สตรีมไลน์มอเดิร์น
สตรีมไลน์มอเดิร์น (อังกฤษ: Streamline Moderne) เป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมและการออกแบบสากลรูปแบบหนึ่งของอาร์ตเดโกที่ปรากฏขึ้นในคริสต์ทศวรรษ 1930 ภายใต้อิทธิพลของการออกแบบทางอากาศพลศาสตร์ สถาปัตยกรรมสตรีมไลน์เน้นรูปแบบของเส้นโค้ง เส้นตรงยาวแนวนอน และบางครั้งมีองค์ประกอบเกี่ยวกับการเดินเรือ ในการออกแบบอุตสาหกรรมมีใช้ในยานพาหนะทางราง โทรศัพท์ เครื่องปิ้งขนมปัง รถโดยสารประจำทาง และเครื่องใช้ไฟฟ้า เพื่อสร้างความรู้สึกเรียบหรูและทันสมัย[1]
   บน: พิพิธภัณฑ์การเดินเรือซานฟรานซิสโก (1937), กลาง: ยานพาหนะของนิวยอร์กเซ็นทรัลฮัดซัน (1939), ล่าง: ท่ารถไบลธ์วิลล์เกรย์ฮาวนด์ รัฐอาร์คันซอ (1937) | |
| ช่วงเวลา | คริสต์ทศวรรษ 1930–1940 |
|---|---|
| ภูมิภาค | ทั่วโลก |
อ้างอิง แก้
- ↑ "A true example of Streamline Moderne". Times of Malta. 6 September 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 April 2016.
บรรณานุกรม แก้
- Texier, Simon (2012). Paris- Panorama de l'architecture. Parigramme. ISBN 978-2-84096-667-8.
- Oudin, Bernard (1994). Dictionnaire des Architectes. Seghers. ISBN 2-232-10398-6.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สตรีมไลน์มอเดิร์น
- Streamline Moderne, Flickr
- Streamline Moderne, Decopix
- "Streamline Moderne & Nautical Moderne Architecture in Miami Beach", Miami Beach Magazine
- "San Francisco 1939 Modern 'Wedding Cake' เก็บถาวร 2013-11-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน", HGTV.com