ภารตวิทยา
ภารตวิทยา (อังกฤษ: Indology), อินเดียศึกษา หรือ เอเชียใต้ศึกษา (South Asian studies) เป็นการศึกษาแขนงหนึ่งเกี่ยวกับประวัติศาสตร์อินเดีย วัฒนธรรมอินเดีย ภาษาอินเดีย และ วรรณกรรมอินเดีย ภารตวิทยาถือว่าเป็นสาขาย่อยหนึ่งของเอเชียวิทยา[1][2]
โดยทั่วไปคำว่าภารตวิทยาในภาษาอังกฤษ (Indology) หรือ Indologie ในภาษาเยอรมัน มักใช้ในงานเชิงวิชาการของนักวิชาการชาวเยอรมันและในภาคพื้นทวีปยุโรป มากกว่าประเทศที่พูดหรือใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลัก (Anglophone) ในขณะที่ในอดีต สวิตเซอร์แลนด์ คำว่า Indologie ครั้งหนึ่งเคยมีไว้เรียกการศึกษาเกี่ยวกับประเทศอินโดนีเซีย (อินโดนีเซียวิทยา) อาณานิคมดัตช์ในขณะนั้น
โดยทั่วไป ภารตวิทยา รวมถึงการศึกษาเกี่ยวกับวรรณกรรมสันสกฤต ศาสนาฮินดู ศาสนาอินเดียต่าง ๆ ศาสนาเชน ศาสนาพุทธ ศาสนาซิกข์ และวรรณกรรมบาลี
ทราวิฑวิทยา เป็นสาขาย่อยที่มุ่งเน้นไปที่การศึกษาภาษาทราวิฑ ในอินเดียใต้
นักวิชาการบางส่วนแยกภารตวิทยาเป็นสองสาขาย่อยคือ ภารตวิทยาสมัยใหม่ ซึ่งศึกษาเกี่ยวกับการเมืองในอนุทวีปอินเดีย และ ภารตวิทยาดั้งเดิม ซึ่งศึกษาเกี่ยวกับเอกสารและหลักฐานในภาษาสันสกฤตและภาษาโบราณอื่น ๆ
อ้างอิง แก้
- ↑ Pattanaik, Devdutt (21 February 2016). "Devdutt Pattanaik: Four types of Indology". mid-day.
- ↑ "Indology - Oxford Dictionary". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-11-16. สืบค้นเมื่อ 2019-01-31.