ฟานซาง-ท้าปจ่าม
ฟานซาง-ท้าปจ่าม หรือในภาษาย่อยเวียดนามใต้ว่า ฟานราง-ท้าปจ่าม (เวียดนาม: Phan Rang - Tháp Chàm) เป็นนครแห่งหนึ่งในประเทศเวียดนามและเป็นเมืองหลักของจังหวัดนิญถ่วน ณ ปี พ.ศ. 2566 เขตเมืองทั้งหมดมีประชากรประมาณ 207,998 คน โดย 196,459 คนในจำนวนนี้อาศัยอยู่ในตัวเมืองหลัก
ฟานซาง-ท้าปจ่าม | |
|---|---|
นครประจำจังหวัด | |
 | |
  ฟานซาง-ท้าปจ่าม ที่ตั้งในประเทศเวียดนาม | |
| พิกัด: 11°34′N 108°59′E / 11.567°N 108.983°E | |
| ประเทศ |  เวียดนาม |
| จังหวัด | นิญถ่วน |
| ตั้งชื่อจาก | ปัณฑุรังคะและวิหารโปกลองการาย |
| พื้นที่ | |
| • นครประจำจังหวัด | 79.18 ตร.กม. (30.57 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2023) | |
| • นครประจำจังหวัด | 207,998[1] คน |
| • ความหนาแน่น | 2,626 คน/ตร.กม. (6,800 คน/ตร.ไมล์) |
| • เขตเมือง | 196,253 คน |
| • นอกเมือง | 11,745 คน |
| เขตเวลา | UTC+7 |
| ภูมิอากาศ | Aw |
| เว็บไซต์ | https://prtc.ninhthuan.gov.vn/ |
ที่มาของชื่อ
แก้ชื่อ ฟานซาง หรือในภาษาจามสมัยใหม่ Pan(da)rang เป็นรูปแบบภาษาจามพื้นเมืองของคำสันสกฤต Pāṇḍuraṅga ดั้งเดิม (อีกชื่อหนึ่งของเทพเจ้าฮินดู Vithoba)[2] ปรากฏครั้งแรกในจารึกภาษาจามเมื่อราวคริสต์ศตวรรษที่ 10 ว่า Paṅrauṅ หรือ Panrāṅ[3] และหลังจากนั้นได้มีการทับศัพท์เป็นภาษาเวียดนามเป็น Phan Rang[4] ชื่อ ท้าปจ่าม (Tháp Chàm) แปลว่า "วัด/หอคอยของ จาม" และได้ตั้งชื่อตามวัด วิหารโปกลองการาย ในส่วนทางตอนเหนือของเมือง
ประวัติศาสตร์
แก้บริเวณเมืองฟานซางเคยเป็นที่ตั้งของเมือง ปัณฑุรังคะ (Panduranga) ในสมัยอาณาจักรจามปา จากนั้นในช่วงสงครามเวียดนาม ฟานซางกลายเป็นที่ตั้งฐานทัพอากาศแห่งหนึ่งของกองทัพอากาศสหรัฐอเมริกา โดยญี่ปุ่นเป็นผู้สร้างสนามบินไว้ก่อนแล้วในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 และฝรั่งเศสได้เข้ามาใช้ต่อมา ฟานซางได้รับสถานะเมืองในปี พ.ศ. 2550
ภูมิศาสตร์
แก้เมืองฟานซาง-ท้าปจาม ตั้งอยู่ในใจกลางของจังหวัด จังหวัดนิญถ่วน ห่างจากฮานอยไปทางใต้ 1,380 กม. ห่างจากนครโฮจิมินห์ปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 330 กม. ห่างจากญาจางไปทางใต้ 95 กม.[5]
ภูมิอากาศ
แก้ฟานซาง ตั้งอยู่ในส่วนใต้สุดของภูมิภาคชายฝั่งตอนกลางใต้ มีภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้าสะวันนาแบบเขตร้อน (As) อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีอยู่ระหว่าง 27 ถึง 28 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 700 ถึง 800 มม. และความชื้นอยู่ที่ประมาณ 70-75%
| ข้อมูลภูมิอากาศของฟานซาง-ท้าปจ่าม | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เดือน | ม.ค. | ก.พ. | มี.ค. | เม.ย. | พ.ค. | มิ.ย. | ก.ค. | ส.ค. | ก.ย. | ต.ค. | พ.ย. | ธ.ค. | ทั้งปี |
| อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) | 25.1 (77.2) |
25.4 (77.7) |
26.6 (79.9) |
28.1 (82.6) |
29.3 (84.7) |
29.1 (84.4) |
28.5 (83.3) |
28.6 (83.5) |
27.9 (82.2) |
27.2 (81) |
26.7 (80.1) |
25.6 (78.1) |
27.1 (80.8) |
| ปริมาณฝน มม (นิ้ว) | 8.8 (0.346) |
2.8 (0.11) |
12.0 (0.472) |
20.4 (0.803) |
65.6 (2.583) |
61.7 (2.429) |
54.7 (2.154) |
51.2 (2.016) |
138.6 (5.457) |
168.1 (6.618) |
171.0 (6.732) |
83.6 (3.291) |
838.5 (33.012) |
| จำนวนชั่วโมงที่มีแดด | 241.7 | 255.2 | 278.5 | 278.3 | 258.2 | 239.2 | 234.0 | 242.2 | 195.6 | 194.0 | 189.7 | 189.4 | 3,029 |
| แหล่งที่มา: Vietnam Institute for Building Science and Technology [6] | |||||||||||||
วัฒนธรรม
แก้จาม
แก้เมือง ฟานซาง-ท้าปจ่าม กลายเป็นศูนย์กลางในการดำรงรักษาวัฒนธรรมของชาวจาม ชาวจามอาศัยอยู่ในพื้นที่ส่วนใหญ่ของเมือง โดยปลูกนาข้าว สวนองุ่นและพีช ฝูงแพะและวัวพันธุ์บราห์มัน หอคอย (Thap) ของพวกเขาเป็นอนุสรณ์สถานที่สวยงามสำหรับกษัตริย์และราชินีของพวกเขา มีสถานที่ของชาวจามหลายแห่งที่มีหอคอยทรุดโทรมตามแนวชายฝั่งตอนกลางของเวียดนาม และมีสถานที่สำคัญๆ มากมายในเมืองหมีเซินและญาจาง
.jpg)
การอ้างอิง
แก้- ↑ "ĐỀ ÁN SẮP XẾP ĐƠN VỊ HÀNH CHÍNH CẤP XÃ GIAI ĐOẠN 2023-2025 CỦA THÀNH PHỐ PHÁN RANG – THÁP CHÀM". 11 November 2024. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2024-04-02. สืบค้นเมื่อ 2024-11-11.
{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ Dokras, Dr Uday (2022-01-01). "The Ancient City of PANDURANGA in Vietnam". Indo Nordic Author's Collective.
- ↑ Griffiths, Arlo; Lepoutre, Amandine; Southworth, William A.; Phần, Thành (2009). "Études du corpus des inscriptions du Campa III, Épigraphie du Campa 2009-2010. Prospection sur le terrain, production d'estampages, supplément à l'inventaire" (PDF). Bulletin de l'École française d'Extrême-Orient (ภาษาฝรั่งเศส). 95–96: 435–497. doi:10.3406/befeo.2008.6118.
- ↑ Nguyễn, Nhân Thống (2001). "Nguồn gốc các Địa danh Đà Nẵng – Hội An – Nha Trang – Phan Rang". Tạp chí Ngôn ngữ và Đời sống (ภาษาเวียดนาม). 4 (66): 17&40.
- ↑ "Điều kiện tự nhiên -". prtc.ninhthuan.gov.vn (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
- ↑ "Vietnam Institute for Building Science and Technology" (ภาษาอังกฤษ).
แหล่งข้อมูลอื่น
แก้
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ฟานซาง-ท้าปจ่าม