ศิลปะกอทิกนานาชาติ
ศิลปะกอทิกนานาชาติ (อังกฤษ: International Gothic) เป็นสมัยหนึ่งของศิลปะกอทิกที่รุ่งเรืองในบริเวณแคว้นบูร์กอญ, โบฮีเมีย, ฝรั่งเศส และทางตอนเหนือของอิตาลีในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 14 และต้นคริสต์ศตวรรษที่ 15[1] จากนั้นก็เผยแพร่ไปทั่วยุโรปตะวันตก จึงได้รับชื่อว่า “ศิลปะกอทิกนานาชาติ” หลุยส์ กูราโจด์ (Louis Courajod) นักประวัติศาสตร์ศิลปะชาวฝรั่งเศสเริ่มใช้คำนี้ครั้งแรกช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19[2]
ในช่วงนี้ศิลปินและงานที่เคลื่อนย้ายได้อย่างหนังสือวิจิตรมักจะเดินทางกว้างไกลและเผยแพร่ศิลปะไปทั่วยุโรป ซึ่งทำให้เป็นการลดความแตกต่างของงานศิลปะในประเทศต่าง ๆ ลงบ้าง บริเวณที่มีอิทธิพลมากที่สุดคือทางตอนเหนือของฝรั่งเศส ในบริเวณบูร์กอญ ในราชสำนักของจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปราก และในอิตาลี การเสกสมรสระหว่างสองอาณาจักร เช่น การเสกสมรสของสมเด็จพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 แห่งอังกฤษกับแอนน์แห่งโบฮีเมียก็เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ช่วยเผยแพร่ลักษณะศิลปะ ต่อมาการสร้างงานศิลปะก็ไม่จำกัดแต่ชนชั้นเจ้านายหรือชนชั้นปกครองแต่ขยายไปยังพ่อค้าและเจ้านายชั้นรองด้วย “ศิลปะกอทิกตอนปลาย” ในยุโรปตอนเหนือยังคงดำเนินต่อไปจนถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 16 และไม่มีอะไรมาแทนที่จนกระทั่งถึงการฟื้นฟูคติคลาสสิกสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา
นักประวัติศาสตร์ศิลป์ใช้คำว่า "ศิลปะกอทิกนานาชาติ" แตกต่างกันไปบ้าง โดยบางคนใช้คำนี้ในความหมายที่แคบกว่าคนอื่น ๆ นักประวัติศาสตร์ศิลป์บางคนรู้สึกว่าคำนี้ "ในหลาย ๆ แง่มุม... ไม่ค่อยมีประโยชน์นัก... เนื่องจากมันมักจะมองข้ามทั้งความแตกต่างและรายละเอียดของการส่งต่อ"[3]
อ้างอิง
แก้- ↑ Masterpieces of Western Art: A History of Art in 900 Individual Studies from the Gothic to the Present Day, Ingo F. Walther, Robert Suckale, Manfred Wundram, Taschen, 2002, ISBN 3822818259
- ↑ Thomas, 8
- ↑ Syson and Gordon, 58
ดูเพิ่ม
แก้
 | บทความศิลปกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |