วิหารบูรพาจารย์
วิหารบูรพาจารย์,[1] ตำหนักปรมาจารย์ หรือ จู่ชือเตี้ยน (จีนตัวย่อ: 祖师殿; จีนตัวเต็ม: 祖師殿; พินอิน: Zǔshīdiàn) เป็นอาคารรองที่สำคัญที่สุดในวัดพุทธแบบจีน ภายในประดิษฐานปรมาจารย์แห่งสำนักพุทธต่าง ๆ ในจีน[2] นอกจากนี้ยังสามารถพบในวัดพุทธอื่น ๆ ในเอเชียตะวันออก เช่น ไคซันโด (開山堂) ในญี่ปุ่น โดยทั่วไปนิยมสร้างวิหารบูรพาจารย์ตั้งอยู่ทางซ้ายมือของพระอุโบสถ ปรมาจารย์ที่ประดิษฐานภายในวิหารโดยเฉพาะในวัดพุทธสำนักฉานมักประกอบด้วยพระโพธิธรรมประดิษฐานตรงกลาง, ปรมาจารย์ที่หก ภิกษุเว่ยหล่างทางซ้าย และ ปรมาจารย์ไป่จ้างหวยไหทางขวา[3][4]
| วิหารบูรพาจารย์ | |||||||
 | |||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 祖師殿 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| อักษรจีนตัวย่อ | 祖师殿 | ||||||
| ความหมายตามตัวอักษร | Hall of Guru | ||||||
| |||||||
อ้างอิง แก้
- ↑ "สถาปัตยกรรมวัดจีน". โครงการสารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ.
- ↑ Zi Yan (2012-08-01). Famous Temples in China. Beijing: Time Publishing and Media Co., Ltd. pp. 39–40. ISBN 978-7-5461-3146-7.
- ↑ Wei Ran (2012-06-01). Buddhist Buildings. Beijing: China Architecture & Building Press. ISBN 9787112142880.
- ↑ Han Xin (2006-04-01). Well-Known Temples of China. Shanghai: The Eastern Publishing Co. Ltd. ISBN 7506024772.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ วิหารบูรพาจารย์
- Wang Guixiang (2016-06-17). 《中国汉传佛教建筑史——佛寺的建造、分布与寺院格局、建筑类型及其变迁》 [The History of Chinese Buddhist Temples] (ภาษาจีน). Beijing: Tsinghua University Press. ISBN 9787302427056.
- Zhang Yuhuan (2014-06-01). 《图解中国佛教建筑、寺院系列》 (ภาษาจีน). Beijing: Contemporary China Publishing House. ISBN 9787515401188.
 | บทความประเทศจีน ประวัติศาสตร์จีน หรือภาษาจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |
 | บทความศาสนาพุทธนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |