ภาษาฟีจี
ภาษาฟีจี อยู่ในตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน กลุ่มภาษามลายู-พอลินีเชีย พูดในประเทศฟีจี ประมาณ 320,000 คน และมีผู้ใช้ภาษาฟีจีในประเทศนิวซีแลนด์อีกเกือบพันคน
| ภาษาฟีจี | |
|---|---|
| Vakaviti บากาบีตี | |
| ออกเสียง | /βakaβiti/ |
| ประเทศที่มีการพูด | ฟีจี นิวซีแลนด์ |
| จำนวนผู้พูด | ประมาณ 320,000 คน (ไม่พบวันที่) |
| ตระกูลภาษา | |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาทางการ | ฟีจี |
| ผู้วางระเบียบ | - |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-1 | fj |
| ISO 639-2 | fij |
| ISO 639-3 | fij |
ประวัติ แก้
เดวิด คาร์กิล (1809-1843) เป็นหมอสอนศาสนาและนักสำรวจชาวสกอตที่ศึกษาภาษาฟีจี และเป็นผู้กำหนดอักษรละตินเพื่อใช้กับภาษาฟีจีโดยยึดตามสำเนียงบาอูเป็นหลัก เขาได้กำหนดไว้หลายแบบ ซึ่งมีข้อโต้แย้งจากชาวฟีจี และเขาก็ดำเนินงานต่อ ตอนแรกเขาได้กำหนดตัว mb และ nd ใช้แทนเสียง /mb/ และ /nd/ แต่ชาวฟีจีกลับออกเสียงเป็นสองเสียง ในที่สุดเขาจึงกำหนดระบบสะกดให้เข้ากับความเข้าใจของชาวฟีจี และใช้มาจนถึงทุกวันนี้[1]
b = [mb] มฺบ
c = [ð] ฑ
d = [nd] (di = [ndʒi]) นฺด (นฺจี)
f = [f] ฟ
g = [ŋ] ง
j = [tʃ] ~ [ndʒ] จ
k = [k] ก
l = [l] ล
m = [m] ม
n = [n] น
nr = [ɳɖ] ณฺฎ
p = [p] ป
q = [ŋɡ] งฺก
r = [r] ร
s = [s] ส
t = [t] (ti = [tʃi]) ต (จี)
v = [β] ฝ
w = [ɰ] ว (ง ไม่นาสิก)
y = [j] ย
a [a] อา
e [e] เอ
i [i] อี
o [o] โอ
u [u] อู
ai au ei eu oi ou
[aj,aw,ej,ew,oj,ow]
ไอ เอา เอย์ เอว โอย โอว