รานีลักษมีบาอี
ลักษมีบาอี รานีแห่งฌานสี (อักษรโรมัน: Lakshmibai, Rani of Jhansi, ⓘ; 19 พฤศจิกายน 1828 — 18 มิถุนายน 1858)[1][2] เป็นพระบรมราชินี มหารานีแห่งฌานสี รัฐมหาราชามราฐา จากปี 1843 ถึง 1853 ในฐานะพระราชินีในมหาราชาคงคาธร ราว[3] พระนางเป็นหนึ่งในผู้นำการกบฎอินเดียปี 1857 และกลายมาเป็นสัญลักษณ์หนึ่งของการต่อต้านจักรวรรดิอังกฤษในอินเดีย
| ลักษมีบาอี | |
|---|---|
| มหารานีแห่งฌานสี | |
 ลักษมีบาอีขณะทรงเครื่องโสวัร | |
| มหารานีพระบรมราชินีนาถแห่งรัฐฌานสี | |
| ครองราชย์ | 1843 - 21 พฤศจิกายน 1853 |
| ผู้สำเร็จราชการแผ่นดินรัฐฌานสี (ในนาม) | |
| ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน | 21 พฤศจิกายน 1853 - 1858 |
| กษัตริย์ | ทโมทร ราว (ยังเป็นที่ถกเถียง) |
| ถัดไป | สิ้นสุดราชอาณาจักร |
| ประสูติ | 19 พฤศจิกายน ค.ศ. 1828 พาราณสี, รัฐเบนาเรส (ปัจจุบันคือพาราณสี รัฐอุตตรประเทศ ประเทศอินเดีย) มณีกรรณิกา ตัมเบ (Manikarnika Tambe) |
| สวรรคต | 18 มิถุนายน ค.ศ. 1858 (29 ปี) ควาลิยัร, รัฐควาลิยัร, บริทิชอินเดีย (ปัจจุบันอยู่ใน รัฐมัธยประเทศ ประเทศอินเดีย) |
| ฝังพระศพ | ฟูลบาฆ ควาลิยัร |
| คู่อภิเษก | คงคาธร ราว เนวัลกัร (สมรส 1842; เสียชีวิต 1853) |
| พระราชบุตร | ทโมทร ราว (Damodar Rao) อานันท์ ราว (บุญธรรม) |
| ราชวงศ์ | เนวัลกัร (โดยอภิเษกสมรส) |
| พระราชบิดา | โมโรปันต์ ตัมเบ (Moropant Tambe) |
| พระราชมารดา | ภคิรฏี สัปเร (Bhagirathi Sapre) |
มหารานีสิ้นพระชนม์ราววันที่ 17 มิถุนายนใกล้กับป้อมควาลิยัร หลังกองพลฮัสซาร์ที่แปดของกองทัพจักรวรรดิอังกฤษ นำโดยกัปตันเฮเนียจ เข้าทะลวงกองพลภายใต้การนำของลักษมีบาอี และสังหารทหารอินเดียมากกว่า 5,000 นาย[4] จากนั้นจึงพุ่งตรงไปยังจุดบัญชาการที่รานีประทับอยู่ ข้อมูลที่อ้างโดยผู้เห็นเหตุการณ์ระบุว่ารานีลักษมีบาอีนำเครื่องทรงโสวัรขึ้นสวม พยายามต่อสู้กับแต่ได้รับบาดแผลเลือดไหลนองอยู่ริมทาง ก่อนจะถูกทหารอีกนายสังหารด้วยปืนคาร์ไบน์[5][6] หลังจากนั้นสามวัน กองทัพจักรวรรดิสามารถเข้ายึดครองควาลิยัรได้ ฮิวจ์ โรส (Hugh Rose) ระบุในรายงานการรบครั้งนี้ว่ารานีลักษมีบาอีเป็นผู้ที่ "โฉมงาม, ฉลาดเฉลียว และ งดงาม" และระบุว่าเป็น "ผู้นำฝั่งอินเดียที่อันตรายที่สุด"[7][8][9][10]
ในปี 2011 นิตยสารไทม์ขึ้นขื่อลักษมีบาอีเป็นหนึ่งใน "สิบอันดับภรรยาโคตรโหด" (Top Ten Badass Wives) ตลอดกาล[11]
อ้างอิง แก้
- ↑ Meyer, Karl E. & Brysac, Shareen Blair (1999) Tournament of Shadows. Washington, DC: Counterpoint; p. 138--"The Rani of Jhansi ... known to history as Lakshmi Bai, she was possibly only twelve in 1842 when she married the .. Rajah of Jhansi ..."
- ↑ Though the day of the month is regarded as certain historians disagree about the year: among those suggested are 1827 and 1835.
- ↑ "Who is Manikarnika?". 21 July 2017.
- ↑ Gold, Claudia, (2015) "Women Who Ruled: History's 50 Most Remarkable Women" ISBN 978-1784290863 p. 253
- ↑ David (2006), pp. 351–362
- ↑ Allen Copsey. "Brigadier M W Smith Jun 25th 1858 to Gen. Hugh Rose". Copsey-family.org. สืบค้นเมื่อ 7 July 2012.
- ↑ David, Saul (2003), The Indian Mutiny: 1857, London: Penguin; p. 367
- ↑ Ashcroft, Nigel (2009), Queen of Jhansi, Mumbai: Hollywood Publishing; p. 1
- ↑ Meyer Tournament; p. 145
- ↑ "The British believed they had found some of her bones at the place where she was said to have been hurriedly cremated by her followers, but this too is open to doubt."--Edwardes Red Year, p. 125
- ↑ Tharoor, Ishaan (July 21, 2011). "Top 10 Bad-Ass Wives". Time.[ลิงก์เสีย]
บรรณานุกรม แก้
- Vishnu Bhatt Godse.Maza Pravas: 1857 cya Bandaci Hakikat (Marathi "My journey: the truth about the 1857 rebellion")
- Meyer, Karl E. & Brysac, Shareen Blair. Tournament of Shadows Washington D.C.: Counterpoint, 1999; pp. 138–45.
- Verma, Janki Sharan Amar Balidani
- Zila Vikas Pustika, 1996–97, Jhansi
ดูเพิ่ม แก้
- Jerinic, Maria (1997). "How we lost the empire: retelling the stories of the Rani of Jhansi and Queen Victoria". ใน Homans, Margaret; Munich, Adrienne (บ.ก.). Remaking Queen Victoria. Cambridge University Press. ISBN 9780521574853.
- Jerosch, Rainer (2008). The Rani of Jhansi: Rebel Against Will, Delhi: Aakar Books; 1st edition, ISBN 978-8189833145.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
