สนธิสัญญาลอนดอน (ค.ศ. 1839)

สนธิสัญญาลอนดอน ค.ศ. 1839 หรือเรียก สนธิสัญญาลอนดอนที่หนึ่ง, อนุสัญญา ค.ศ. 1839, สนธิสัญญาการแยกออกลอนดอน (London Treaty of Separation), สนธิสัญญาเบญจภาคี ค.ศ. 1839 (Quintuple Treaty of 1839) หรือ สนธิสัญญายี่สิบสี่ข้อ เป็นสนธิสัญญาซึ่งมีการลงนามเมื่อวันที่ 19 เมษายน ค.ศ. 1839 ระหว่างความร่วมมือแห่งยุโรป (Concert of Europe) สหราชอาณาจักรเนเธอร์แลนด์และราชอาณาจักรเบลเยียม เป็นผลพวงโดยตรงจากสนธิสัญญาสิบแปดข้อ ค.ศ. 1831 ซึ่งเนเธอร์แลนด์ปฏิเสธไม่ลงนาม และเป็นผลของการเจรจาที่การประชุมลอนดอน ค.ศ. 1838–1839[1]

สนธิสัญญาลอนดอน (ค.ศ. 1839)
ชายแดนเบลเยียมก่อนลงนาม สนธิสัญญา
ประเภทสนธิสัญญาพหุภาคี
วันลงนาม19 เมษายน ค.ศ. 1839 (1839-04-19)
ที่ลงนามลอนดอน, สหราชอาณาจักร
ผู้ลงนามแรกเริ่มออสเตรีย, เบลเยียม, ฝรั่งเศส, สมาพันธรัฐเยอรมัน, เนเธอร์แลนด์, รัสเซีย, สหราชอาณาจักร
ผู้ให้สัตยาบันออสเตรีย, เบลเยียม, ฝรั่งเศส, สมาพันธรัฐเยอรมัน, เนเธอร์แลนด์, รัสเซีย, สหราชอาณาจักร

ภายใต้สนธิสัญญา ชาติยุโรปรับรองและรับประกันเอกราชและความเป็นกลางของเบลเยียมและยืนยันเอกราชของลักเซมเบิร์กส่วนที่ประชากรพูดภาษาเยอรมัน ข้อ 7 กำหนดให้เบลเยียมเป็นกลางตลอดกาล และโดยการแสดงเจตนาเป็นนัย ผูกมัดชาติผู้ลงนามให้พิทักษ์ความเป็นกลางนั้นในกรณีการรุกราน[2]

อ้างอิง แก้

  1. Eric Van Hooydonk (2006). "Chapter 15". Places of Refuge: The Belgian Experience. Places of Refuge for Ships: Emerging Environmental Concerns of a Maritime Custom. Leiden: Martinus Nijhoff. p. 417. ISBN 9789004149526. สืบค้นเมื่อ 30 May 2012. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |editors= ถูกละเว้น แนะนำ (|editor=) (help)
  2. Eric Van Hooydonk (2006). "Chapter 15". Places of Refuge: The Belgian Experience. Leiden: Martinus Nijhoff. p. 417. สืบค้นเมื่อ 30 May 2012. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |editors= ถูกละเว้น แนะนำ (|editor=) (help)