถูกโอนไปเป็นของชาวโมร็อกโกและคนชนชั้นสูง[10][11] แม้ว่าอุตสาหกรรมที่ชาวโมร็อกโกเป็นเจ้าของจะเติบโตจาก 18 เปอร์เซ็นต์ เพิ่มขึ้นมาเป็น 50 เปอร์เซนต์[10] อย่างไรก็ดี ความมั่งคั่งกระจุกอยู่ที่ 36 ตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศเท่านั้น[10]
หลังการเสด็จสวรรคต สมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 6 แห่งโมร็อกโกซึ่งเป็นพระราชโอรสของพระองค์ได้เสด็จขึ้นครองราชย์สืบต่อไป[12]
พระชนม์ชีพช่วงต้นและการศึกษา
แก้สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 แห่งโมร็อกโก เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2472 เป็นพระโอรสของ สมเด็จพระราชาธิบดีโมฮัมเหม็ดที่ 5 แห่งโมร็อกโก และ เจ้าหญิงลัลลา อับลา บินต์ ทาฮาร์ ประสูติที่เมืองราบัต ประเทศโมร็อกโก พระองค์ทรงสำเร็จการศึกษาจากคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยบอร์กโดซ์
เสด็จขึ้นครองราชย์
แก้สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 แห่งโมร็อกโก เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรโมร็อกโกต่อจากสมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 5 แห่งโมร็อกโก เมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2504 หลังจากสมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมหมัดที่ 5 แห่งโมร็อกโกได้สวรรคตแล้ว
อภิเษกสมรส
แก้สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 แห่งโมร็อกโก ได้อภิเษกสมรส 2 พระองค์ คือ
- เจ้าหญิงลัลลา ฟาติมาฮ์
- เจ้าหญิงลัลลา ลาติฟาฮ์ อภิเษกสมรส เมื่อ พ.ศ. 2504 มีพระโอรสและพระธิดา รวม 5 พระองค์ โดยหนึ่งในนั้นคือสมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 6 แห่งโมร็อกโก
สวรรคต
แก้สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 แห่งโมร็อกโก เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2542 ที่เมืองบารัต ประเทศโมร็อกโก สมเด็จพระราชาธิบดีมุฮัมมัดที่ 6 แห่งโมร็อกโก พระโอรสของพระองค์ จึงขึ้นครองราชย์เป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรโมร็อกโกต่อจากพระองค์ต่อไป
อ้างอิง
แก้- ↑ Gleijeses, Piero (1996). "Cuba's First Venture in Africa: Algeria, 1961–1965". Journal of Latin American Studies. 28 (1): 159–195. doi:10.1017/s0022216x00012670. JSTOR 157991.
- ↑ Hamilton, Richard (13 January 2007). "Laughter, freedom and religion in Morocco". BBC. สืบค้นเมื่อ 4 May 2010.
- ↑ George Joffé. "Morocco". Britannica. สืบค้นเมื่อ 19 October 2010.
- ↑ King Hassan II
- ↑ Miller, Susan Gilson. (2013). A History of Modern Morocco. New York: Cambridge University Press. pp. xvii. ISBN 9781139624695. OCLC 855022840.
- ↑ Morocco fetes 40th anniversary of Green March into Western Sahara
- ↑ Miller, Susan Gilson (2013). A history of modern Morocco. New York: Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-62469-5. OCLC 855022840.
- ↑ Miller (2013). A History of Modern Morocco. p. 177.
- ↑ "Jets attack Moroccan King's plane", The Guardian, 17 August 1972
- ↑ 10.0 10.1 10.2 Miller (2013). A History of Modern Morocco. p. 184.
- ↑ "Marocanisation : Un système et des échecs". Aujourd'hui le Maroc (ภาษาฝรั่งเศส). สืบค้นเมื่อ 2019-07-17.
- ↑ "World: Africa Mohammed VI takes Moroccan throne". BBC News. 24 July 1999. สืบค้นเมื่อ 18 February 2010.
ก่อนหน้า | สมเด็จพระราชาธิบดีฮะซันที่ 2 แห่งโมร็อกโก | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
สมเด็จพระราชาธิบดีโมฮัมเหม็ดที่ 5 แห่งโมร็อกโก | พระมหากษัตริย์โมร็อกโก (ค.ศ. 1961 — ค.ศ. 1999) |
สมเด็จพระราชาธิบดีโมฮัมเหม็ดที่ 6 แห่งโมร็อกโก |