ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร"

| caption = พระเจ้าจอร์จที่พระฉายาลักษณ์ 5 ในปีค.ศ. 1923

จอร์จที่ 5 พระองค์ทรงปฏิบัติราชการในราชนาวีอังกฤษตั้งแต่พระชนมายุ 12 พรรษา แต่หลังจากการสิ้นพระชนม์อย่างไม่คาดฝันของ[[เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล|เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งแคลเรนซ์และแอวันเดล]] พระเชษฐา ทำให้ทรงกลายเป็นรัชทายาทในราชบัลลังก์และอภิเษกสมรสกับพระคู่หมั้นของพระเชษฐาคือ[[แมรีแห่งเทก สมเด็จพระราชินีแห่งสหราชอาณาจักร|เจ้าหญิงแมรีแห่งเทก]] ถึงแม้ว่าทั้งสองพระองค์จะเสด็จประพาส[[จักรวรรดิอังกฤษ]]เป็นบางโอกาส แต่สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 โปรดที่จะประทับที่พระตำหนักพร้อมกับการสะสมดวงตราไปรษณียากร และทรงมีชีวิตที่ต่อมานักชีวประวัติเห็นว่าไม่น่าสนใจเนื่องจากความเป็นธรรมดาและเรียบง่าย

เมื่อ[[สมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งสหราชอาณาจักร|พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7]] พระราชบิดาเสด็จสวรรคตในปีค.ศ. 1910 พระองค์ทรงเถลิงราชย์เป็นสมเด็จพระมหากษัตริย์-จักรพรรดิ พระองค์เป็น[[สมเด็จพระจักรพรรดิแห่งอินเดีย]]เพียงพระองค์เดียวที่มี[[พิธีราชาภิเษก]]ที่[[อินเดีย]] ในช่วง[[สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง]] พระองค์ได้ทรงสละพระอิสริยยศและฐานันดรศักดิ์ของเยอรมันทั้งหมดในนามของพระประยูรญาติสัญชาติอังกฤษและเปลี่ยนชื่อราชวงศ์จากซัคเซิน-โคบวร์คและโกทาเป็นวินด์เซอร์ รัชกาลของพระองค์ พระราชบัญญัติ Statute of Westminster ได้แยกสถาบันพระมหากษัตริย์ออกต่างหาก พระองค์จึงทรงปกครองดินแดนต่าง ๆ ในปกครองของอังกฤษแบบราชอาณาจักรอิสระ และการกำเนิดขึ้นของลัทธิ[[สังคมนิยม]] [[ฟาสซิสต์]] และลัทธิ[[สาธารณรัฐนิยมในไอร์แลนด์]]ได้เปลี่ยนแปลงแนวคิดทางการเมือง

สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 ทรงได้รับความทุกข์ทรมานจากการประชวรตลอดช่วงใหญ่ของปลายรัชกาล ในการเสด็จสวรรคตของพระองค์ [[สมเด็จพระเจ้าเอดเวิร์ดที่ 8|เจ้าชายเอ็ดเวิร์ด]] พระราชโอรสพระองค์ใหญ่เสด็จขึ้นครองราชสมบัติสืบสันตติวงศ์เป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ต่อไป

จอร์จที่ 5 พระองค์รับ[[พิธีบัพติศมา]]เมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1865 ณ [[โบสถ์เซนต์จอร์จ ปราสาทวินด์เซอร์]] ในฐานะที่เป็นพระโอรสพระองค์รองในเจ้าชายแห่งเวลส์ จึงไม่ได้ถูกคาดหวังว่าจะได้เสวยราชสมบัติ เนื่องจาก[[เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล|เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์]] พระเชษฐา ทรงอยู่ในลำดับที่สองของสายการสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระบิดา ในฐานะที่ทรงเป็นพระโอรสองค์รองของเจ้าชายแห่งเวลส์จึงทรงมีความคาดหวังเล็กๆ น้อยๆ ที่พระองค์จะทรงเป็นพระมหากษัตริย์ ทรงเป็นรัชทายาทที่สืบราชสันตติวงศ์เป็นลำดับสามจากพระบิดาและพระเชษฐาของพระองค์องค์อย่าง[[เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ดยุกแห่งคลาเรนซ์และเอวอนเดล|เจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์ ]] เจ้าชายจอร์จทรงมีพระชนมายุน้อยกว่าพระเชษฐาราว 17 เดือนและทรงได้รับการศึกษาร่วมกับพระเชษฐาอีกด้วยโดย จอห์น เนเลดัลตัน ซึ่งได้รับการแต่งตั้งให้เป็นครูสอนพิเศษของพระองค์ในปี ค.ศ. 1871 ทั้งเจ้าชายอัลเบิร์ต วิกเตอร์และเจ้าชายจอร์จทรงไม่ได้มีสติปัญญาที่เก่ง ในฐานะที่พระองค์คิดว่า กองทัพเรือคือ "การฝึกอบรมที่ดีที่สุดที่เป็นไปได้สำหรับเด็ก ๆ" ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1877 เมื่อเจ้าชายจอร์จทรงพระชนมายุ 12 พรรษา ทั้งพระเชษฐาและพระองค์ทรงเข้าร่วมการฝึกอบรมโรงเรียนนายร้อยทหารเรือ