มาตรา 153 ของรัฐธรรมนูญมาเลเซีย

มาตรา 153 (มลายู: Perkara 153) ในรัฐธรรมนูญมาเลเซีย มอบอำนาจแก่ยังดีเปอร์ตวนอากงต้องทรงมีภาระรับผิดชอบในการ "พิทักษ์รักษาสถานะอันพิเศษของ 'ชาวมลายู' และคนพื้นเมืองของรัฐซาบะฮ์และซาราวัก และซึ่งผลประโยชน์อันชอบธรรมของชุมชนอื่น" รวมถึงระบุวิธีเฉพาะในการปฏิบัติ เช่น โควตาพิเศษในการเข้าเป็นข้าราชการ, ทุนการศึกษาพิเศษของรัฐ เป็นต้น

แผนภาพแสดงเนื้อหาของมาตรา 153 ว่าด้วยสถานะพิเศษของกลุ่มภูมิบุตร

มาตรา 153 เป็นหนึ่งในกฎหมายที่เป็นที่ถกเถียงมากที่สุดในรัฐธรรมนูญมาเลเซีย เนื่องจากทำให้เกิดการแบ่งแยกทางเชื้อชาติในชาวมาเลเซียที่มีพื้นหลังทางชาติพันธุ์แตกต่างกัน และนำไปซึ่งนโยบายที่เลือกปฏิบัติโดยมีชาติพันธุ์เป็นศูนย์กลางที่จะเอื้อประโยชน์ให้คนกลุ่มภูมิบุตรซึ่งเป็นชนส่วนมากของประชากร ผู้วิจารณ์กฎหมายมาตรานี้ยังระบุอีกว่า กฎหมายนี้จะนำไปสู่การเลือกปฏิบัติที่ขัดแย้งต่อทั้งระบบที่คัดเลือกคนจากความสามารถและความเสมอภาคของมนุษย์ นอกจากนี้ ตามหลักการแล้ว การพูดคุยเพื่อเสนอการยกเลิกกฎหมายมาตรา 153 เป็นการกระทำที่ขัดต่อกฎหมาย รวมถึงในรัฐสภาด้วย กระนั้น มาตรานี้ร่างขึ้นมาเพื่อเป็นแนวทางชั่วคราวในรัฐธรรมนูญเท่านั้น ถึงแม้จะมีการห้ามพูดคุยถึงการยกเลิกกฎหมายนี้ แต่ประเด็นต่าง ๆ ก็ถูกหยิบยกมาถกเถียงอย่างหนัก ทั้งในที่ละบและในที่สาธารณะในบรรดาชาวมาเลเซีย นักการเมืองที่คัดค้านหรือสนับสนุนมาตรานี้อย่างเปิดเผยจะถูกมองว่ามีอคติทางเชื้อชาติและมีส่วนร่วมในการกีดกันทางสังคม