เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
|
|
|
'''พะแนง''' เป็นอาหารไทยประเภทแกงข้นที่เน้นรสชาติเค็มและหวาน โดยมีส่วนผสมหลักของเครื่องแกง คือ พริก ข่า ตะไคร้ รากผักชี เมล็ดผักชี เมล็ดยี่หร่า กระเทียม อบเชย และเกลือ ใส่เนื้อสัตว์ได้ทั้งเนื้อวัว เนื้อหมู เนื้อไก่ และอื่น ๆ
"''พะแนง"'' ปรากฏครั้งแรกเท่าที่พบได้ในหนังสือ "''ตำรากับเข้า"'' ของหม่อมซ่มจีน ราชานุประพันธ์ ภรรยาคนหนึ่งของพระยาราชานุประพันธ์ (สุดใจ บุนนาค) ตีพิมพ์เมื่อ ร.ศ. 109 (พ.ศ. 2433) ในเวลานั้นสะกดว่า "''ผะแนง"'' โดยมีอาหารชื่อ "ไก่ผะแนง" (ไก่พะแนง) คือไก่ทาพริกขิง (เครื่องพริกแกง) ที่ผสมน้ำกะทิ แล้วนำไปย่างไฟ<ref>หม่อมซ่มจีน ราชานุประพันธ์. (2433). ตํารากับเข้า. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์วัชรินทร์.</ref><ref>[https://thaifoodmaster.com/thai_food_recipes-th/thai_curry_recipes-th/9304?lang=th#.X8ZPTM พะแนงเนื้อ อย่าง ม.ล.เติบ ชุมสาย และ ไก่ผะแนง จากตำราอาหารที่เก่าสุดในสยาม]</ref> ต่อมาการทำไก่พะแนงแบบนั้นอาจไม่สะดวกด้วยประการทั้งปวงเพราะต้องกินเวลานานมาก จึงได้ยักย้ายเปลี่ยนมาเป็นเป็ดหรือไก่สับชิ้นโต ๆ เอาลงผัดกับเครื่องแกงและกะทิในกระทะหรือหม้อ กลายเป็นไก่พะแนงหรือเป็ดพะแนงอย่างที่รู้จักกันอยู่ในปัจจุบัน<ref>ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมท เขียนไว้ในหนังสือพิมพ์สยามรัฐ (1 กันยายน 2515)</ref>
ที่มาของชื่อ ''พะแนง/'' หรือ ''ผะแนง'' ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด แต่ในภาษามาเลย์มลายูมีคำว่า {{lang|ms|panggang}} แปลว่า "ย่าง" ซึ่งอาจสื่อความหมายถึงไก่ย่างในข้อความข้างต้น
== อ้างอิง ==
|
