คูหาใต้ดิน
คูหาใต้ดิน (อังกฤษ: hypogeum, hypogaeum, รูปพหูพจน์ hypogea หรือ hypogaea; ออกเสียง /haɪpɒɡeɪə/; แปลตรงตัวว่า "ใต้ดิน", มาจากคำกรีก hypo (ใต้) และ ghê (โลก/พื้นดิน)[1]) เป็นคำเรียกสุสานหรือวิหารที่อยู่ใต้ดิน
คูหาใต้ดินมักประกอบด้วยโพรงเพื่อไว้อัฐิมนุษย์หรือลอกูไล บางครั้งอาจเรียกสุสานประเภทนี้ว่า built tombs[2]
คำว่า hypogeum ยังสามารถใช้เรียดสิ่งปลูกสร้างโบราณหรือส่วนประกอบของสิ่งก่อสร้างใด ๆ ที่สร้างลงไปใต้ดิน เช่น ระบบอุโมงค์ใต้ดินใต้โคลอสเซียมซึ่งมีไว้เก็บทาสและสัตว์สำหรับการต่อสูเกับเกลดิเอเตอร์ ก็เรียกว่า hypogeum เช่นกัน
อ้างอิง แก้
- ↑ James Stevens Curl (2006) A Dictionary of Architecture and Landscape Architecture
- ↑ Hadjisavvas, Sophocles (2013). The Phoenician Period Necropolis of Kition, Volume II. Shelby White and Leon Levy Program for Archaeological Publications. p. Preface.
two important built tombs, namely the Ikarou Street Tomb and the Lefkaritis Tomb were the primary reasons for the authoring of The Phoenician Period Necropolis of Kition Volume II.